Ուսանողների դերը քաղաքականության մեջ տեսնում եմ միայն "ըմբոստանալու" ակցիաներին մասնակցելու մեջ: Երիտասարդական թևերը Հայաստանում կատարում են հակառակ ֆունկցաներ՝ այսինքն սահմանափակում են ուսանողների "ազատությունները", որը անբնական է: Մի տեսակ կոմսոմոլի "նորացված" տարբերակներ: Էտ խմբակներին կարելի է մասնակցել, միայն եթե ունես պետական-քաղաքական կարերայի ձգտումներ: Սակայն ստեղ էլ շաաա՜տ հարցական է, թե վերջում քեզնից ինչ կմնա:/կարդա Բյուրակնի "Սիֆիլիս" ստեղծագործությունը /: Այնպես որ, պետք է լավ մտածել, մտնել էնեղ թէ ոչ: