Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Ambrosine]

Հա, խմբագրեցի գրառումս Ուղղակի կոնտեքստը մոռացել էի, ինձ թվաց՝ ինչ-որ ուրիշ թեմա կարդալուց ջղայնացած էկար, գրեցիր: Ես էլ ստեղ ջղայնացա, բայց հետո ջոկեցի:

Զգացի
Էմոցիաներս մեռել են. նույնիսկ չեմ ջղայնանում

[StrangeLittleGirl]

Զգացի
Էմոցիաներս մեռել են. նույնիսկ չեմ ջղայնանում

Իմ ուղեղն էլ արդեն հանգել ա, ասում ա՝ թռար քնելու Նենց որ ավելի լավ ա գնամ, քանի էլի ապուշ-ապուշ դուրս չեմ տվել:

[E-la Via]

Կարելի՞ է իմանալ, արդյոք չի կարելի վերաբացել այս թեման:
Փակման պատճառը կարդացի, բայց առանձնապես բան չհասկացա: Ինքն էնքան լավ թեմա է. ճիշտ ուղություն տալու դեպքում ակումբցիների համար դրական լիցքերի աղբյուր կարա լինի:

[Այբ]

Ե՞րբ է ակումբում նորից գրական մրցույթ լինելու...

[Ուլուանա]

Կարելի՞ է իմանալ, արդյոք չի կարելի վերաբացել այս թեման:
Փակման պատճառը կարդացի, բայց առանձնապես բան չհասկացա: Ինքն էնքան լավ թեմա է. ճիշտ ուղություն տալու դեպքում ակումբցիների համար դրական լիցքերի աղբյուր կարա լինի:

Ինչ–որ մեկի ներվերի վրա ազդել էր էդ թեման և որոշել էր նպատակադրված վարի տալ թեման, ինչը հաջողվեց։ Էնքան ներվայնացա, որ փակեցի։ Բայց ճիշտ ես, երևի արժե, որ վերաբացվի՝ կանոններն ավելի հստակեցնելով, որ նույնը չկրկնվի։ Կզբաղվեմ շուտով։

[ivy]

Մանրապատումների թեման չարժի՞ ստեղծագործական բաժին տանել

[Chuk]

Մանրապատումների թեման չարժի՞ ստեղծագործական բաժին տանել

Կարծում եմ կարելի ա
Մի փոքր էլ արձագանքներին սպասեմ (մեկնաբանությունների ու շնորհակալությունների տեսքով) ու ըստ դրա կզբաղվեմ:

[keyboard]

Նյարդայնանում եմ, երբ քննարկման մասնակիցը ինքը չի վիրավորվում կամ դիտավարություն տեսնում որևէ գրառման մեջ, և կողքից ընկերներից մեկը հուշում է, որ դա դիտավորյալ էր:

Երկուսիդ հետ էլ երբևէ կոնֆլիկտի մեջ չեմ եղել, երբևէ իրար չենք վիրավորել կամ իրարից չենք նեղացել. հուսով եմ իմ գրառումն էլ չի մեկնաբանվի որպես հարձակում:

keyboard ջան, օրինակ ի՞նչ կարիք կար նման մեկնաբանության: Ինչու՞ եք փորձում որևէ գրառման դեպքում դիտավորություն գտնել: Իսկ ինչու՞ չեք մտածում, որ Այբ-ը ուղղակի այնպիսի տարածված ("հանրահայտ") երևույթի մասին գրեց, որ շատերը արձագանքեցին: Եթե Դոհայի ռաունդի մասին գրեր, կարող ա ոչ ոք չարձագանքեր: Էդտեղ էլ պիտի ասեիք` Այբ-ն է գրառման հեղինակը, այդ պատճառո՞վ ոչ ոք չարձագանքեց:

Ինչու՞ է որոշ ակումբցիների թվում, թե ակումբում իրենց կամ այլոց դեմ կազմակերպված խմբեր կան, և պարբերաբար արշավի են դուրս գալիս: Եթե որևէ մեկի գրառումը Այբ-ը կհամարի վիրավորական, նա ազատ է` այդ մասին տեղեկացնելու ղեկավարությանը: Վերջինս էլ կզբաղվի այդ հարցով:

Իսկ վերջում` հաճելի քննարկումներ ակումբում:

Նյարդերդ խնայի, դեռ պետք կգան, մի նյարդայնանա, մանավանդ որ քո գրառման մեջ այդ ամենը անարժեք որևէ բան ես նկարագրում:
Ես չեմ պատրաստվում բացատրել, թե ինչ կարիք կար նման մեկնաբանության, նենց որ դրա մասին չեմ խոսա:

Հ.Գ. հա բա դու չգիտեի՞ր, որ ես չար, կռվարար, կյանքի ու մարդկության վրա չարացած տիպ եմ, անտեղի մարդկանց բշտում եմ, ակումբային անբասիր ու զուլալ կյանքը թունավորում եմ, մարդկանց հայհոյում եմ, իմ արածները սաղ սխալա, էդ ո՞նց չես իմացել, կարծում եմ պիտի տեղյակ լինեիր:
Ակումբում հստակ ձևավորված կոմղնապահություն կա, ով մեր հետ չի մեզ դեմա, բացի դրանից, ակումբում կան "մարդիկ" ովքեր անպատիժ են մնում, դաժե էն դեպքում, երբ իրանց պատժում են:
Ու էսքանից հետո էլի ասում եմ, ակումբում մարդկանց վրա բառիս բուն իմաստով խժում են ու ակումբի ղեկավարությունը դրան նորմալ ա նայում:

Մնացածը ոնց գիտես ցավդ տանեմ

[Ուլուանա]

«Մանրապատումները» ստեղծագործական բաժին տանելն, իմ կարծիքով, էնքան էլ ճիշտ չի։ Ասեմ՝ ինչու։ Նախ էդ թեմայում տեղադրվող պատմությունների հիմնական արժեքը բովանդակությունն է, սյուժեն, ոչ թե ձևը՝ գեղարվեստականությունը։ Ճիշտ է, բոլորս էլ ավելի մեծ հաճույքով ենք կարդում, երբ հետաքրքիր իրադարձությունից բացի, նաև ստեղծագործական մոտեցում ենք տեսնում գրվածքում, բայց դա, այսպես ասած, բոնուս է ընդամենը։ Ու դա միայն էս թեմայի դեպքում չի էդպես. միշտ էլ ստեղծագործական մոտեցումը լրացուցիչ արժեք է տալիս ցանկացած գրառման։ Իսկ որ ստեղծագործականի «պիտակը» կպցվի, նախ լիքը պատմություններ, որոնք հետաքրքրությամբ կարդում ենք զուտ դրանցում նկարագրված իրադարձությունների հետաքրքրության համար, կարող են դուրս մնալ էդ թեմայից՝ բավականաչափ գեղարվեստականություն չունենալու պատճառով։ Բացի դրանից, մեկը ինձ համար տհաճ կլինի, եթե զուտ կյանքիցս մի դեպք կամ իրադրություն գրեմ, մեկ էլ սկսեն գրածս դիտարկել որպես պատմվածք ու համապատասխան դիտողություններ ու խորհուրդներ տալ. «Էսինչ մասը որ սենց անեիր, ավելի լավ կլիներ» կամ՝ «էս մասը որ հանեիր, ավելի լավ կլիներ»։

Չգիտեմ, երբ քո կյանքից ինչ–որ բան ես պատմում, մի տեսակ չես ակնկալում, որ կողքից մեկը պիտի փորձի քո իրականության մեջ ինչ–որ «ուղղումներ» մտցնել (բացառություններ, իհարկե, կարող են լինել, երբ մարդն ինչ գրում է, ի սկզբանե էդ մոտեցմամբ է գրում)։ Ուրիշ բան, եթե գրվածքն ի սկզբանե որպես գեղարվեստական գործ է ներկայացվում, էդ դեպքում, բնականաբար, թե՛ հեղինակի, թե՛ ընթերցողի ակնկալիքները նույնը չեն լինի, ինչ ուղղակի կյանքից պատմած դրվագի դեպքում։ Ու ստացվում է, որ ինչ–որ հետաքրքիր իրադարձության մասին եթե մարդն ի վիճակի չի պատմվածքի պես գրել, ուրեմն կամ պիտի չգրի, կամ էլ ստեղծագործական ձևով գրվածների կողքին իրենը որպես անորակ կդիտարկվի ու կարող է նույնիսկ քլնգվի։ Ինձ թվում է՝ նման գրառումներն էլ գոյության իրավունք ունեն, հետևաբար կարելի է ուղղակի առանձին թեմաներ ունենալ։ Այսինքն՝ էս «Մանրապատումները» կարող են մնալ ինչպես որ կան, գուցե վերնագիրն էլ փոխվի, ավելի ոչ գրական վերնագիր դրվի։ Մի հատ էլ առանձին թեմա բացվի ստեղծագործական մոտեցմամբ ներկայացված գրվածքների համար։

Էդ տեսակետից, իմ կարծիքով, օրագրերն էլ էնքան ճիշտ տեղում չեն, պիտի առանձին բաժին լինեին, որովհետև դրանց մեծ մասը ստեղծագործականության հետ ընդհանրապես կապ չունի ու պարտավոր էլ չի ունենալ։

[StrangeLittleGirl]

Ե՞րբ է ակումբում նորից գրական մրցույթ լինելու...

Մարիին բզի

«Մանրապատումները» ստեղծագործական բաժին տանելն, իմ կարծիքով, էնքան էլ ճիշտ չի։ Ասեմ՝ ինչու։ Նախ էդ թեմայում տեղադրվող պատմությունների հիմնական արժեքը բովանդակությունն է, սյուժեն, ոչ թե ձևը՝ գեղարվեստականությունը։ Ճիշտ է, բոլորս էլ ավելի մեծ հաճույքով ենք կարդում, երբ հետաքրքիր իրադարձությունից բացի, նաև ստեղծագործական մոտեցում ենք տեսնում գրվածքում, բայց դա, այսպես ասած, բոնուս է ընդամենը։ Ու դա միայն էս թեմայի դեպքում չի էդպես. միշտ էլ ստեղծագործական մոտեցումը լրացուցիչ արժեք է տալիս ցանկացած գրառման։ Իսկ որ ստեղծագործականի «պիտակը» կպցվի, նախ լիքը պատմություններ, որոնք հետաքրքրությամբ կարդում ենք զուտ դրանցում նկարագրված իրադարձությունների հետաքրքրության համար, կարող են դուրս մնալ էդ թեմայից՝ բավականաչափ գեղարվեստականություն չունենալու պատճառով։ Բացի դրանից, մեկը ինձ համար տհաճ կլինի, եթե զուտ կյանքիցս մի դեպք կամ իրադրություն գրեմ, մեկ էլ սկսեն գրածս դիտարկել որպես պատմվածք ու համապատասխան դիտողություններ ու խորհուրդներ տալ. «Էսինչ մասը որ սենց անեիր, ավելի լավ կլիներ» կամ՝ «էս մասը որ հանեիր, ավելի լավ կլիներ»։

Չգիտեմ, երբ քո կյանքից ինչ–որ բան ես պատմում, մի տեսակ չես ակնկալում, որ կողքից մեկը պիտի փորձի քո իրականության մեջ ինչ–որ «ուղղումներ» մտցնել (բացառություններ, իհարկե, կարող են լինել, երբ մարդն ինչ գրում է, ի սկզբանե էդ մոտեցմամբ է գրում)։ Ուրիշ բան, եթե գրվածքն ի սկզբանե որպես գեղարվեստական գործ է ներկայացվում, էդ դեպքում, բնականաբար, թե՛ հեղինակի, թե՛ ընթերցողի ակնկալիքները նույնը չեն լինի, ինչ ուղղակի կյանքից պատմած դրվագի դեպքում։ Ու ստացվում է, որ ինչ–որ հետաքրքիր իրադարձության մասին եթե մարդն ի վիճակի չի պատմվածքի պես գրել, ուրեմն կամ պիտի չգրի, կամ էլ ստեղծագործական ձևով գրվածների կողքին իրենը որպես անորակ կդիտարկվի ու կարող է նույնիսկ քլնգվի։ Ինձ թվում է՝ նման գրառումներն էլ գոյության իրավունք ունեն, հետևաբար կարելի է ուղղակի առանձին թեմաներ ունենալ։ Այսինքն՝ էս «Մանրապատումները» կարող են մնալ ինչպես որ կան, գուցե վերնագիրն էլ փոխվի, ավելի ոչ գրական վերնագիր դրվի։ Մի հատ էլ առանձին թեմա բացվի ստեղծագործական մոտեցմամբ ներկայացված գրվածքների համար։

Էդ տեսակետից, իմ կարծիքով, օրագրերն էլ էնքան ճիշտ տեղում չեն, պիտի առանձին բաժին լինեին, որովհետև դրանց մեծ մասը ստեղծագործականության հետ ընդհանրապես կապ չունի ու պարտավոր էլ չի ունենալ։

Ահա, լրիվ համաձայն եմ: Ես էլ պիտի երկար-բարակ գրեի, էն էլ Անուկը սաղ ասել ա:

[ivy]

Էդ տեսակետից, իմ կարծիքով, օրագրերն էլ էնքան ճիշտ տեղում չեն, պիտի առանձին բաժին լինեին, որովհետև դրանց մեծ մասը ստեղծագործականության հետ ընդհանրապես կապ չունի ու պարտավոր էլ չի ունենալ։

Հենց Օրագրերով առաջնորդվելով էլ ասում եմ, որ արժի իրենք նույն բաժնում լինեն:
Կամ էլ Օրագրերը տանել Դեսից-դենից:
Համենայնդեպս, նույն տեսակի թեմաներ են: Դեռ Մանրապատումները շատ ավելի գեղարվեստական են, քան Օրագրերը:

[StrangeLittleGirl]

Հենց Օրագրերով առաջնորդվելով էլ ասում եմ, որ արժի իրենք նույն բաժնում լինեն:
Կամ էլ Օրագրերը տանել Դեսից-դենից:
Համենայնդեպս, նույն տեսակի թեմաներ են: Դեռ Մանրապատումները շատ ավելի գեղարվեստական են, քան Օրագրերը:

Երևի տենց ավելի ճիշտ ա, քան մանրապատումները ստեղծագործողի անկյուն տանելը՝ հաշվի առնելով, որ ստեղծագործողի անկյունում տեղադրված ցանկացած բան պոտենցիալ քլնգվելիք ա, իսկ մանրապատումներն ու օրագրերը՝ չէ:

[Ուլուանա]

Իմ կարծիքով, «Օրագրերը» «Դեսից–դենից» տանելն էլ ճիշտ չի. էդ բաժինն արժանի ա լրիվ առանձին լինելու, որովհետև լրիվ ուրիշ՝ մյուս բաժիններից տարբերվող կանոններ ունի։

[Mephistopheles]

Ճիշտն ասած ես էլ եմ կարծում որ կարելի ա տանել ստեղծագործական բաժին… դրանց կարելի ա էսքիզներ անվանել… իմ կարծիքով սրանք վոկալ որակ էլ ունեն չնայած բարձրաձայն երբեք չի հնչում… կուզենայի լսել թե մարդը ոնց կպատմի… կա տենց ֆորմատ հիմա, շատ ա տարածված ու սա ահագին հետաքրքիր ու էֆեկտիվ ֆորմատ ա ու չնայած տրադիցիոն գրական ֆորմատից շատ տարբեր ա, բայց մի ոտքով գրական ստեղծագործական ոլորտում ա… դրանք կարան շատ լավ պատմվածքների հիմք դառնան… պատմողական արվեստ գրված ֆորմատով, ես կասեի…

[Mephistopheles]

Իմ կարծիքով, «Օրագրերը» «Դեսից–դենից» տանելն էլ ճիշտ չի. էդ բաժինն արժանի ա լրիվ առանձին լինելու, որովհետև լրիվ ուրիշ՝ մյուս բաժիններից տարբերվող կանոններ ունի։

օրագրերի անուն մի տուր… բոլորի անձնական օրագրերը կարդում եմ ու հուզմունքից տեղս չեմ գտնում… հատկապես իմ սիրած մարդկանց օրագրերը…