Էդ բրթբրթողը պետք ա ոչ միայն ճարպիկ լինի, այլև հանճար, որ էնպես բրթբրթի, որ ճարպոտը ճարահատյալ անցնի դուռը:Գալաթեա-ի խոսքերից
Որ ճարպիկ հոգով մեկը հետևից հարմար բռթբռթի՝ լավ էլ ճարով կլինի
Էդ բրթբրթողը պետք ա ոչ միայն ճարպիկ լինի, այլև հանճար, որ էնպես բրթբրթի, որ ճարպոտը ճարահատյալ անցնի դուռը:Որ ճարպիկ հոգով մեկը հետևից հարմար բռթբռթի՝ լավ էլ ճարով կլինի
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Աթեիստ (19.12.2013)
Հետևի ճարպիկը, վերջին տարբերակով, կարա իր թևքի ճարմանդը ցավոտ կերպով տեղավորի դիմացի ճարպոտի բազմաշերտ վզին ու բզբզի, որպեսզի ճարպոտը ճնշող ցավից ճարահատվի ու դռան նեղ ճեղքից պլաստա՝ ճամփան բացելով մնացած ճեմողների համար:
Ես էլ եմ ատում։ Ու դրանից հասկացա, որ սխալ եմ ընտրել մասնագիտությունս, որովհետև առնվազն Հայաստանում անգլերենի մասնագետ լինելով նորմալ վաստակելու համար պետք ա օֆիսային աշխատանքով զբաղվես։ Իսկ ես ինչ–որ անիրական ռոմանտիկ պատկերացումներ ունեի Բրյուսով ընդունվելիս. մտածում էի՝ կթարգմանեմ գեղարվեստական գրականություն, արվեստի, մշակույթի, հոգեբանության, փիլիսոփայության և այլ ինձ համար հետաքրքիր ոլորտներին վերաբերող նյութեր, գրքեր և այլն։ Բայց դե Հայաստանում էդ լրիվ ֆանտաստիկայի ոլորտից ա։ Օֆիսային աշխատանքն ա միակ ապագան՝ էն որ, որպես կանոն, մի քանիսը մեկում լինում են՝ թարգմանիչ, գործավար, մենեջեր և այլն
Հայկ, բայց քո դեպքում մի քիչ զարմանալի ա։ Դու էդ երկրորդ մասնագիտությունդ որ ընտրել ես, հենց նման աշխատանք չէ՞ր ենթադրում դա։ Եթե չէիր սիրում, ինչի՞ երկրորդ անգամ օֆիսային աշխատանք պահանջող մասնագիտություն ընտրեցիր։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ի դեպ, դասախոսների հետ կապված մի կարևոր հանգամանք. ԱՄՆ–ում դասախոսը միշտ ուսանողի կողմից ա, իսկ Հայաստանում՝ հաճախ ուսանողի դեմ։ Բարձր գնահատական ստանալը հաճախ ոնց որ պայքար լինի դասախոսի ու ուսանողի միջև. դասախոսը փորձում ա ապացուցել, որ ուսանողը բան չգիտի, ուսանողն էլ՝ հակառակը։ Ախր աբսուրդ ա էդ։Ռուբիի ու Անուկի գրառումները կարդում եմ ու ուզում ԱՄՆ-ում սովորելմինչև հետաքրքիր դասախոսներ ունենալը միայն իմ մեջ էի փնտրում սովորելու հանդեպ խիստ ընդգծված անտիպատիան, մտածում էի ես եմ էդպիսի աննորմալ, որ ապագայի մաիսն մտածելու ու մասնագիտություն սովորելու փոխարեն կարող եմ բացել անկապ խնդրագիրք ու օրերով խնդիրները լուծել(կամ փորձել լուծել
): Իրենց նկարագրած դասախոսներից եմ ուզում ունենալ
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Հա, շատ լավ ես նկատել դա (այսինքն, Եվրոպայում էլ ա էլի դասախոսն ուսանողի կողմից), էդ իմ կրթական խնդիրների ցուցակում կա, մոտ ժամանակներս բլոգումս դրան էլ կանդրադառնամ: Ոնց որ` Հայաստանում հակառակորդ թիմեր լինեն, ուսանողը փորձում ա մինիմալ գիտելիքով մաքսիմալ գնահատական ստանալ, դասախոսը` մաքսիմալ գիտելիքով մինիմալ գնահատական դնել: Իսկ արևմտյան կրթական համակարգում ուսանողն ու դասախոսը նույն թիմից են խաղում (որոշ պաթոլոգիկ բացառություններ չհաշված): Ու գիտես, էդ փորձը որ բերեցի ստեղ, ուսանողներն ահագին զարմացել էին: Ուրեմն ես իրանց ասել եմ, որ պրեզենտացիաները նախապես ուղարկեն ինձ, հազար անգամ էլ պետք կլինի, կստուգեմ: Ու հետո որ շնորհակալություն ասեցին, ասում եմ` իմ գործն եմ անում, ահագին զարմացել էին: Իրանց համար խորթ էր, որ ես ուզում էի` իրանք հնարավորինս բարձր ստանան:
Ճարի ճարտարապետը կաճառի տաճարի դուռն առանց պատճառի նեղ էր սարքել, ճարպոտ ճարտարագետը անցնել չէր կարողանում, անճարացել էր: Հանճարեղ ու ճարպիկ ճարընկանը բրթեց, բրթբրթեց, ճարպոտ ճարտարագետի ճարմանդներըը ճարճատյունով թռան էս ու էն կողմ, ճարպերը ճարահատյալ ճզմվեցին, ճարտարագետը խցկվեց ներս, հետևից էլ արևի ճառագայթները: Ճարընկանը հպարտություն էր ճառագում: Ճարտարագետը ճառամոլ էր, ճառ ասաց: Ստացվեց ճառամարզանք: Ճարմանդներն էդպես էլ չճարվեցին:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Դե նենց ա, որ ընթացքում հետաքրքիր պրոյեկտներ են լինում, դրանք մեծագույն հավեսով անում եմ, բայց երբ դրանք վերջանում են ու անցնում եմ առօրյական թղթաբանությանը մոտս ինքնասպանության մտքեր են առաջանում
Այ երբ որ իմ երազած ընկերությունում իմ երազած պաշտոնը ստանամ, ավելի ստեղծագործական մոտեցում կցուցադրեմ աշխատանքիս
I may be paranoid but no android!
Մի դեղի անուն որ «ցեռ» ու «кал» լինի, դեղն ինչ պիտի լինի...Հ.Գ.-2 Իսկ ընդհանրապես, կուզենայի հատուկ նշել և խորհուրդ տալ բոլորին՝ ՑԵՌՈՒԿԱԼ - լավագույն հակափսխեցուցիչ դեղամիջոցն այսօր: Հենց նոր մեկ հաբ ընդամենն ընդունեցի և օգնեց:
I may be paranoid but no android!
boooooooom (20.12.2013), Աթեիստ (20.12.2013), Ուլուանա (20.12.2013)
Ճարպոտը ճամարտակում էր ու չէր ուզում ճանաչել, որ պատին ճապաղվածի պես պարտվեց դռնով պլստալու ճակատամարտում:
Ճաճանչափայլ թևիկներով ճանճը, մինչդեռ, նստել էր պատի ճեղքում հանգրվանած, արևի ճառագայթների ներքո ճարճատող ճարմանդի վրա և ճենապակե ճաշամանների կոմպլեկտի մասին էր երազում, որ իր ճըպըլ ճանճուհին էր իրեն խոստացել նվիրել՝՝ճենճահոտ ճահճի մոտ մտազբաղ բզզալուց:
Chuk (20.12.2013)
Ֆեյսբուքում գրեցի երեկ, հետո ջնջեցի, էստեղ եմ ուզում գրել։
Երեկ Դուբայում Սուրբ ծննդյան նվիրված հավաքույթի էի մասնակցում, որտեղ տարբեր ազգերի մարդիկ կային։ Մի չինացի կար Կանադայում ապրող, որ իմացավ հայ եմ, սկսեց մեծ ոգևորությամբ Հայաստանից ու հայերից խոսել. պարզվեց՝ էնքան բան գիտի մեր պատմությունից ու մշակույթից, որ անգամ շատ հայաստանաբնակ հայեր էդքան չեն իմանա։ Էնքան հետաքրքիր է, որ էսպես ժամանակ առ ժամանակ մարդկանց եմ հանդիպում, ովքեր Հայաստանը լավ գիտեն, ոնց որ ամեն անգամ իմ երկիրն ուրիշի աչքերով նորից բացահայտեմ ու նորովի սիրեմ իրեն. էնքան հավես զգացում է
Հա, ինչ էի պատմում։ Էդ խոսակցությանը միացավ նաև մեզ բոլորին հրավիրած տանտերը, ով տարինտարի առած իռլանդացի էր՝ ահագին աշխարհ տեսած մարդ։ Նա պատմեց, որ մի անգամ Իրան այցելելիս մի հայկական գավ է գնել (միանգամայն համոզվածությամբ ասեց՝ հայկական է), որն արդեն երկար տարիներ է, ինչ պահում է ու էլ դրա նմանը չի կարողանում գտնել։ Հետն էլ խնդրեց, որ Հայաստանում լինելիս եթե աչքովս էսպիսի կավե գավաթ ընկնի, ուղարկեմ իրեն։
Բերեց էդ գավը, նկարեցի։
Էսպիսի բան աչքներովդ ընկած կա՞։
Chuk (26.12.2013), E-la Via (26.12.2013), enna (27.12.2013), impression (27.12.2013), Sagittarius (26.12.2013), Smokie (26.12.2013), Vardik! (27.12.2013), Աթեիստ (26.12.2013), Տրիբուն (27.12.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (27.12.2013)
Իմ տոնածառն էդքան կրեատիվ չի, երևակայությունս զրո ա, դրա համար ասեցի ստեղ դնեմ՝ ուրախանամ:
Իմ ու Սասի առաջին համատեղ տոնածառն ու ամանորյա զռթիկները
Պստիկ տոնածառ
Ջահի լույսը միացրած՝
Անջատած՝
Alphaone (27.12.2013), boooooooom (27.12.2013), CactuSoul (01.01.2014), Chuk (26.12.2013), Claudia Mori (27.12.2013), E-la Via (28.12.2013), enna (27.12.2013), ivy (27.12.2013), Smokie (29.12.2013), Անվերնագիր (27.12.2013), Արևհատիկ (27.12.2013), Լեո (27.12.2013), Նաիրուհի (26.12.2013), Շինարար (27.12.2013), Ռուֆուս (27.12.2013), Վահե-91 (27.12.2013), Տրիբուն (27.12.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (27.12.2013)
դեռ ոչ մի անգամ չեմ հանդիպել, որ kdwin-ով անգլերեն գրելու համար անգլիայի դրոշը դնեն
Ժող, սիմակն ով է՞ր…
Ինչքան գիտեմ հովարսը:
Mephistopheles (27.12.2013)
ճիշտն ասած ես Չամիչի վրա էի կասկածում… մեկը մեկի ինքն էր, ուղղակի որ ասեց տղա ա մի քիչ կասկածեցի… դաժե էդ էե բռնում ինչ որ տեղ…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ