Ժողովուրդ, ՆՍՀ-ն իրոք խանգարում ա սա հետագայում ընտանիք կազմելուն, բայց գիտե՞ք ինչի ա խանգարում, որովհետև մենք կարծրացած բարքերով հասարակություն ենք, որովհետև ինչքան ուզում ա դու շատ կարդացած լինես ու կինոներ նայած, ինչքան էլ որ թաղանթը քո համար պոֆիգ լինի, մեկա, դու մեղքի զգացում ունես, դու լավ աղջիկ ես, դու քուչեն հարգող (

) տղա ես, ու նույնիսկ կասեմ՝ քուչեն հարգող աղջիկ... ու մե՜ծ պրոբլեմ ա թաղանթի բացակայությունը... գիտե՞ք խի, որովհետև չկա թաղանթից դուրս հետաքրքրություն, ամուսնանում ենք, որովհետև պիտի ամուսնանանք, երեխա ունենանք, որ պապան թոռ ունենա, որ ապերը քեռի/հոպար դառնա, ու ֆսյո... գործից էլ հոգնած տուն կգանք, կնիգը ճաշ եփած կլնի...
Արտասահմանում երեխան պարտադիր զբաղվում ա սպորտով, գնում ա տարբեր խմբերի, սովորում ա, երաժշտությամբ ա զբաղվում, աճում ա հոգեպես, ինչքա՞ն եք ճանաչում էդպիսիներին Հայաստանում, որ էդ ամեն նչը ֆսյո վ ադնոմ կունենան... չկանք, հետաքրքրություն չկա, Վահիկի քուչեն վկա...
Էնպես որ, ես ՈՉ եմ ասում ՆՍՀ-ին Հայաստանում, դրանից ավելի կարևոր հարցեր էլ կան լուծելու, մինչև դրան հասնելը...
Էջանիշներ