Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Ուլուանա]

Դե միամիտ ես էլի Ինչ խոսք, մեջները կան մի փոքր տոկոս, որ իրոք դուրները գալիս ա։ Բայց մեծ մասի պետքը չի դուր գալ֊չգալը, իրանց քո լայքն ա պետք։

Հա, գիտեմ: Բայց, օրինակ, ես լայքում եմ լիքը անծանոթների դրած նկարներ, եթե դրանք ինձ դուր են գալիս, ու չեմ լայքում ինձ դուր չեկող նկարները, նույնիսկ եթե դրանք իմ մտերիմներն են դրել, մի՞թե անհնար ա, որ ինձ նման էլի մարդիկ լինեն, այ մարդ, ես հո էդքան յուրօրինակ ու վերացման եզրին գտնվող տեսա՞կ չեմ : Վերջնականապես մի ոչնչացրու մարդկության նկատմամբ ունեցածս հավատի մնացուկները, վայ:

[StrangeLittleGirl]

Հա, գիտեմ: Բայց, օրինակ, ես լայքում եմ լիքը անծանոթների դրած նկարներ, եթե դրանք ինձ դուր են գալիս, ու չեմ լայքում ինձ դուր չեկող նկարները, նույնիսկ եթե դրանք իմ մտերիմներն են դրել, մի՞թե անհնար ա, որ ինձ նման էլի մարդիկ լինեն, այ մարդ, ես հո էդքան յուրօրինակ ու վերացման եզրին գտնվող տեսա՞կ չեմ : Վերջնականապես մի ոչնչացրու մարդկության նկատմամբ ունեցածս հավատի մնացուկները, վայ:

Դե դու էլ դու ես Հիմա ես էլ ինստագրամ հիմնականում մտնում եմ կատուներին ու կապիկներին նայելու։ Մի վերացող տեսակ էլ ես եմ

[Ուլուանա]

Չեմ կարծում, թե հակառակ միտումը երբևէ կլինի։ Շատ֊շատ ավելի եսակենտրոն մեթոդներ հայտնաբերվեն։ Բլոգներն էլ, սոցցանցերն էլ իրենք իրենցով ցուցադրական չեն, բայց քննարկումը ծավալվում ա կոնկրետ անձի տեղադրած բովանդակության շուրջ, այսինքն՝ կոնկրետ անձը ավելի ա կարևորվում, քան ընդհանուր համայնքը։ Հանեցիր էդ բլոգերին, կվերանա նաև կոնկրետ քննարկումը։

Դե ինստագրամն էլ շատերի համար ավելի անձնական տարածք ա դարձել, որտեղ անձնական ֆոտոներով են կիսվում մոտիկ մարդկանց հետ։ Ասենք, ես էդպես եմ իմ հորաքրոջ ընտանիքի կյանքի անցուդարձին հետևում։ Մեկ էլ կապիկների ու կատուների նկարների եմ հետևում Բայց ինքն իրանով բավական եսակենտրոն, քննարկում չպահանջող հարթակ ա ինստագրամը։ Ուղղակի համեմատության համար նույն ֆոտոն դիր ֆեյսբուքում ու ինստագրամում ու տես, թե քանի քոմենթ կստանաս։ Դե էլ չասեմ, որ սթորիներն արդեն գերակշռում են ինստագրամում, ու ֆոտո տեղադրող մարդիկ էլ են ահագին քչացել։ Իսկ սթորին եսակենտրոնության գագաթնակետն ա։

Ավելացնեմ, որ լիքը մարդիկ կան, որոնք ինձ հետևում են ու լայքում են, բայց ես իրանց չեմ հետևում, հետևաբար ոչինչ չեմ լայքում իրանց դրածներից, հիմա էդ մարդիկ ի՞նչ շահ ունեն, որ ինձ հետևեն կամ լայքեն: Նույնն էլ ես. հետևածս մարդկանց մեջ շատերը կան, որոնք ինձ չեն հետևում ու չեն լայքում, բայց ես իրանց դրածները լայքում եմ, որովհետև դուրս գալիս են: Այսինքն` նենց չի, էլի, որ լրիվ փոխադարձության վրա ա: Էլի եմ ասում. գիտեմ, որ ամեն տեղ էլ մեծ մասամբ դրա վրա ա հիմնված ամեն ինչ, բայց լրիվ չէ, էլի: Ու որոշ հանգամանքներից կախված` կարող ա որոշ միջավայրերում դա մի քիչ շատ լինի, որոշ միջավայրերում` մի քիչ քիչ:

[Ուլուանա]

Դե դու էլ դու ես Հիմա ես էլ ինստագրամ հիմնականում մտնում եմ կատուներին ու կապիկներին նայելու։ Մի վերացող տեսակ էլ ես եմ

Հեչ էլ վերացող տեսակ չես. մարդկությանը երևի 90 տոկոսը կատուների ֆանատ ա ու դա բոլոր հնարավոր ձևերով արտահայտում ա: Քանի՞ մարդ ես ճանաչում, որ կատու չի սիրում: Ես` շատ քիչ, երևի մի քանի :

[StrangeLittleGirl]

Ավելացնեմ, որ լիքը մարդիկ կան, որոնք ինձ հետևում են ու լայքում են, բայց ես իրանց չեմ հետևում, հետևաբար ոչինչ չեմ լայքում իրանց դրածներից, հիմա էդ մարդիկ ի՞նչ շահ ունեն, որ ինձ հետևեն կամ լայքեն: Նույնն էլ ես. հետևածս մարդկանց մեջ շատերը կան, որոնք ինձ չեն հետևում ու չեն լայքում, բայց ես իրանց դրածները լայքում եմ, որովհետև դուրս գալիս են: Այսինքն` նենց չի, էլի, որ լրիվ փոխադարձության վրա ա: Էլի եմ ասում. գիտեմ, որ ամեն տեղ էլ մեծ մասամբ դրա վրա ա հիմնված ամեն ինչ, բայց լրիվ չէ, էլի: Ու որոշ հանգամանքներից կախված` կարող ա որոշ միջավայրերում դա մի քիչ շատ լինի, որոշ միջավայրերում` մի քիչ քիչ:

Դե մարդկանց մի փոքր տոկոս կա, որ հետևում ա իրանց հետաքրքրող հաշիվները։ Էն ա, ես էլ քանի կատվի հաշիվ եմ հետևում, լայքում եմ։ Բայց արդյունքում լիքը ուրիշ կատուների հաշիվներ են գալիս, ինձ հետևելու առաջարկ ուղարկում։ Ես հո գիտեմ կատուների էջերին հեչ հետաքրքիր չեն իմ անձնական նկարները։ Ուղղակի տեսնում են պոտենցիալ լայքող եմ, փորձում են իրանց բախտը։ Բայց մեծ մասամբ անծանոթ մարդիկ հետևում են հենց փոխադարձ հետևորդ ստանալու համար։ Ավելին ասեմ. իմ կապիկի հաշվից գիտեմ, որ հենց փոխադարձաբար հետևում ես, միանգամից անֆոլոու են անում։ Դրա համար խեղճ կապիկիս հետևորդները էս երկու տարի ա հարյուր քսանից չեն անցնում

[Ուլուանա]

Դե մարդկանց մի փոքր տոկոս կա, որ հետևում ա իրանց հետաքրքրող հաշիվները։ Էն ա, ես էլ քանի կատվի հաշիվ եմ հետևում, լայքում եմ։ Բայց արդյունքում լիքը ուրիշ կատուների հաշիվներ են գալիս, ինձ հետևելու առաջարկ ուղարկում։ Ես հո գիտեմ կատուների էջերին հեչ հետաքրքիր չեն իմ անձնական նկարները։ Ուղղակի տեսնում են պոտենցիալ լայքող եմ, փորձում են իրանց բախտը։ Բայց մեծ մասամբ անծանոթ մարդիկ հետևում են հենց փոխադարձ հետևորդ ստանալու համար։ Ավելին ասեմ. իմ կապիկի հաշվից գիտեմ, որ հենց փոխադարձաբար հետևում ես, միանգամից անֆոլոու են անում։ Դրա համար խեղճ կապիկիս հետևորդները էս երկու տարի ա հարյուր քսանից չեն անցնում

Հա, ինստագրամում էդ շատ տարածված մոտեցում ա. հետևում են ու քո ի պատասխան հետևելուց անմիջապես հետո անֆոլոու անում: Բայց եթե մենակ քեզ հետաքրքրողներին հետևես, դրանից շատ չես նեղվի. եթե քեզ հետաքրքրում ա, դու սենց թե նենց հետևում ես, եթե ինքն էլ քեզ ա հետևում` ավելի լավ, բայց եթե չի հետևում, դրանից հո իրա` քեզ համար ներկայացրած հետաքրքրությունը չի՞ պակասում: Ճիշտ ա, ամեն դեպքում աբիդնի ա, երբ հասկանում ես, որ զուտ սեփական շահի համար էին քեզ հետևել, բայց դե կյանքը էդ ա, ի՞նչ արած :

[Արշակ]

Դե միամիտ ես էլի Ինչ խոսք, մեջները կան մի փոքր տոկոս, որ իրոք դուրները գալիս ա։ Բայց մեծ մասի պետքը չի դուր գալ֊չգալը, իրանց քո լայքն ա պետք։

Իմ ջոկելով ինստագրամում անծանոթ մարդիկ հիմնականում առաջին անգամ մտնում նկարդ լայքում կամ քոմենթում են, զուտ որ դու էլ մտնես իրանց լայքես ու հետևես։ Հաճախ հետևում են, որ դու էլ հետևես, բայց հետո մի քանի օր հետո unfollow են անում գյոզերով, իսկ դու դեռ իրանց շարունակում ես հետևել միամիտ–միամիտ
Բայց եթե ինչ–որ անծանոթ մարդ քեզ հետևում ա ու ոչ միայն առաջին անգամ, այլև շարունակաբար տարբեր նկարներ լայքում ա, էդ նշանակում ա, որ գոնե ինչ–որ մի պատճառով հետաքրքրված ա նկարներովդ։ Էդ երևի միակ դեպքն ա, երբ կարաս մտածես, որ հավանաբար լայքը իմաստալից լայք ա

Ինչ վերաբերում ա սթորիներին, դրանք սնափչաթից սկսեցին ու սաղ ջահելները ֆեյսբուք ու ինստագրամ թողած սնափչաթի վրա թռան ու հիմա ինստագրամն ու ֆեյսբուքը պանիկայի մեջ սթորիի ֆունկցիան պատճենելով փորձում են էդ կորցրած ջահելներին հետ բերեն

[StrangeLittleGirl]

Իմ ջոկելով ինստագրամում անծանոթ մարդիկ հիմնականում առաջին անգամ մտնում նկարդ լայքում կամ քոմենթում են, զուտ որ դու էլ մտնես իրանց լայքես ու հետևես։ Հաճախ հետևում են, որ դու էլ հետևես, բայց հետո մի քանի օր հետո unfollow են անում գյոզերով, իսկ դու դեռ իրանց շարունակում ես հետևել միամիտ–միամիտ
Բայց եթե ինչ–որ անծանոթ մարդ քեզ հետևում ա ու ոչ միայն առաջին անգամ, այլև շարունակաբար տարբեր նկարներ լայքում ա, էդ նշանակում ա, որ գոնե ինչ–որ մի պատճառով հետաքրքրված ա նկարներովդ։ Էդ երևի միակ դեպքն ա, երբ կարաս մտածես, որ հավանաբար լայքը իմաստալից լայք ա

Ինչ վերաբերում ա սթորիներին, դրանք սնափչաթից սկսեցին ու սաղ ջահելները ֆեյսբուք ու ինստագրամ թողած սնափչաթի վրա թռան ու հիմա ինստագրամն ու ֆեյսբուքը պանիկայի մեջ սթորիի ֆունկցիան պատճենելով փորձում են էդ կորցրած ջահելներին հետ բերեն

Կապիկիս էջում մի քանի հոգի ռեժիմով մտնում, լայքում, քոմենթում, ֆոլոու էին անում, հետո անֆոլոու, հետո էլ կապիկն էր իրանց անֆոլոու անում, հետո նորից նույնը (իրականում կապիկին ոչ մի էջ էլ հետաքրքիր չի, աջ ու ձախ սաղին հետևում ա, որ իրան հետևեն, բայց ոչ մեկի կռիսավարի անֆոլոու չի անում)։
Մարդիկ էլ կան, որ առանց ֆոլոու անելու են ռեժիմով մտնում էջ, լայքում Կամ որ դու իրանց լայքում ես, հիշում են քեզ հանկարծակի, գալիս, լայքում են։
Բա էն սեքս ծառայություններ առաջարկողները Ինձ բացում ա, որ սկսում են կապիկին գրել, կապիկն էլ սիրուն պատասխանում ա։

[Adam]

Իրականում՝ էգոյի հարցը ֆբ-ում իմ համար ավելի քիչ պրոբլեմատիկ ա, քան էդ կեղծ «արժեք» դարձած լայքելն ու քոմենթելը: Մի անգամ լայքում ես՝ ուրեմն հա՛ պիտի լայքես, թե չէ դիսբալանս ա ստեղծվում ու մարդը սկսում ա վնուշկեքի մեջ ընկնել բա թե՝ «ինչի՞ էն օրը լայքեց, բայց էսօր օնլայն ա՝ չի լայքում», «ինչի՞ նրան քոմենթեց, իսկ ինձ մենակ լայքեց», «ինչի՞ սրան սրտիկեց, իսկ ինձ մենակ չոր ու կոպիտ լայքեց» և այլն և այլն: Ու էս ամեն ինչը սկսում ա բեսամթ ազդել հարաբերությունների վրա՝ ռեալում: Մարդիկ սկսում են իրար հանդեպ սառել՝ լայքերի բացակայության պատճառով: Ե՛ս եմ՝ մեսենջերս օրերով միացրած եմ թողնում ու տարեգիրքս չեմ կարդում, հավես չունեմ … բայց մարդիկ կմտածեն՝ նայում ա ու չի լայքում … կամ՝ տեսնում ա ծնունդս ա՝ չի շնորհավորում: Էս ամեն ինչը այլանդակ ձևի ներվերիս վրա սկսել ա ազդել:

Ու հետո՝ հա՛, մեկ-մեկ էլ տեսնում եմ ու ինադու չեմ լայքում (ինչ ա՝ պարտավորություն ա՞), որտև կամ չեմ ուզում էդ կոճակը սեղմելով էդ պահին հիշվեմ էդ մարդու կողմից, կամ էլ ուզում եմ հանգիստ մնամ իմ անկյունում ու չմասնակցեմ որևէ լայքա-քոմենթա-քեֆ-ուրախության: Կամ էլ պարզապես՝ չեմ ուզում լայքեմ: Ֆսյո: Պատասխան չկա: Միակ պատասխանը էս կախարդական կռուգից պրծնելու՝ դա ֆբ-ից առհավետ ջնջվելն ա ու մենակ պահել մեսենջերը. ով քեզ հիշում ա ու ում քեզ պետք ես՝ կգրի: Չի գրի՞… ջհանդըմին գրի: , դու կգրես մի օր: Երևի

[Adam]

Էն կարգի ա էս ամեն ինչը վրես ազդում, որ ասենք մեկի պատին ասենք որ ծնունդ էի շնորհավորում՝ մեկ էլ որ շնորհակալություն էր հայտնում սաղին լայքերի տեսքով (ես իրա հետ մոտիկ եմ, ասենք) ու իմ շնորհավորանքին սովորական լայք էր դնում, իսկ, ասենք, ուրիշին՝ սրտիկ: Թե խի՞ էլի, ասա: Ու գնա՜՜ց հարաբերությունների անալիզը: Այ մարդ, գոհ եմ էս ֆբ-ից, արդեն սկսում եմ հակակրանք տածել, լուրջ եմ ասում: Պիտի դուրս գալ շատ շտապ:

[Adam]

Կամ 2013 թվին որ նոր-նոր սկսեցի սմարթֆոնով ֆբ մտնել՝ մեկ-մեկ պատահմամբ էն suggestions-ների վրա էր մատս կպնում ու պատահական ինչ-որ ընկերոջ ընկերների ընկերության հայտ էի ուղարկում: Հետո մի քանի օր հետո էի տեսնում ու արագ անյուլ անում request-ը: Մի խոսքով՝ կրակ ա էս ցանցը: Էգոյի կռիվ ա, գնա-գալիս եմ:

[StrangeLittleGirl]

Իրականում՝ էգոյի հարցը ֆբ-ում իմ համար ավելի քիչ պրոբլեմատիկ ա, քան էդ կեղծ «արժեք» դարձած լայքելն ու քոմենթելը: Մի անգամ լայքում ես՝ ուրեմն հա՛ պիտի լայքես, թե չէ դիսբալանս ա ստեղծվում ու մարդը սկսում ա վնուշկեքի մեջ ընկնել բա թե՝ «ինչի՞ էն օրը լայքեց, բայց էսօր օնլայն ա՝ չի լայքում», «ինչի՞ նրան քոմենթեց, իսկ ինձ մենակ լայքեց», «ինչի՞ սրան սրտիկեց, իսկ ինձ մենակ չոր ու կոպիտ լայքեց» և այլն և այլն: Ու էս ամեն ինչը սկսում ա բեսամթ ազդել հարաբերությունների վրա՝ ռեալում: Մարդիկ սկսում են իրար հանդեպ սառել՝ լայքերի բացակայության պատճառով: Ե՛ս եմ՝ մեսենջերս օրերով միացրած եմ թողնում ու տարեգիրքս չեմ կարդում, հավես չունեմ … բայց մարդիկ կմտածեն՝ նայում ա ու չի լայքում … կամ՝ տեսնում ա ծնունդս ա՝ չի շնորհավորում: Էս ամեն ինչը այլանդակ ձևի ներվերիս վրա սկսել ա ազդել:

Ու հետո՝ հա՛, մեկ-մեկ էլ տեսնում եմ ու ինադու չեմ լայքում (ինչ ա՝ պարտավորություն ա՞), որտև կամ չեմ ուզում էդ կոճակը սեղմելով էդ պահին հիշվեմ էդ մարդու կողմից, կամ էլ ուզում եմ հանգիստ մնամ իմ անկյունում ու չմասնակցեմ որևէ լայքա-քոմենթա-քեֆ-ուրախության: Կամ էլ պարզապես՝ չեմ ուզում լայքեմ: Ֆսյո: Պատասխան չկա: Միակ պատասխանը էս կախարդական կռուգից պրծնելու՝ դա ֆբ-ից առհավետ ջնջվելն ա ու մենակ պահել մեսենջերը. ով քեզ հիշում ա ու ում քեզ պետք ես՝ կգրի: Չի գրի՞… ջհանդըմին գրի: , դու կգրես մի օր: Երևի

Էն կարգի ա էս ամեն ինչը վրես ազդում, որ ասենք մեկի պատին ասենք որ ծնունդ էի շնորհավորում՝ մեկ էլ որ շնորհակալություն էր հայտնում սաղին լայքերի տեսքով (ես իրա հետ մոտիկ եմ, ասենք) ու իմ շնորհավորանքին սովորական լայք էր դնում, իսկ, ասենք, ուրիշին՝ սրտիկ: Թե խի՞ էլի, ասա: Ու գնա՜՜ց հարաբերությունների անալիզը: Այ մարդ, գոհ եմ էս ֆբ-ից, արդեն սկսում եմ հակակրանք տածել, լուրջ եմ ասում: Պիտի դուրս գալ շատ շտապ:

Իսկ ես զարմանում եմ, որ կան մարդիկ, որ սենց խորը անալիզներ են անում դիմացինի վարքի Մի պարզ ճշմարտություն կա ֆբ֊ում. ոնց դու ես ինքդ քեզ վրա ֆիքսված, նենց էլ էն լայքող֊չլայքողն ա, այսինքն՝ ինքը լայքելուց կամ չլայքելուց մտքի ծերով չի անցկացնում, թե դիմացինը վնուշկվում ա։ Ինքը իրա ուզած ձևով լայքում կամ չի լայքում, անցնում ա առաջ։

Իմ կյանքում մենակ մի դեպք ա էղել, երբ մեկը սկսել էր ամիսներով սիստեմատիկ չլայքել պոստերս։ Բայց ոչ թե բերեցի, իրա էրեսին շպրտեցի, այլ էդ ինֆոն օգտագործեցի պարզելու համար, թե երբվանից են մեր հարաբերությունները սխալ ուղով գնացել։ Ու ասենք էդ չլայքելը միակ դրսևորումը չէր էլի, ուրիշ խնդիրներ էլ կային, դա ընդամենը լրացուցիչ տվյալ էր, որ ինձ օգնեց ճիշտ ժամանակահատվածը պարզել ու էդ անձի հետ մեր հարաբերությունների ավելի լուրջ խնդիրները քննարկելը, ինչը շատ ավելի կառուցողական էր։ Թե չէ լայքեց, չլայքեց։ Հազար ու մի պատճառ կարա լինի։

[Ուլուանա]

Իսկ ես զարմանում եմ, որ կան մարդիկ, որ սենց խորը անալիզներ են անում դիմացինի վարքի Մի պարզ ճշմարտություն կա ֆբ֊ում. ոնց դու ես ինքդ քեզ վրա ֆիքսված, նենց էլ էն լայքող֊չլայքողն ա, այսինքն՝ ինքը լայքելուց կամ չլայքելուց մտքի ծերով չի անցկացնում, թե դիմացինը վնուշկվում ա։ Ինքը իրա ուզած ձևով լայքում կամ չի լայքում, անցնում ա առաջ։

Ո՞վ ասեց, թե միշտ տենց ա: Թող ամեն մարդ իրա մասին խոսի: Ինչից որ ես ինքս վնուշկվում եմ, պարտադիր մտածում եմ նաև ուրիշների վնուշկվել-չվնուշկվելու մասին: Ճիշտ ա, ամեն դեպքում լայքում եմ միայն ինձ դուր եկած բաները` անկախ տվյալ մարդու նկատմամբ ունեցածս վերաբերմունքից, բայց աշխատում եմ նենց անել, որ թյուրիմացություններ հնարավորինս չլինեն, որովհետև գիտեմ, թե ինչ տհաճ ա, երբ սկսում ես կասկածել, որ ինչ-որ մեկը քո նկատմամբ ինչ-որ պատճառով վերաբերմունքը փոխել ա, որովհետև նկատել ես, որ սկսել ա քո դրած բացարձակապես ոչինչ չլայքել, էն դեպքում, երբ մինչև էդ լայքում էր:
Իհարկե, համաձայն եմ, որ լավ կլիներ` ոչ մեկս էլ դրա վրա չֆիքսվեինք, հանգիստ ապրեինք: Բայց դե դա որոշ դեպքերում իսկապես վերաբերմունքի դրսևորում ա լինում` անկախ նրանից, թե քանի անգամ ա լինում այլ պատճառներով: Ամեն դեպքում եթե ինչ-որ բանից ես ինքս վատ եմ զգում, աշխատում եմ նենց անել, որ առնվազն իմ պատճառով ուրիշները վատ չզգան:

[StrangeLittleGirl]

Ո՞վ ասեց, թե միշտ տենց ա: Թող ամեն մարդ իրա մասին խոսի: Ինչից որ ես ինքս վնուշկվում եմ, պարտադիր մտածում եմ նաև ուրիշների վնուշկվել-չվնուշկվելու մասին: Ճիշտ ա, ամեն դեպքում լայքում եմ միայն ինձ դուր եկած բաները` անկախ տվյալ մարդու նկատմամբ ունեցածս վերաբերմունքից, բայց աշխատում եմ նենց անել, որ թյուրիմացություններ հնարավորինս չլինեն, որովհետև գիտեմ, թե ինչ տհաճ ա, երբ սկսում ես կասկածել, որ ինչ-որ մեկը քո նկատմամբ ինչ-որ պատճառով վերաբերմունքը փոխել ա, որովհետև նկատել ես, որ սկսել ա քո դրած բացարձակապես ոչինչ չլայքել, էն դեպքում, երբ մինչև էդ լայքում էր:
Իհարկե, համաձայն եմ, որ լավ կլիներ` ոչ մեկս էլ դրա վրա չֆիքսվեինք, հանգիստ ապրեինք: Բայց դե դա որոշ դեպքերում իսկապես վերաբերմունքի դրսևորում ա լինում` անկախ նրանից, թե քանի անգամ ա լինում այլ պատճառներով: Ամեն դեպքում եթե ինչ-որ բանից ես ինքս վատ եմ զգում, աշխատում եմ նենց անել, որ առնվազն իմ պատճառով ուրիշները վատ չզգան:

Ան, լավ էլի Երևի մենակ դու ես տենց նստած մտածում, որ ինչ֊որ մեկը լայքում էր, վերաբերմունք փոխեց, եսիմինչ։ Մարդկանց ֆեյսբուքյան վարքագիծը սովորաբար իրանց ներքին պատճառներով ա փոխվում, ոչ թե քո նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքից։ Երևի որևէ մեկի նկատմամբ վերաբերմունք փոխելը լայքելու վարքագծի փոփոխության պատճառների ամենավերջին տեղում ա, էն էլ բավական մանկապարտեզ վարքագիծ ա։ Նայի, դու ֆիքսվում ես քո վրա էլի. եթե էլ չի լայքում, ուրեմն քո նկատմամբ վերաբերմունքը փոխել ա։ Բայց ցուցակում ավելի կարևոր պատճառներ կան. քո պոստերից մի քանիսն ինչ֊ինչ պատճառներով չի լայքել, ֆբ֊ն էլ ցույց չի տալիս, ֆիդի վրա հազար տեսակի ֆիլտր ա դրել (օրինակ մարդ գիտեմ, ում ֆիդում նկարներով պոստերը լրիվ բլոկած են, այսինքն եթե նկարով պոստ ես անում, ձև չի տեսնի), ֆբ ավելի քիչ ա մտնում և այլն։ Հավատա, մարդկանց լայքելու վարքագծի փոփոխության պատճառը հիմնականում իրանց մեջ ա ու իրանց անձնական խնդիրն ա։ Հեչ պայմանավորված չի քո նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքով։ Ու հավատա, շատ քչերն են տենց դրած հետևում, թե ում ինչքան լայքեցին, ոնց լայքեն, որ դիմացինը չվնուշկվի և այլն։ Ֆեյսբուքն անլուրջ տարածք ա, պետք չի էդքան լուրջ ընդունել։

[Ուլուանա]

Ան, լավ էլի Երևի մենակ դու ես տենց նստած մտածում, որ ինչ֊որ մեկը լայքում էր, վերաբերմունք փոխեց, եսիմինչ։ Մարդկանց ֆեյսբուքյան վարքագիծը սովորաբար իրանց ներքին պատճառներով ա փոխվում, ոչ թե քո նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքից։ Երևի որևէ մեկի նկատմամբ վերաբերմունք փոխելը լայքելու վարքագծի փոփոխության պատճառների ամենավերջին տեղում ա, էն էլ բավական մանկապարտեզ վարքագիծ ա։ Նայի, դու ֆիքսվում ես քո վրա էլի. եթե էլ չի լայքում, ուրեմն քո նկատմամբ վերաբերմունքը փոխել ա։ Բայց ցուցակում ավելի կարևոր պատճառներ կան. քո պոստերից մի քանիսն ինչ֊ինչ պատճառներով չի լայքել, ֆբ֊ն էլ ցույց չի տալիս, ֆիդի վրա հազար տեսակի ֆիլտր ա դրել (օրինակ մարդ գիտեմ, ում ֆիդում նկարներով պոստերը լրիվ բլոկած են, այսինքն եթե նկարով պոստ ես անում, ձև չի տեսնի), ֆբ ավելի քիչ ա մտնում և այլն։ Հավատա, մարդկանց լայքելու վարքագծի փոփոխության պատճառը հիմնականում իրանց մեջ ա ու իրանց անձնական խնդիրն ա։ Հեչ պայմանավորված չի քո նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքով։ Ու հավատա, շատ քչերն են տենց դրած հետևում, թե ում ինչքան լայքեցին, ոնց լայքեն, որ դիմացինը չվնուշկվի և այլն։ Ֆեյսբուքն անլուրջ տարածք ա, պետք չի էդքան լուրջ ընդունել։

Բյուր, ախր ինչի՞ ես քեզնով չափում բոլորին: Ես էլ լիքը մարդ գիտեմ, որ ինձ նման են մտածում ու մեկնաբանում: Մարդիկ տարբեր են, բոլորը քո պատկերացրածի նման չեն, հա, ոչ էլ բոլորն ինձ նման են, բնականաբար: Համ էլ քո ասածներն ընդհանուր բաներ են, բայց երբ տեսնում ես` մարդը սաղ օրը ֆբ-ում ա, բազմաթիվ ստատուսներ ու նկարներ լայքում ա ամեն րոպե, բայց քեզ արդեն ամիսներով շան տեղ չի դնում, ուրիշ ի՞նչ մտածես : Հա, մեկ-մեկ փորձում եմ ավելի լավատես լինել ու մտածել, որ գուցե ոչ թե իմ նկատմամբ վերաբերմունքն ա փոխել, այլ ուղղակի վրաս էքսպերիմենտ ա անում :