Արդեն դադարել եմ Ակումբում ինչ-որ մարդկանց կարոտել. ո՞ր մեկին կարոտես, որին թողնես, էս 16 տարում ով ասես էկել-գնացել է:
Ոնց 16 տարի առաջ էի հավեսով գրում, էնպես էլ գրում եմ, ու ուրախանում եմ, որ կողքից ուրիշներն էլ են արտահայտվում:
Ամեն մեկի հայտնվելն էլ ուրախալի է, բայց չհայտնվելն այլևս տխրեցնող չի:
Ես ինձ էստեղ տանն եմ զգում, չստիկներով ֆռֆռում եմ ինձ համար, ով էլ գա-գնա, իմ տանն ինձ միևնույն է լավ է:
Էջանիշներ