Ոչ մի կերպ չեն կարողանում հրապուրել երիտասարդներին, որ հոգեբույժ դառնան
Կարինե Իոնեսյան
Հարցազրույց Խ.Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի հատուկ կրթության ֆակուլտետի Լոգոպեդիայի և վերականգնողական թերապիայի ամբիոնի դասախոս եւ ՀԲԿ Նուբարաշենի հոգեբուժական կլինիկայի հոգեբույժ Բյուրակն Իշխանյանի հետ:
Chuk (24.11.2013), keyboard (25.11.2013), Mephistopheles (25.11.2013), Sagittarius (24.11.2013), Srtik (28.11.2013), Աթեիստ (25.11.2013), Անվերնագիր (25.11.2013), Նաիրուհի (26.11.2013)
«Մադե ին Ակումբ»Տրիբուն-ի խոսքերից
Chuk (24.11.2013), Աթեիստ (25.11.2013), Անվերնագիր (25.11.2013), Տրիբուն (25.11.2013)
Աղբյուր՝ blognews.amԸՍՏ ԻՍ 11 ՐՈՊԵԱՆՈՑ ԱՅՍ ՖԻԼՄԻ ԱՆՁՆԱԿԱԶՄԸ ՊԵՏՔ Է ԱՆՀԱՊԱՂ ՊԵՏԱԿԱՆ ՄՐՑԱՆԱԿ ՍՏԱՆԱ
«Անպետքը» վերնագրով, այս կարճամետրաժ ֆիլմը ինձ, 48 տարեկան հասուն տղամարդուս ստիպեց երեխայի նման լաց լինել: 11 րոպեանոց այս ֆիլմում կա ամեն ինչ`Ալտրուիզմ, ռեալություն, գարմոնիա, հրաշալի սցենար, յուրաքանչյուր պարագայում պետքական լինելու գաղափար: Սա հիրավի այն եզակի կարճամետրաժ ֆիլմերից է, որը միանգամից մի քանի ծայրաստիճան կարևոր հարցեր է առաջ քաշում: Առաջինը, որ մեր երկրում ոչ միայն հոգեկան հիվանդները, կամ այլ կատեգորիաններն են պատրաստ ինքնասպանություն գործելու, այլ նաև ծայրաստիճան անապահովությունից “ խելագարված’’ վիճակում գտնվող քաղաքացիները: Այսօր մենք շատ ենք հանդիպում հաղորդումների, հոդվածների, հորդորներով լի գրություններին որոնց իմաստը մեկն է`-“ հասկացնել ինքնասպանության ճանապարհին հայտնվածներին, որ ինքնասպանություն գործելը դա մեղք է և ոչ մի պարագայում չի կարելի գնալ այդ քայլին’’ և ինձ թվում է, որ այս ֆիլմը նայելուց հետո բոլորս միանգամից կբացականչենք, որ ավելի ազդեցիկ ոչ մի հաղորդում, կամ հոդված չէր կարող դա անել, քան արված է այստեղ: Երկրորդը` ալտրուիզմի/ մարդասիրության/ գաղափարի “գովազդում’’, այն գաղափարի որի կարիքը մեր ազգը իսկապես զգում է: Մի խոսքով բառերը ավելորդ են …:
Հ.Գ –եթե ես լինեի ՀՀ մշակույթի նախարարի տեղը, ապա անպայման կբարձացնեի հարց, որ այս ֆիլմը հիրավի պետական մրցանակի է արժանի:
Արա, դե լավ էլի, ցնդաբանությունն էլ պետք ա սահմանն ունենա: Հա, նայվում ա: Հա, ապուշություն չի: Բայց դե լավն էլ չի: Միջինից ցածր մակարդակի, մատից ծծած սյուժեով, միջինից ցածր դերասանական խաղով, միջինից ցածր մնացած բոլոր առումներով կինո: Էս ինչ մի շուխուռ են դրել: Էս կարգի բաները որ կարդում եմ, հասկանում եմ Աթեիստի էս թեմայով գրելու պատճառը:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Էն որն ի՞նչ ա
բան էլ չկա… սութի հորինել են, իրանց հայաստանյան ղժժոցներն ու տժժոցներն են… half way, not quiet there…Էն որն ի՞նչ ա
Էս Դուրյանի «Մի րոպե մի բան ասեմ» շարքը շատ լավն ա: Մարդն ամեն ինչ ենքան ճիշտ ու դիպուկ ա ասում ախր.
Ducktales-ի soundtrack-ը տարբեր լեզուներով: Տեղ-տեղ զվարճալի ա հնչում
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Sagittarius (28.11.2013)
Ես «Չիպ ու Դեյլ»-ն էին շատ սիրումDucktales-ի soundtrack-ը տարբեր լեզուներով: Տեղ-տեղ զվարճալի ա հնչում
Smokie (28.11.2013)
Ես էլ էի սիրում Duck Tales-ից ավելիԵս «Չիպ ու Դեյլ»-ն էին շատ սիրում
Ի դեպ Duck Tales-ի լիամետրած մուլտ կա 1997թ-ին նկարահանված
Վերջին խմբագրող՝ Smokie: 28.11.2013, 19:25:
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
որ թեմայից դուրս չլինի, մի բան էլ ես ասեմ էլի՜...
իհկ ես էլ էի էս պատասխանին սպասում, ու ամոթ ինձ, որ բժշկության մեջ եմ ու մոռացել էի...
բայց ուզում եմ հարցնել, բա եթե չասել, որ մահանալույա, կոպիտ ասած էսօր էգուցի, բա որնա ճիշտ, չասելով ճիշտ չի կարծում եմ, ճիշտեմ եմ, որ հեռվից նախապատրաստելը ավելի գնահատելիա...
ասումա պետքա չ՛դժգոհես, որ լավ լինի ամեն ինչ!!!
....բլա, բլա, բլաաա՝
Ուլուանա (28.11.2013)
Որքան գիտեմ, բժիշկն իրականում ուղղակի իրավունք չունի հիվանդին ճշմարտությունը չասելու, որքան էլ որ այն դաժան լինի։ Հա, եթե նույնիսկ մի քանի օր է մնացել ապրելու, միևնույն է, պիտի ասվի, ուրիշ բան, որ դա կարելի է անել շատ ավելի նրբանկատ ձևով, քան միանգամից երեսին շրխկացնելն է։ Բայց փաստը թաքցնելու իրավունք չունի բժիշկը։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
ըստ ամերիկյան օրենքների, հա: բայց Հայաստանում ով ինչ ուզում, անում ա, չնայած ես էլ եմ գտնում, որ պետք ա հիվանդին ասել ճշմարտությունը: մենակ մի դեպքում չի կարելի ասել: երբ հիվանդն ինքն ա ասում, որ չի ուզում իմանալ:
Մենակ ամերիկյա՞ն։ Օրինակ, Եվրոպայում տենց չի՞։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ամերիկայում ավելի խիստ ա էդ հարցը դրված: Եվրոպայում նայած երկիր: ՄԹ-ն դե Ամերիկայի պոչն ա, մյուսները տարբեր ձևերի:
ինձ թվում ա Վայոն նկատի ուներ, ոչ թե որ պիտի չասվի, այլ նորմալ ձևով ասվի...
Meme (30.11.2013), Sagittarius (29.11.2013)
Այս պահին թեմայում են 3 հոգի. (0 անդամ և 3 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ