Մոռացել էի գրել միտքը
Մենք հաճախ ենք ասում, այնպես ապրենք, որ կյանքը լինի իմաստալի…
Ո՞րն է կյանքի այդ իմաստը, իրական արժեքը…
Մոռացել էի գրել միտքը
Մենք հաճախ ենք ասում, այնպես ապրենք, որ կյանքը լինի իմաստալի…
Ո՞րն է կյանքի այդ իմաստը, իրական արժեքը…
Ես ավելին եմ եղել քան դու կարծում էիր...
Ո՜նց կուզեի, որ դու էլ ավելին լինեիր, քան կայիր....
Կյանքի իմաստի որոնումները անիմաստ են դարձնում "կյանքի իմաստ" որոնողի կյանքը:
CactuSoul (29.11.2009)
Կյանքի իմաստի որոնման անհրաժեշտություն ու իմաստ էլ չի լինում բուռն զբաղվածության դեպքում. այդ դեպքում կյանքը դառնում ա վազք և ունենում միայն մեկ իմաստ, ավելի ճիշտ նպատակ՝ հասցնել:
Նպատակը արդյունք է հետապնդում, որն էլ հենց կյանքի իմաստի ընկալումն է:
Re. Ձևակերպեք միտք նախորդ մտքի մասին
Կյանքն անիմաստ լինել չի կարող և ընդհանրապես անիմաստ ոչ մի բան չկա այս կյանքում, այլ բան է, որ բոլորի համար միևնույն նպատակն չի կարող ընդունելի լինել կյանքում և դա բնական է, քանզի առաջին դասարանում սովորողն ունի իր նպատակն ու տվյալ կյանքի իմաստը դրանց հասնելու մեջ է տեսնում, իսկ արդեն դպրոցն ավարտող տասերորդ դասարանցին ունի՝ իրենը... Մարդն այս ամեն իրեն տրված կյանքերում ունի որոշակի առաքելություն որ պետք է կատարի ու ձեռք բերի, մեղվի նման հավաքի իրեն թասի մեջ իրեն պետքական այն զանգվածը, որի կուտակման համար էլ այստեղ ենք գալիս... Բայց տարբերվելով մեր այդ աստիճաններով ու նպատակներով այն ու ամենայնիվ լայն իմաստով բոլորս էլ գնալով զարգացման ուղով մի տեղ պետք է հասնենք և այդ առումով բոլորիս <<վերջնական>> հանգրվանն ու կյանքի իմաստը մեկն է՝ անվերջ առաջ գնալ, այլ կերպ չենք կարող, քանզի կյանքը տանում է ամեն բան դեպի կատարելության ու չի ներում անկատարությունն:
Կյանքի իմաստն է՝ ներկայիս անկատարությունից անցում կատարել դեպի ավելի կատարյալին և այդպես անվերջ... միայն իրեն վրա ձեռքերը ծալած մարդը չի ցանկանա գնալ այդ անվերջ ուղով և կյանքն ինքը կազատվի նրանից:
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք...Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է...
Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
ihusik-ի խոսքերից
Փաստորեն, ամեն մեկս յուրովի ստեղծում ենք մեզ համար կյանքի իմաստ, հետագա ապրելու համար նպատակ, հաստատուն քայլերով գնում առաջ… Եվ ո՞րն է այդ նպատապակը, կյանքի սկզբի ու վերջի մեջ ստեղծած մեր արգելքները հաղթահարելուց հետո հասնում ենք … ինչի՞… Չեք կարծում, որ կյանքի միակ,մնայուն ու անդավաճան, անփոխարինելի արժեքը դա մահն է…Կյանքն անիմաստ լինել չի կարող և ընդհանրապես անիմաստ ոչ մի բան չկա այս կյանքում, այլ բան է, որ բոլորի համար միևնույն նպատակն չի կարող ընդունելի լինել կյանքում և դա բնական է, քանզի առաջին դասարանում սովորողն ունի իր նպատակն ու տվյալ կյանքի իմաստը դրանց հասնելու մեջ է տեսնում, իսկ արդեն դպրոցն ավարտող տասերորդ դասարանցին ունի՝ իրենը... Մարդն այս ամեն իրեն տրված կյանքերում ունի որոշակի առաքելություն որ պետք է կատարի ու ձեռք բերի, մեղվի նման հավաքի իրեն թասի մեջ իրեն պետքական այն զանգվածը, որի կուտակման համար էլ այստեղ ենք գալիս... Բայց տարբերվելով մեր այդ աստիճաններով ու նպատակներով այն ու ամենայնիվ լայն իմաստով բոլորս էլ գնալով զարգացման ուղով մի տեղ պետք է հասնենք և այդ առումով բոլորիս <<վերջնական>> հանգրվանն ու կյանքի իմաստը մեկն է՝ անվերջ առաջ գնալ, այլ կերպ չենք կարող, քանզի կյանքը տանում է ամեն բան դեպի կատարելության ու չի ներում անկատարությունն:
Կյանքի իմաստն է՝ ներկայիս անկատարությունից անցում կատարել դեպի ավելի կատարյալին և այդպես անվերջ... միայն իրեն վրա ձեռքերը ծալած մարդը չի ցանկանա գնալ այդ անվերջ ուղով և կյանքն ինքը կազատվի նրանից:
Ես ավելին եմ եղել քան դու կարծում էիր...
Ո՜նց կուզեի, որ դու էլ ավելին լինեիր, քան կայիր....
Մահը դա ծնունդ է: Մահ-ծնունդ-մահ ՝ սա ցիկլի փակում է և շարունակականության ապահովում ընդհամենը: Իսկ կյանքը նաև ծնունդ-մահ միջակայքն է: Եթե այստեղ օգտագործենք շարքերի տեսությունը, ապա մարդ-անհատը հասու է վերլուծել և հայնաբերել շարքի որոշ անդամներ միայն: Մնացածը ենթագիտակցությունն է, ու անկանխատեսելին:
Կյանքի վերլուծությունը տեսականորեն ունի այնքան մոդելներ, ինչքան մարդկանց քանակն է: Տեսականորեն , չկա կյանքի միասնական, մեկ մոդել ,դրանց քանակը անսահման է, հետևաբար աբսուրդ է խոսել բոլորի համար ընդունելի միասնական մոդելի, դրա նպատակների /թարգեթների/, իմաստալից և անիմաստ մասերի ՝այսինքն էն տեղամասերի, որոնք ընդհանրապես, բոլոր դեպքերում իմաստալից են, կամ անիմաստ:
Կյանքի իմաստավորումը կապված է յուրաքանչյուր անձի առանձնահատկությունների հետ, անձի հետ:
Կյանքի իմաստավորում կարելի է համարել նաև ՝ անիմաստ, անմիտ, աննպատակ կյանքի ձևի ընտրումը:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ