Վիշապ ախպեր, լավ ես գրել, մենակ անտեղի բարդացրել ես:
Արի սենց մի հատ պարզ վիճակ վերցնենք:
Դիցուկ ունենք զույգ, 18-19 տարեկան: Իրար սիրող: Նորմալ սեռական դաստիարակություն ստացած, քո խոսքերով, առանց ավելորդ թեթևամտության: Էս զույգը արդեն մի վեց ամիս միասին ա: Ու որոշում են, որ պիտի նախամուսնական սեռական կապի մեջ մտնեն: Մտնում են: Ու էլի մի տարի միասին են, ու ռեգուլյար նախամուսնական սեռական կապի մեջ են մտնումՀետ դիցուկ, առաջին հաննդիպումից մեկ ու կես տարի ու առաջին նախամուսնական սեռական կապից մեկ տարի անց, կողմերից մեկը հասկանում ա, որ էլ չի սիրում կողմերից մյուսին: Էական չի, թե որը: Ու զույգը բաժանվում է: Հետո բաժանունիմց ասենք մի վեց ամիս անց, համ տղան համ աղջիիկը հանդիպում են ուրիշ աղջկա ու տայի հետ: Մի երկու ամիս սիլի-բիլի են անում, հետո էլի մտնում են (թաղեմ դրանց բոյը) նախամուսնական սեռական կապի մեջ: Ու քանի որ արդեն ավելի հասուն են, հանդիպում են ասենք մի երեք տարի: Ու երեք տարի, առանց ամաչելու, նախամուսնական սեռական կապերի մեջ են լինում: Հետո, արդեն 23-24 տարեկան հասակում, նորից հիասթափությունները, մի քիչ լաց ու կոց, ու էլի բաժանվում են զույգերը, արդեն երկրորդ անգամ: Հետո մի կես տարի հետո, խոսքի, աղջիկը կամ տղան սիրահարվում են երրորոդ անգամ: Մի որոշ ժամանակ անց սկսում են էլի նախամուսնական սեռական կապերի մեջ մտնել, հետո մեկ էլ հասկանում են որ շատ լուրջ իրար սիրում են, հասկանում են, որ կարող են ընտանիք կազմել, ու որոշում են ամուսնանալ: Այ սենց, ամեն մեկը իրա ճանապարհով, առաջին նախամուսնական սեռական կապից հետո ունենալով ևս երկու նախամուսնական սեռական կապ, ամեն մեկը իրա համար, 26-27 տարեկանում ընտանիք ա կազմում, ու արդեն ամուսնական մշտական սեռական կապերի մեջ ա մտնում՝ իրա թվով երրորդ սիրելիի հետ:
Հարց, նորմալ պրոցես ա, թե՞ չէ: Որևէ մեկին էս պարագայում պետք ա քարկոծել, թե՞ չէ:
Էջանիշներ