Adam (15.07.2019), Sambitbaba (15.07.2019)
One way, հետաքրքիր ա՝ եթե կամակորությունդ բռնեց խումբը լքեցիր… ի՞նչ կլինի: Հաջորդ օրը պուշկով կխփե՞ն, թե՞ լաբորատորիայում ինչ փորձարկում ասես չեն անի վրեդ ու «առողջ» հետ կուղարկեն քո երկիր: Կամ՝ քեռու ընտանիքի պես կարող ա շներին քցի ու պիվա խմելով ունկնդրի՞…
Varzor (16.07.2019)
Անգլերեն ասած՝ YMMV:
Լսել եմ, տեղացիներն ահագին խաբարբզիկ են, ինքնուրույն զբոսնող արտասահմանցի տեսնեն, կզանգեն ուր որ պետք է։
Եթե ԱՄՆ քաղաքացի չես, դժվար թե լուրջ հետևանքներ ունենա, պարզապես հետդ ավելի զգույշ ու խիստ կլինեն։ Եքա փող ես ծախսելու գնաս, մի քանի подворотня ավել տեսնելու համար չես ուզի մնացած ծրագրի հերն անիծել։ Լուսանկարներդ էլ շատ հնարավոր է ստուգեն ու ջնջել տան։
Հյուսիսային Կորեան իմ մոտ էս վիդեոյի հետ ա ասոցացվում առաջին հերթին։ Ասում են, Մեծ Կիմի հետևից ով լավ չի լացել, հետո իրան են ուղարկել էն աշխարհ։
Իսկ ընդհանրապես, մի օր ահագին քչփորեցի Հյուսիսային Կորեայի մասին, ահագին դաժան տեղ ա երևում։ Հետաքրքրիր ա, տե՞նց ա @One_Way_Ticket
One_way, շնորհակալ եմ լինքի համար։ Ահագին հետաքրքիր էր, ֆոտոներն էլ էին ահագին հետաքրքիր։ Բայց մեկ ա, ինձ ահավոր հետաքրքիր ա իրանք էնտեղ ոնց են ապրում, իսկ ոնց հասկանում եմ էդ հարցի պատասխանը վերադարձի տոմսով հնարավոր չի ստանալ։
Լիքը փախստականների պատմություններ էլ եմ կարդացել, բայց դրանց չգիտեմ՝ հավատամ, թե չէ, որովհետև նմանատիպ պատմություններ Հայաստանի փախստականներից էլ կլսես։
One_Way_Ticket (15.07.2019), Tiger29 (15.07.2019), Varzor (16.07.2019), Տրիբուն (15.07.2019)
Շատ աբստրակտ հարց ես տալիս, չգիտեմ ոնց պատասխանեմ։
Բնականաբար, մենք շատ բան չգիտենք իրենց ներքին խոհանոցի մասին, բայց մի բանում ես համոզված եմ․ մարդկանց առօրյայում քաղաքականությունը հաստատ շատ ավելի քիչ տեղ է զբաղեցնում, քան արևմտյան ԶԼՄ-ները փորձում են ներշնչել։ Հա, մի օր ղեկավարը մահացել է, մարդկանց շարք են կանգնեցրել լաց լինելու, բայց նենց չի որ ամեն օր այդպես է։ Մարդիկ ապրում են իրենց կենցաղային հոգսերով, ուրախանում են ու տխրում, սիրահարվում ու հիասթափվում են։
Ես 2016 թվականին Ղրիմ էի գնացել, քաղաքական թեմաները դեռ բավական թարմ էին։ Ականջի պոչով լսում էի մարդկանց խոսակցությունները, սպասում էի, որ պիտի քննարկեն, թե ինչ լավ է Ռուսաստանի կազմում, կամ հակառակը, ինչ լավ էր Ուկիաինայի կազմում։ Ֆիգուշկի։ Մարդիկ լիքը ավելի ակտուալ հարցեր ունեն քննարկելու։
Adam (15.07.2019), StrangeLittleGirl (15.07.2019), Thom (15.07.2019), Varzor (16.07.2019)
Հարցը հենց քաղաքականության՝ կենցաղի վրա ունեցած ազդեցության մասին էր։ Ինչ-որ ամերիկյան լրատվամիջոցից տեսանյութ էի նայում, որտեղ ամեն ինչ մոխրագույն, սև երանգներով էր էտ երկրի մասին։ Մարդիկ նիհար են, համարյա սովամահ, քաղաքը դատարկ ա, աշխատավարձը հազիվ հերիքում ա առաջին անհրաժեշտության իրերին և այլն։ Ու էտ պահին ինձ հետաքրքիր էր զուգահեռ տանել ասենք Խորհրդային Միության հետ, որում, մեծամասնության պատմություններից դատելով, ոնց որ թե սոված կամ դժգոհ մարդ չի եղել Համենայն դեպս, Հյ․ Կորեան Օրուելի 1984-ից չէր տարբերվում էտ տեսանյութով։
Մեկ էլ, որ գրել էիր, թե տեղացիները խաբարբզիկ են․․․ կարծում եմ, վախեցած են ու էտ վախի, հնարավոր պատժի պատճառով են խաբարբզիկ։
StrangeLittleGirl (15.07.2019)
1990-ականներին երկրում լուրջ սով է եղել։ Բայց հիմա ամեն ինչ շատ ավելի լավ է, համենայն դեպս Փհենյանում։ Մյուս քաղաքներում գուցե և առաջվա պես սով է, էտի ոչ մեկ չգիտի (c)
Հյուսիսային Կորեան, իհարկե, ԽՍՀՄ-ի չափ ռեսուրսներ չունի, ու համայն աշխարհից տնտեսապես կտրված՝ մի կերպ ճռռում է, դա էլ Չինաստանի շնորհիվ։
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ