Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[John]

դը-դը-դը-դըըը՜մ

[StrangeLittleGirl]

Չգիտեմ, ես կոնկրետություն եմ սիրում, հա-ն հա ա, չէ-ն չէ ա: Արի հանդիպենքը արի հանդիպենք ա: Սուրճ խմելու գնալու առաջարկը սուրճ խմելու գնալու առաջարկ ա: Սիրելը սիրել ա, տենչալը տենչալ ա: Պայմավորությունը պայմանավորություն ա, ու եթե մի բան եմ պլանավորել, եսիմ ինչ պիտի լինի, որ էդ պլանավորածս փոխեմ ու մարդկանց ասեմ, որ լավ, չի հարմարվում, կներեք: Եթե ուրիշ բան ա մեջ ընկնում, ուղղակի ուրիշ ժամի կգցեմ, ոչ թե՝ վայ, սա ավելի կարևոր ա, նա վերջ, որովհետև չէ՞ որ մարդկանց հետ պլանավորել եմ, մարդիկ ինձ վրա կոպիտ ասած հույս են դնում:

Ձևը չեմ սիրում ու չեմ հասկանում: Էստեղ մարդիկ մի սենց բան ունեն՝ մի օր գնանք խմելու, սկզբում ինձ ասում էին, սկսում էի օր, ժամ առաջարկել, կամ եթե էդ պերիոդ զբաղված եմ, ասում էի՝ բեր թողանք մի երկու շաբաթից, հիմա խառն եմ: Հետո ջոգի, որ դա ինչ-որ «քաղաքավարի» ժեստ ա, բան ա՝ ասում են ու իրանց համար զարմանալի ա, որ դու սկսում ես էդ պահին քո գրաֆիկը նայել: Վերջը հիմա որ ասում են՝ գնանք խմելու, սովորել եմ, հա բա ոնց, անպայման, ու անցավ գնաց, բայց չի դզում մի այլ կարգի էդ ձևը:
Լավ էդ հեչ, մարդը քեզ խնդրում ա, հետդ ժամ ա պայմանավորվում, դու քո գործերը համապատասխան ես դասավորում, մեկ էլ կամ հետաձգում ա, կամ չի գալիս, հաջորդ անգամ՝ վայ կներես, հաջորդ անգամ, ասում ես՝ բեր գիտե՞ս ինչ, ինչ-որ սա չի դառնում էլի, թարգը տանք, -վայ խի՞, չէ էլի, խնդրում եմ, շատ եմ ուզում: Լո՞ւրջ: Դե արի բան հասկացիր:

Բայց երևի մենակ եվրոպական չի, կամ սկի չի կարելի ընդհանրացնել, էստեղ ամեն երկրից էլ կան, երևի ուղղակի մարդկային ա: Մեր ակումբից օրինակ երկու ակումբցիներ վարկանիշով, անձնական նամակով քանի անգամ գրել էին, թե ոնց են ուզում ծանոթանան հետս, մի օր պիտի խմենք, բան: Օքեյ: Ես խմելու մեծ սիրահար չեմ, ոչ էլ ծանոթանալու՝ անկեղծ ասած, բայց որ մարդիկ հա ասում են, ասում ես՝ հա: Երևան գնալիս մի անգամ եմ տեղյակ պահում, դե մարդ ա հարմար չի, բայց հետո էլի ինչ-որ ձևով ցույց ա տալիս, որ շատ ա ցանկանում հետդ ծանոթ լինել, երկրորդ անգամ՝ էլի չի հարմարվում, երրորդ անգամ նոր միանգամից տասերորդ անգամ հասկանում, որ դա ուղղակի դրական վերաբերմունք ցույց տալու ձև ա, ոչ թե սֆաթդ տեսնելու անհագ ցանկություն: Ճիշտ չի էլի:


Վերջը խառն ա: Բայց ընդհանուր շատ լավ եմ, էս մայիսն անցնի, կերևա ավելի շուտ:

Շինը էլի ինձ ծեծելու ա իրա գրառումը մեջբերելու համար, բայց ախր ոնց չմեջբերես, երբ ասելու բան կա
Ուրեմն էս թեմայի հետ կապված. ինձ թվում ա՝ սենց հարցերում ընկել ես Հայաստանին ամենանման երկրում: Հավատացնում եմ քեզ, որ ամբողջ Եվրոպան տենց չի: Նույնիսկ լիքը կատակներ կան էդ թեմաներով, որ ասենք անգլիացին գերմանացուն ասում ա՝ ինձ հյուր արի ընթրիքի, գերմանացին դաֆթարը հանում ա, որ հարմար օր գտնի, անգլիացին շշմած նայում ա էրեսին: Կամ ասենք որ ֆիննական մշակույթի դասեր էինք անցնում, մեզ սովորացնում էին, որ ֆինների հետ մտերմանալը դժվար ա, բայց եթե ասեց՝ ինձ հյուրի արի, ուրեմն իսկապես հրավիրում ա, պետք չի մերժել:

Դրա համար էսքան ժամանակ եթե մեկն ասում ա՝ ինձ հյուր արի կամ գնանք խմելու կամ էս անենք, էն անենք, առաջին հերթին ազգությունից կախված եմ փորձում հասկանալ՝ քաղաքավարության համար ա ասում, թե իրոք տենց ա ուզում: Երկրորդ հերթին էլ կոնկրետ մարդուն լավ իմանալով եմ հասկանում: Ընդհանրապես, վերջերս բրիտանացի-հոլանդացի անգլերեն բառարան էր պտտվում ինտերնետներում, թե՝ բրիտանացին ինչ ա ասում, ինչ նկատի ունի, իսկ հոլանդացին ոնց ա հասկանում: Դրա մի վերսիան էս ա, բայց չգիտեմ ինչու հոլանդացիները փոխարինված ա մյուսներով:

[Շինարար]

չէի ասի, որ հենց մենակ ու կոնկրետ բրիտանացիներն են տենց, գուցե բրիտանական միջավայրն ա բոլորի վրա ազդում, չգիտեմ

[StrangeLittleGirl]

չէի ասի, որ հենց մենակ ու կոնկրետ բրիտանացիներն են տենց, գուցե բրիտանական միջավայրն ա բոլորի վրա ազդում, չգիտեմ

Բրիտանացիները, հայերը, ռումինացիները, ամերիկացիները: Լիքը ազգեր կան, որ տենց են: Տենց չեն սկանդինավցիները, հոլանդացիները, գերմանացիները:

[Ուլուանա]

Բրիտանացիները, հայերը, ռումինացիները, ամերիկացիները: Լիքը ազգեր կան, որ տենց են: Տենց չեն սկանդինավցիները, հոլանդացիները, գերմանացիները:

Հա, ես կարդալիս ուզում էի ասել՝ բայց ամերիկացիներն էլ են լրիվ տենց, այսինքն՝ էդ արտահայտություններն օգտագործում են հենց էդ իմաստներով։ Փաստորեն, սկանդինավցիները, հոլանդացիներն ու գերմանացիները միամիտ ազգեր են...

[StrangeLittleGirl]

Հա, ես կարդալիս ուզում էի ասել՝ բայց ամերիկացիներն էլ են լրիվ տենց, այսինքն՝ էդ արտահայտություններն օգտագործում են հենց էդ իմաստներով։ Փաստորեն, սկանդինավցիները, հոլանդացիներն ու գերմանացիները միամիտ ազգեր են...

Չէ, միամիտ չեն: Ուղղակի ձևի համար ոչ մի բան չեն ասում:

[Ուլուանա]

Չէ, միամիտ չեն: Ուղղակի ձևի համար ոչ մի բան չեն ասում:

Ամեն դեպքում մի քիչ միամիտ պիտի լինեն, որ կարծեն, թե ուրիշներն էլ չեն ասում, այսինքն՝ որ ով ինչ մտածում, էն էլ ասում ա բացահայտ։

[StrangeLittleGirl]

Ամեն դեպքում մի քիչ միամիտ պիտի լինեն, որ կարծեն, թե ուրիշներն էլ չեն ասում, այսինքն՝ որ ով ինչ մտածում, էն էլ ասում ա բացահայտ։

Բայց իրանք սաղ կյանք իրանց մշակույթի մեջ են ապրել ու գիտեն՝ իրանց մշակույթի մեջ ինչ ա նշանակում «արի գնանք գարեջուր խմելու» արտահայտությունը: Հետևաբար եթե մեկը հայտնվում ա ու օդի մեջ բաներ ա ասում, դժվար ա հասկանալը, որ օդի մեջ ա:

[Ուլուանա]

Բայց իրանք սաղ կյանք իրանց մշակույթի մեջ են ապրել ու գիտեն՝ իրանց մշակույթի մեջ ինչ ա նշանակում «արի գնանք գարեջուր խմելու» արտահայտությունը: Հետևաբար եթե մեկը հայտնվում ա ու օդի մեջ բաներ ա ասում, դժվար ա հասկանալը, որ օդի մեջ ա:

Այսինքն՝ հեչ չե՞ն ճամփորդում։

[Ներսես_AM]

Այսինքն՝ հեչ չե՞ն ճամփորդում։

Ճամփորդելուց տենց բաները չեն իմանա։ Պիտի ապրես։

[Շինարար]

Բրիտանացիները, հայերը, ռումինացիները, ամերիկացիները: Լիքը ազգեր կան, որ տենց են: Տենց չեն սկանդինավցիները, հոլանդացիները, գերմանացիները:

Հայերը կակռազ տենց չեն, ես հայ եմ, ու ինձ համար խորթ ա դա:

[StrangeLittleGirl]

Հայերը կակռազ տենց չեն, ես հայ եմ, ու ինձ համար խորթ ա դա:

Ահավոր տենց են: Էն ա, դու էիր գրել, որ ակումբցիներից վարկանիշ ես ստանում, ասում են՝ հանդիպենք, տենց էլ չեն հանդիպում: Ինձ հետ էլ ա շատ լինում, որ գալիս եմ Հայաստան, մեկ էլ գրում են՝ գնանք թեյ խմելու, էս անենք, էն անենք: Հենց առաջարկը կոնկրետացնում ես, կորում են:

[Շինարար]

Ահավոր տենց են: Էն ա, դու էիր գրել, որ ակումբցիներից վարկանիշ ես ստանում, ասում են՝ հանդիպենք, տենց էլ չեն հանդիպում: Ինձ հետ էլ ա շատ լինում, որ գալիս եմ Հայաստան, մեկ էլ գրում են՝ գնանք թեյ խմելու, էս անենք, էն անենք: Հենց առաջարկը կոնկրետացնում ես, կորում են:

հա, բայց հազվադեպ ա դա, բայց ոչ տենց համընդհանուր, ինձ համար խորթ ա եղել, դրա համար աչք ա ծակել

[StrangeLittleGirl]

հա, բայց հազվադեպ ա դա, բայց ոչ տենց համընդհանուր, ինձ համար խորթ ա եղել, դրա համար աչք ա ծակել

Հազվադեպ ա, որտև Հայաստանում ամեն վայրկյան նոր մարդկանց հետ չես ծանոթանում, երբ էլ ծանոթանում ես, հազվադեպ էդ նույն բանից անում են, անցնում, գնում ա: Հայաստանում ապրելիս էլ սենց թե նենց ունես քո շրջապատը, ու որ մեկը տենց մի բան ա ասում, հետո թռնում խոսքից, սովորաբար շատ չես խորանում, չես էլ նկատում, որտև մեկ ա ունես քո նեղ կռուգը: Իսկ դրսում առաջին մի քանի տարիների ընթացքում դու դեռ շրջապատ ես կառուցում, դեռ փորձարկում ես՝ էս մարդու մոտ թողնես, թե չթողնես: Դրա համար ավելի նկատելի են դառնում սենց դեպքերը: Հեսա որ փորձես հետ գնալ Հայաստան ու հին կապերը վերականգնել, կզգաս, թե Հայաստանում էլ ինչ աստիճանի էդ ձևի ա: Տո Հայաստանում բեթար ա, որովհետև կա նաև վերջին վայրկյանին քենսըլելու սովորություն, այսինքն՝ քեզ թույլ են տալիս նույնիսկ օր ու ժամ նշանակել, բայց հանդիպումից մի քանի ժամ առաջ լավագույն դեպքում, հինգ րոպե առաջ՝ վատագույն դեպքում, զանգում-ասում են՝ չի ստացվի: Ի դեպ, էդ փորձի վրա հիմնվելով ես Երևանում միաժամանակ նույն ժամին միշտ երեք հանդիպում եմ նշանակում, որովհետև գիտեմ՝ մյուս երկուսը քենսըլվելու են:

[Ուլուանա]

Ճամփորդելուց տենց բաները չեն իմանա։ Պիտի ապրես։

Չէի ասի։ Զուտ լեզվի հետ առնչվելով էլ կարելի ա իմանալ տենց բաները. կարծում եմ՝ գրքերը, կինոները լրիվ հերիք են դրա համար, հեչ պարտադիր չի նույնիսկ ճամփորդելը, էլ չեմ ասում՝ տվյալ երկրներում ապրելը։ Հատկապես զարմանում եմ, որ Եվրոպայում կարող ա տենց բաները չհասկանան, որտև ամեն դեպքում լիքը տուրիստներ են գալիս–գնում, պիտի որ սովորած լինեն մարդիկ։