Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[StrangeLittleGirl]

Ես էլ մեծ մասամբ շատ բան չեմ գտնում։ Նախ ինչքան էլ անտիկվար անուն–ազգանուն ունենան, զարմանալիորեն ինտերնետում լիքը ուրիշ մարդիկ են գտնվում նույն անուն–ազգանուններով ու ջանջալացնում որոնումը։ Սոցիալական ցանցերում էլ իրանք մեծ մասամբ փակ պրոֆիլներով են լինում ու լավագույն դեպքում մի հատ աղոտ նկարով, որ հազիվ ջոկվում ա, որ տվյալ մարդն ա ։ Բայց, իհարկե, մեկ–մեկ էլ լինում ա, որ ահագին դոսյե կարելի ա հավաքել ։

Ամերիկացիք մի քիչ պարանոյիկ են տենց հարցերում Օրինակ իմ Հայաստանի ամերիկացի դասախոսը Ֆեյսբուքում չկար ընդհանարապես հերիք չի, դեռ մեզ էլ էր հորդորում չլինել: Ու պլյուս հա հոդվածներ էր ուղարկում, թե ոնց են ինտերնետում մեր ամեն քայլին հետևում: Բայց այ ստեղի դասախոսներս... հեսա մի քանի բան պատմեմ

Ուրեմն մեր դասախոսներից մեկի ֆեյսբուքյան պրոֆիլն էին գտել: Դե պրոֆիլի նկարը նորմալ նկար էր, բայց քավըր փիքը... կիսամերկ տղամարդիկ էին: Մենք մի շաբաթ ղժժում էինք: Մի ուրիշ դասախոս էլ ֆեյսբուքյան պրոֆիլ ա բացել ու սաղիս ընկերանալու առաջարկ ուղարկել: Էդ էլ հերիք չի, չգիտեմ ոնց հայտնվել ա մեր ուսանողական խմբում, բայց խմբի ադմինի թեթև ձեռքով հեռացվեց էնտեղից: Իսկ ամենաահավորը մեր հնդիկ դասախոսի բլոգն էր: Դե մենք սաղս էլ գիտեինք, որ ինքը առողջական խնդիրներ ունի, դիալիզի ա գնում: Բայց իրա բլոգում դիալիզն ամենայն մանրամասնությամբ նկարագրվում էր, հետո ուրիշ լիքը անձնական բաներ կային, թե ոնց ա փորձել էրեխուն երկլեզու դպրոց ընդունել տալ, ու ասել են անգլերեն լավ չգիտի, չնայած լեզվակիր ա, թե ոնց են գերմանացիներն իրան վատ վերաբերվում և այլն: Մի խոսքով, իսկական շոկ էր

Սաղ հեչ, աչքիս ես իմ բլոգը ջնջեմ, թե չէ խայտառակ եմ լինելու ուսանողներիս առաջ:

[Ուլուանա]

Երեկվանից սկսել եմ ակումբի հին թեմաները քչփորել: Էնքան հետաքրքիր թեմաներ գտա թե՛ մարդու մասին, թե՛ հոգեբանության, թե՛ գրականության, թե՛ ժամանցային... Ինչևէ:
Ու հիմա մտածում եմ, թե ինչի հիմա էդ թեմաներում գրառումներ չեն անում:

Հին անդամները գրառում չեն անում, որովհետև ժամանակին արդեն բավականաչափ քննարկել են ու իրենց համար թեման առնվազն էդ ժամանակ սպառվել ա, էլ ասելիք չեն ունեցել, չեն շարունակել։ Իսկ նոր անդամները հիմնականում ուղղակի տեղյակ չեն, որ էդպիսի թեմաներ կան։ Այ, քեզ նման հնություններ պրպտողները լավ կլինի ակտիվացնեն էդ թեմաները, էդ դեպքում համ նոր անդամները մեջը գրառումներ կանեն, համ էլ գուցե հին անդամները նոր ասելիք ունենան, վերջիվերջո, ահագին ժամանակ ա անցել, մարդիկ փոխվում են, հանգամանքները փոխվում են ։

[Այբ]

Հին անդամները գրառում չեն անում, որովհետև ժամանակին արդեն բավականաչափ քննարկել են ու իրենց համար թեման առնվազն էդ ժամանակ սպառվել ա, էլ ասելիք չեն ունեցել, չեն շարունակել։ Իսկ նոր անդամները հիմնականում ուղղակի տեղյակ չեն, որ էդպիսի թեմաներ կան։ Այ, քեզ նման հնություններ պրպտողները լավ կլինի ակտիվացնեն էդ թեմաները, էդ դեպքում համ նոր անդամները մեջը գրառումներ կանեն, համ էլ գուցե հին անդամները նոր ասելիք ունենան, վերջիվերջո, ահագին ժամանակ ա անցել, մարդիկ փոխվում են, հանգամանքները փոխվում են ։

Շատ հետաքրքիր թեմաներ կան:
Երեկվանից եմ սկսել պրպտել: Մի երկու թեմաներում գրառումներ արել եմ:
Իհարկե, լավ կլիներ, եթե նորից այդ թեմաներում քննարկումներ լինեին:

[VisTolog]

Տղամարդը պետք ա դիվան քշի, ինքը կահույքի մաս ա, ինքը անվճար վարորդա, իրան պետք ա փոխել եղանակի հետ միասին... & այլն:

[Jarre]

Երբ ինչ-որ մեկին հաղորդագրություն ես գրում, կամ էլ պարզապես գրառում ես գրում, քո գրածով տրամադրություն ես հաղորդում: Տվյալ դեպքում մի տառը անգամ որոշիչ է քո տրամադրության այս կամ այն գիծը բնորոշելու համար: Կան գրառումներ, որոնք կարդալիս թվում է, թե քեզ մեկը ջղային դեմքով մի բան է ուզում հասկացնել: Իսկ որոշ գրառումներ կամ հաղորդագրություններ կարդալիս, ընդհակառակը՝ տեսնում ես գրողի ժպիտը:

Բառը, որ մենք գրում ենք, անգամ տառը «ցույց է տալիս» մեր դեմքը և նույնիսկ «լսելի» է դարձնում մեր ձայնի տոնը...

Այբ, հետաքրքիր միտք ես գրել։ Ես էլ եմ հաճախ գրառման և բառերի ետևում «տեսնում» տրամադրություն, ժպիտ, ջղայնություն և այլն։ Մի հարց։
Արդյո՞ք մեր «տեսնելը» անպայմանորեն նշանակում ա, որ գրառողը հենց այդպես ա վարվում, զգում։ Բառերը, արտահայտությունները չեն կարա՞ խաբեն, խաբուսիկ լինեն։

[Ուլուանա]

Այբ, հետաքրքիր միտք ես գրել։ Ես էլ եմ հաճախ գրառման և բառերի ետևում «տեսնում» տրամադրություն, ժպիտ, ջղայնություն և այլն։ Մի հարց։
Արդյո՞ք մեր «տեսնելը» անպայմանորեն նշանակում ա, որ գրառողը հենց այդպես ա վարվում, զգում։ Բառերը, արտահայտությունները չեն կարա՞ խաբեն, խաբուսիկ լինեն։

Փորձը ցույց ա տալիս, որ բավական հաճախ են խաբուսիկ լինում։ Բայց երբեմն էլ սովորական, կարծես չեզոք բառերի արանքում նույնիսկ չարտահայտվածը զգում ես։

[StrangeLittleGirl]

Փորձը ցույց ա տալիս, որ բավական հաճախ են խաբուսիկ լինում։ Բայց երբեմն էլ սովորական, կարծես չեզոք բառերի արանքում նույնիսկ չարտահայտվածը զգում ես։

Ըհը Ես նույնիսկ գիտեմ, թե որ գրառումից հետո Այբը տենց գրեց, ու նույնիսկ էդ գրառումն անելիս մտածում էի՝ հաստատ սխալ ա հասկանալու, ուզում էի ավելացնել՝ իրեն նկատի չունեմ, բայց դե իմ ուղեղն էս էրկու օրը դեսուդեն ա, տենց էլ թողեցի էդ գրառումը

[keyboard]

Այստեղ գրում ենք այն ակումբցիներին, ովքեր հետագայում իրար հետ կազմել են ընտանիքներ: Թե չէ մեկ-մեկ նենց բաներ ես լսում, զարմանում ես
Թեման բացում եմ զուտ ինֆորմացիայի համար: Կարծում եմ դեմ չեն լինի անդամները: Լավ կլիներ ընկեր-ընկերուհիների համար էլ թեմա ունենայինք, բայց էդ մեկը երևի չեն ուզի
Քննարկումները կարծում եմ անիմաստ ա, կարելիա նկարներ տեղադրել, եթե իրենք կցանկանան: Ժամանակ առ ժամանակ` նաև երեխաների հետ:
Մեկ էլ կարծում եմ Ուլուանան գործին լավ կօգնի, ամենատեղյակը երևի ինքնա

Chuk-Ֆոտոն

Ուլուանա-Վազգեն

Գալաթեա-քաղաքացի

Աթեիստ-Cassiopeia

Tig-rainbow


Շարունակելի...

Հ.գ-Եթե սխալ ինֆորմացիա կա, նախապես ներողություն Հուսամ Ուլուանան կուղղի:

Վերջին խմբագրող՝ Chuk: Այսօր, 16:07:

Նենց էլ մի իրան առաջ-առաջ դրել ա, քրքրվես դու քրքրվես

Կարևորը երջանիկ ըլեք, թե չէ ով կիմանա, ով չի իմանա, տնաշեններ

[Chuk]

Վերջին խմբագրող՝ Chuk: Այսօր, 16:07:

Նենց էլ մի իրան առաջ-առաջ դրել ա, քրքրվես դու քրքրվես

Կարևորը երջանիկ ըլեք, թե չէ ով կիմանա, ով չի իմանա, տնաշեններ

Բացարձակ ոչ մի բան չեմ փոխել, Հով ջան, էն մարդը ոնց գրել էր, նենց թողել եմ (հերթականությունը), մենակ համաձայնություն դեռ չստացած զույգերի անունները ջնջել եմ

ի դեպ, կան մարդիկ, ով դեմ են, բայց թե ով, արդեն գաղտնիք ա Ի դեպ որ դետեկտիվ-դետեկտիվ չխաղաք, ասեմ, որ ոչ միայն նրանց եմ հարցնում, ում անունն արդեն գրած էր

[Վահե-91]

Chuk իմ անունն էլ ավելացրա՝ դիմացը գրի սեղմեք այստեղ Վահեի հետ ամուսնանալու համար
Սենց մի բան՝
Վահե-91 - Սեղմեք այստեղ Վահեի հետ ամուսնանալու համար

[Այբ]

Այբ, հետաքրքիր միտք ես գրել։ Ես էլ եմ հաճախ գրառման և բառերի ետևում «տեսնում» տրամադրություն, ժպիտ, ջղայնություն և այլն։ Մի հարց։
Արդյո՞ք մեր «տեսնելը» անպայմանորեն նշանակում ա, որ գրառողը հենց այդպես ա վարվում, զգում։ Բառերը, արտահայտությունները չեն կարա՞ խաբեն, խաբուսիկ լինեն։

Գրառողի տրամադրությունը փոխանցվում է: Ինձ նույնիսկ մեկ-մեկ թվում է, թե գրառողի դեմքն եմ «տեսնում»: Բայց այստեղ մի բայց կա՝ ճանաչու՞մ ես գրառողին անձնապես, թե՞ չէ: Ինչի՞ եմ սա ասում: Կան մարդիկ, որոնց եթե անձնապես ես ճանաչում, նրա գրառումը, կամ հաղորդագրությունը կարդալով, ենթադրենք մի քիչ կոպիտ, դու գիտես, որ տվյալ մարդը ոչ թե դիտավորյալ կոպիտ է արտահայտվում, այլ դա իր «ոճն» է: Իսկ այն մարդը, որը «կոպիտ» գրառում անող մարդուն անձնապես չի ճանաչում, բնականաբար գրառման մեջ «չի տեսնի» գրառողի իրական ասելիքը: Այս առումով գրառման իրական «տրամադրությունը» զգալը խաբուսիկ է:
Բայց դե՝ գրառումը ճիշտ ես հասկանում, թե չէ, այնուամենայնիվ, տրամադրություն փոխանցվում է:

[Ուլուանա]

Հարգելի ակումբցիներ։

Վերջերս եմ էստեղ գրանցվել ու սա առաջին գրառումս է (ոտքս խերով)....

Ուռա՜, մեր հին բլոգընկեր Օվանիտասն ա եկել Ակումբ ։ Նենց ուրախացա, որ տեսա։ Հուսով եմ՝ էդ մի թեմայով չի սահմանափակվի ու կտնավորվի մեզ մոտ։ Ինքը դեմք ա, ու համոզված եմ՝ Ակումբը նրա ներկայությունից միայն կշահի ։

[StrangeLittleGirl]

Ուռա՜, մեր հին բլոգընկեր Օվանիտասն ա եկել Ակումբ ։ Նենց ուրախացա, որ տեսա։ Հուսով եմ՝ էդ մի թեմայով չի սահմանափակվի ու կտնավորվի մեզ մոտ։ Ինքը դեմք ա, ու համոզված եմ՝ Ակումբը նրա ներկայությունից միայն կշահի ։

հա, ես էլ ահագին ուրախացա

[Dayana]

Ես էլ չեմ սիրում, բայց սա էդ հազվագյուտ դեպքերից ա: Որ կինոն նայեցի, սկի չգիտեի էլ, որ գիրքը կա:

Ժող, ինձ էս կբացատրե՞ք, ինչի՞ չի կարելի կարդալ կինոն նայելուց հետո: :usnure

[StrangeLittleGirl]

Ժող, ինձ էս կբացատրե՞ք, ինչի՞ չի կարելի կարդալ կինոն նայելուց հետո: :usnure

Չգիտեմ՝ ով ոնց, երևի ամեն մեկն իրա սուբյեկտիվ պատկերացումն ունի, բայց ես իմ մասով կարամ ասեմ: Ֆիլմը որևէ գրքի կոնկրետ մեկնաբանություն ա, կոնկրետ մարդու կողմից: Երբ գիրքը կարդում ես ֆիլմը նայելուց հետո, դու արդեն էդ կոնկրետ մեկնաբանությունը մարսած ես լինում, տեղ չի մնում, որ դու էլ քո մեկնաբանությունը տաս, քո ձևով պատկերացնես հերոսներին, քո ուզածով հասկանաս: Կարամ մի տխուր օրինակ բերեմ կինոյից հետո գիրք կարդալու: «Մենք պետք է խոսենք Քևինի մասին» ֆիլմն ու գիրքը: Սկզբում կինոն տեսա: Երբ գիրքը կարդում էի, արդեն ամեն ինչ գիտեի, գիտեի, թե որ էդ նամակները ոչ թե բաժանված, այլ մահացած ամուսնուն են ուղղված: Մի խոսքով, էն, ինչ պիտի որպես ընթերցող չիմանայի, արդեն գիտեի: Ու դրանից ահագին ներվայնանում էի, կենտրոնանում գրքի թերությունների, ոչ թե առավելությունների վրա: Դրա համար սրանից հետո կանոն եմ սարքել. կինոն չնայել գիրքը կարդալուց առաջ: Իհարկե, չհաշված Պիի նման բացառությունները, երբ կինոցանկից պատահական կինո ընտրում, գնում, նայում ես, հետո պարզվում ա, որ ընտիր գիրք կա: Բայց դե էդ դեպքում էլ գիրքը կարդալն ա անիմաստ դառնում: