Բարև, Ադրիան: Ինչպե՞ս ես: Գիտեմ, որ մենակ ես, գիտեմ, որ համարում ես, որ քեզ ոչ ոք երբեք չի սիրել: Սխալվում ես: Ես միշտ քո կողքին եմ եղել, միշտ հավատացել եմ քեզ: Ես քեզ միշտ սիրել եմ: Գիտե՞ս, ստիպված եղա մեռնել, որ դու ծնվես:
Գիտեմ, որ ինձ ոչնչում չես մեղադրում ու ոչինչի համար չես ափսոսում: Այլապես դա դու չէիր լինի: Մենք երբեք ետ չենք նայում, այդպես չէ՞:
Մենակ մի զգա քեզ: Մի մոռացիր, որ գոնե մի ընկեր ունես, որը երբեք քեզ չի դավաճանի ու չի լքի:
Քո հայր՝
Ադրիան:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Re. Դուք կհուզվեք
Շատ ծանր, հուզիչ և ուժեղ թեմա է, կեցցես Դու ստեղծող...Grigorius-ի խոսքերից
Բայց ինձ չեմ պատկերացնում տարիքով ծերացած,
Այդ դեպքում կասեմ, որ հայելու մեջ չեմ ուզենա նայել, չնայած տարիքով մեծերին միշտ էլ հարգել եմ ու կհարգեմ, պարզապես կուզենայի չծերանալ, և դա անհնար լինելու պատճառով կուզենայի հեռանալ երիտասարդ տարիքում...
Ինչ էլ անեմ այս կյանքում, էլի կիսատ գործեր կմնան, ինչ էլ ունենամ, լավից լավը կա ու կա...
Դէ էլ ինչ ա մնում էս կայնքում, մենակ ապահովված, առաքինի ժառանգներ ունենալն ու նրանցով ուրախանալը մինչև վերջին շունչը...մեկ էլ սիրել մարդկանց և օգնել քանի դեռ կարող ես...
Իսկ ԻՄ ԾԵՐՈՒԿԻՆ կասեմ`
Մնաս Բարով, Օվ Մարդ ...
Դու Ես ես, Ես չեմ լինի Քեզ նման, գուցե Դու էլ` ինձ նման ...
Մանկություն... Ես եմ հիմա Քեզ նման ... իսկ Դու հեռու ես արդեն ...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ