Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Շինարար]

Էդ հլը լավ ա։ Բա որ Դանիայում ամերիկյան գրականությունով ա սկսում ու ավարտվում, ֆազերս գցում ա դրանից։ Ասենք Մարկես, Կունդերա, Դոստոևսկի, Կաֆկա կա՛մ սկի անունները չեն լսել, կա՛մ լսել են, չեն կարդացել, բայց ինչ ամերիկացի փախած հիպստեր գրող կա, սաղին անգիր գիտեն։

Էստեղ էլ ա տենց: Կաֆկան հեչ թրենդի չի: Բորխեսն ա հիմնականում ակադեմիայում թրենդի, մեկ էլ Դոստոևսկին ամեն դեպքում, բայց դա չի նշանակում, որ կարդացել են Կունդերան ամեն դեպքում նովել ուսումնասիրողների շրջանում համեմատաբար թրենդի ա: Ու հա, անկապ գրականության պոպուլյարությունը մեկ-մեկ ապշեցնում ա:

Ընդհանրապես մի բան եմ զգացել, մարդիկ անուններ գիտեն, խելացի ամսագրերից ինչ-որ նախադասություններ էդ անունների՝ ռեժիսոր կլինի, գրող կլինի, ստեղծագործության վերաբերյալ, հետո որ խորանում ես, զգում ես, որ ոչ նայել են, ոչ կարդացել:

[StrangeLittleGirl]

Էստեղ էլ ա տենց: Կաֆկան հեչ թրենդի չի: Բորխեսն ա հիմնականում ակադեմիայում թրենդի, մեկ էլ Դոստոևսկին ամեն դեպքում, բայց դա չի նշանակում, որ կարդացել են Կունդերան ամեն դեպքում նովել ուսումնասիրողների շրջանում համեմատաբար թրենդի ա: Ու հա, անկապ գրականության պոպուլյարությունը մեկ-մեկ ապշեցնում ա:

Ընդհանրապես մի բան եմ զգացել, մարդիկ անուններ գիտեն, խելացի ամսագրերից ինչ-որ նախադասություններ էդ անունների՝ ռեժիսոր կլինի, գրող կլինի, ստեղծագործության վերաբերյալ, հետո որ խորանում ես, զգում ես, որ ոչ նայել են, ոչ կարդացել:

Ուրեմն տարիներ առաջ, երբ մի ֆրանսիացի տղայի հանդիպեցի, մեր հարաբերությունն ու իր հետաքրքրությունն իմ նկատմամբ սկսվեց նրանից, որ Մոեմի ոչ միայն անունն էի լսել, այլև կարդացել էի։ Հետո որ ասեցի՝ բայց ֆրանսիացիներն էլ են կարդում, ասեց՝ Ils lisent n'importe quoi, այսինքն՝ ինչ զիբիլ ասես կարդում են։ Ու էդպես էլ կա․ հայ մտավորականները սիրում են արևմուտքի հետ համեմատվել, թե տեսե՜ք, էնտեղ մտնում ես մետրո, սաղ կարդում են։ Բայց լուրջ գրականություն կարդացողները շատ քիչ են։ Հիմնական մասը զիբիլ ա կարդում, կամ ոնց որ ես եմ ասում՝ սուպերմարկետային գրականություն։ Նենց որ ես նույնիսկ կասեի հակառակը․ Հայաստանում լուրջ գրականություն կարդացող ավելի շատ կա, քան ասենք Դանիայում։ Բայց հետաքրքիր ա, որ զիբիլ կարդացողներին շատ հեշտ ա դարձի բերելը։ Մի հատ լուրջ գրականություն ես տալիս, կարդում են, աշխարհայացքը լրիվ փոխվում ա, էլ հետ չեն գնում զիբիլին։ Իսկ այ չկարդացողին համոզելը, որ կարդա, ահագին բարդ ա։

[Տրիբուն]

Թեզիս եզրակացություններն եմ գրում, այ մարդ, մեկ էլ մի հանճարեղ միտք եկավ, ինձնից գոհ գրեցի ու ասում եմ՝ էս ե՞ս եմ, ես սենց խելացի եմ եղել ու չե՞մ իմացել: Համ էլ ահավոր ծանոթ միտք թվաց, նենց չէր, որ նոր հասա էդ բարձր գիտակցությանը, վաղուց էի էսքան հասուն: Մեկ էլ հիշեմ, որ էս իմ միտքը չի, Հրանտ Մաթևոսյանինն ա: ))

https://youtu.be/4Z0NydzDnLc

[IVI Art]

Բարև ձեզ:
Մեծ ձեռնարկություն ռեզյումե ներկայացնելու դեպքում՝ ինչ-որ լրացուցիչ փաստաթղթեր էլ պիտի կցվի? Ասենք, աշխատանքային գրքույկի պատճեն ու նման ազդեցիկ բաներ)
Ով ունի փորձ, խորհուրդ տվեք, շնորհակալ կլինեմ:

[Գաղթական]

Բարև ձեզ:
Մեծ ձեռնարկություն ռեզյումե ներկայացնելու դեպքում՝ ինչ-որ լրացուցիչ փաստաթղթեր էլ պիտի կցվի? Ասենք, աշխատանքային գրքույկի պատճեն ու նման ազդեցիկ բաներ)
Ով ունի փորձ, խորհուրդ տվեք, շնորհակալ կլինեմ:

Մեր կողմերում ընդհանրապես աշխատանքային գրքույկ հասկացողությունը չկա:

Աշխատանքի ընդունվելու դիմումն էլ լինում է երկու տիպի՝ բաց, երբ գործատուն վականսիա չունի, ու կոնկրետ վականսիայի համար:

Բացը էդ էն դեպքնա, երբ ինքդ ես ուզում իրենց մոտ աշխատել ու CV-դ ես ուղարկում, թե, երբ վականսիա բացվի, ինձ չմոռանաք:
Իսկ կոնկրետ վականսիայի դեպքում էնտեղ պիտի գրված լինեն պահանջները, թե ինչ է պետք կցել դիմումին: Սովորաբար դա CV-ն է ու հենց իրենց մոտ աշխատելու ցանկության մոտիվացիոն նամակը:

[One_Way_Ticket]

Աշխատանքային գրքույկը այնքան հնացած բան է, որ եթե որևէ տեղ հարցնեն, պետք է այդտեղից անմիջապես փախնել։ Եթե պարզապես փախնելը վտանգավոր է թվում, կարելի է ասել, որ գրքույկը մնացել է ռայկոմ-քարտուղարի մոտ, ու հենց հիմա կգնաք բերելու։ Կասկածներից խուսափելու համար հեռանալիս կարելի է չեստ տալ ու ասել "Ленин жив":

[StrangeLittleGirl]

Աշխատանքային գրքույկը այնքան հնացած բան է, որ եթե որևէ տեղ հարցնեն, պետք է այդտեղից անմիջապես փախնել։ Եթե պարզապես փախնելը վտանգավոր է թվում, կարելի է ասել, որ գրքույկը մնացել է ռայկոմ-քարտուղարի մոտ, ու հենց հիմա կգնաք բերելու։ Կասկածներից խուսափելու համար հեռանալիս կարելի է չեստ տալ ու ասել "Ленин жив":

One way, իհարկե կարաս տենց ասես, ու գուցե երբ մեր սերունդը հասնի թոշակի տարիքի, խնդիր չլինի, բայց մինչև վերջերս գոնե թոշակի գնացող անձանցից աշխատանքային գրքույկ էին պահանջում, որովհետև պետական համակարգում ոչ մի տեղ չի ֆիքսվում, թե անձը որտեղ ու ինչքան ա աշխատել։

[One_Way_Ticket]

One way, իհարկե կարաս տենց ասես, ու գուցե երբ մեր սերունդը հասնի թոշակի տարիքի, խնդիր չլինի, բայց մինչև վերջերս գոնե թոշակի գնացող անձանցից աշխատանքային գրքույկ էին պահանջում, որովհետև պետական համակարգում ոչ մի տեղ չի ֆիքսվում, թե անձը որտեղ ու ինչքան ա աշխատել։

Ես նկատի ունեի, եթե աշխատանքի ընդունվելու ընթացքում են պահանջում, որ տեսնեն "ինչ տիպի մարդ ես, որտեղ ես աշխատել"։ Ընդունվելուց հետո հա, թող ուզեն, որ թոշակի համար ինչ պետք է գրանցեն։

[Գաղթական]

Ընդունվելուց հետո հա, թող ուզեն, որ թոշակի համար ինչ պետք է գրանցեն։

Մարդն աշխատում է, հարկ է վճարում..
ՈՒրեմն էդ վճարած հարկերն ու դրանց չափը ոչ մի տեղ չի ֆիքսվում բացի աշխատանքային գրքույկի՞ց:

Հայաստանում, ճիշտն ասած, չգիտեմ թե ոնց են թոշակի չափը հաշվում, բայց Բելգիայի համար բանաձևը սենցա.

(a * b / c ) * d

a = տարվա ընթացքում ստացած ընդհանուր բրուտոն
b = «դզման գործակից», ըստ որի հին ժամանակներում ստացած աշխատավարձը համապատասխանեցվում է ներկայիս կյանքի ստանդարտներին
c = աշխատած տարիների ընդհանուր քանակը, որի առավելագույնը 45 կարող է լինել
d = ստացած թիվն էլ հաշվվում է ընտանեկան կարգավիճակի գործակցով՝ 60% - միայնակների համար, ու 75% - ընտանիքավորների համար

սա ընդհանուր դեպքի համար՝ չհաշված տարատեսակ բոնուսներ ու հավելավճարներ

[Աթեիստ]

Արդեն Հայաստանում էլ են հրաժարվում գրքույկից։ Սոցապում սաղ արձանագրվում ա։

Sent from my P8000 using Tapatalk

[John]

Բոլորի տվյալները թվայինացվում են, աշխատանքային գրքույկներն էլ հավաքելու են արխիվացնեն, մյուս տարի կարծեմ

[IVI Art]

Աշխատանքային գրքույկը այնքան հնացած բան է, որ եթե որևէ տեղ հարցնեն, պետք է այդտեղից անմիջապես փախնել։ Եթե պարզապես փախնելը վտանգավոր է թվում, կարելի է ասել, որ գրքույկը մնացել է ռայկոմ-քարտուղարի մոտ, ու հենց հիմա կգնաք բերելու։ Կասկածներից խուսափելու համար հեռանալիս կարելի է չեստ տալ ու ասել "Ленин жив":

Էլ մի )))
Բանն այն է, որ ես նախկինում աշխատել եմ տվյալ ֆիմայի...դուստր կազմակերպ. ասեմ, համանման ասեմ, մի խոսքով իրենց բնագավառում: Ու այդ անտեր գրքույկում մանրամասն նշված է իմ բրաուզերի իստորյան ))) Այսպես ասած: Համարյա 10 տարվա փորձ ունեմ: Ու իմ միամիտ խելքով, եթե ներկայացնեմ Ձեր կողմից նշված Լենինի կենդանությունը վկայող այդ գրքույկը, դա իրենց ավելի շատ բան կտա, քան լակոնիկ ռեզյումե-CV-ն: Ու դա ինձ երևի թե կօգնի ավելի արագ ու կարճ ճանապարհ գտնել դեպի HR-ի ներկայացուցչի սիրտը )
Դրա համար էի հարցնում:

[Գաղթական]

Հիշում եմ, երբ տարիներ առաջ աշխատում էի մի ֆիմայում, նոր տնօրեն նշանակեցին (իսկ մեր բոլոր տնօրենները իմպրտնի հայեր էին որպես կանոն), սա մի երեկույթի ժամանակ բաժակ բարձրացրեց, արտագաղթի թեման շարունակելով, թե՝ "Տղերք, Հայաստանը լավ երկիր է, մեր երկրի պես երկիր չկա, ես ահա մեծ ուրախությամբ եկել, ու որոշել եմ հայրենիքում աշխատել: Մի լքեք Հայաստանը...բլա, բլա, բլա" Չդիմացա կողքիս նստածին համարյա բարձրաձայն ասացի՝ որ մենք քո աշխատավարձի կեսի չափով ստանայինք, ամենահեռավոր գյուղում էլ ամենանախանձախնդիր հայրենասերը կլինեինք:

Որ երկրում....Հայաստանում իհարկե: Մեր երջանկահիշատակ տնօրենի աշխատավարձի կեսի չափով ու մեծ հոգով:

Բնավ միտում չունենալով որևէ մեկին վիրավորել՝ իմպրտնի հայերի համար ուրախությունս պիտի հայտնեմ, որ էս գրառումը շատ համախոհներ չգտավ Ակումբում )))

[Գաղթական]

Tapatalk-ում թեմաներ ցույց տալիս որ մի մասը նկարներովա բերում, ո՞վ ա բացահայտել, թե ինչ սկզբունքով են էդ նկարներն ընտրվում..

[Cassiopeia]

Էնքան ափսոս ա, որ բացում ես «Ֆորումի անդամների լուսանկարների» հին թեմաներն ու միայն մեկնաբանություններ կարդում