Անժելիկա, Անգելինա, Ձիանա, Արկաձի, Սյուզի ևայլն: Հարկավոր է վերջ տալ այս ծիծաղելի անուններով մարդկանցով /երեխաներով/ Հայաստանն աշխարհին ներկայացնելուն: Մրցույթներին պետք է ներկայանան միայն հայկական անուններով ու ազգանուններով երեխաները, որովհետև նրանք առաջին հերթին ազգ են ներկայացնում, մինչդեռ այդ տարօրինակ ու աղավաղված անուններով օտարների քմծիծաղն ենք հարուցում: Դա պարզ երևում է նաև քաղաքական ասպարեզում. Արցախի պաշտոնական անվանումը <<Նագորնի Կարաբախ>> է, և օտարներին հնարավոր չէ բացատրելը, որ ռուսաթյուրքական այդ անվանումով հայկական պետականություն է: Անունը պատմություն է, էություն, իսկ, ասենք, Ժորժետտա Ղարաքեշիշյանը չգիտես ով է... Բայց այս գործը հնարավոր է գլուխ բերել միայն պետական մակարդակով: Իսկ Անգելինայի չհաղթելը, ընդհակառակը, վկայում է, որ հավատը պետության, պետական այրերի նկատմամբ, առնվազն, զրոյական մակարդակի է և միշտ խանգարելու է պաշտոնյաների զավակներին: Իսկ Անգելինային /թարմանաբար` <<Հրեշտակ>>/ պաշտոնյա հայրիկից անկախ մեծ և իրական հաջողություն եմ մաղթում:
Ուլուանա-ի խոսքերից
Ժող, մի հատ տեխնիկական հարց ունեմ, չգիտեի՝ որ թեմայում հարմար կլինի, որոշեցի էստեղ գրել։ Վերջին օրերին ինտերնետում ինչ բացում եմ, սկզբում էրրոր ա տալիս՝ This webpage is not available գրությամբ, որից հետո, երբ reload եմ անում էջը, բացվում ա։ Բայց ամեն անգամ սկզբում պիտի էդ էրրորը տա։ Ինչի՞ց կլինի։ Կարո՞ղ ա էլի վիրուս–միրուս ա։
Մեջբերել
Մոտ մեկ ամիս ա ինչ չգիտեի
:
։ Ու մտածում եմ՝ լավ, մի՞թե արձանների մատները պոկելու տակ էլ են արդեն ինչ–որ նենգ քաղաքական նկատառումներ թաքնված 
։
Երբ մի բանը քիչ ես տեսնում, այն քեզ համար դառնում է արտասովոր երևույթ, որը տվյալ պահին ուրախացնում է, իսկ հետո մտահոգվում:
Էջանիշներ