ապեր ինչի՞ ես իմ «միտքը» տենց ծաղրում ու նսեմացնում. իմ «մի՜՜տքը» որ ինձ թույլ չի տալիս՝ Նիկոլին ոժդաց ոժդ համարել, դրա համա՞ր: Բա ոժդ ա, դրա համար էլ ոչինչ չեմ համարում իրան: Իսկ իմ միիիիտքն ուղղակի շարադրում էր Փարիզում ամեն օր տեսածս: Ֆանարիկի պահն էլ կատակ ա, որն անում եմ միմիայն հայերի մեջ՝ հուսալով կհասկանան հումորս: Բայց երևում ա՝ չէ: կամ էլ՝ հումոր չունեմ…
Եսիմ, որ էդ տղամարդու սև լինելը շեշտած չլինեիր, բան չփոխեր քեզ համար, չէի հարցնի: Բայց եթե նշել ես, ուրեմն դա իրավիճակ ա փոխում՝ մտածեցի: Կներես եթե սխալվել եմ: Էստեղ մի դասախոս՝ սպիտակ եվրոպացի, բողոքել էր, որ ես ուշ եմ երեխեքին բաց թողնում, լսարանը ազատում՝ իր դասի համար: Արդարացի պահանջ: Մարդը ինձ հաստատ ճանաչում ա, բայց իր սնոբությունը թույլ չէր տվել ցույց տալ, որ կոնկրետ ում մասին ա խոսքը, ասենք՝ անունս չգիտեր, կարար ղեկավարիս ասեր քո ուսանողը կամ ասեր՝ էն հայ ուսանողը, բայց չէ, մարդը որոշել էր ինձ այդենթիֆայ անելու համար սենց բնութագրի՝ զեթ բիերդեդ փերսըն: Տղամարդ էլ չէ, անձնավորություն: Ուրիշ դեպքում ուղղակի ներողություն կխնդրեի, կասեի՝ կաշխատեմ էլ չկրկնվի, էս դեպքում իմ մոտեցումը հետևյալն ա՝ եթե իր դասը հաջորդում ա իմին, ես չեմ պատրաստվում արագ-արագ ավարտել ու լքել լսարանը, որովհետև միջին խավի եվրոպխացի տիկինը տհաճություն ա զգում մերձավորարևելյան արտաքինով տղամարդու բախվելիս: Այ եմ սորրի, շի հեզ թու լիվ ուիզ իթ: Կարող ա ինքը տենց չի նկատել, բայց լավ մարդը, կիրթ մարդը միշտ պետք ա կոնտեքստը հաշվի առնի, կապ ունի ում մասին ենք խոսում: Եթե շոտլանդացի մորուքավոր մեկի մասին խոսեր, նույն ենթատեքստը չէինք տեսնի: Ես քո փոխարեն չէի շեշտի տղամարդու սևամորթ լինելը էդ դեպքում, որովհետև կարևոր ա մութը, ոչ թե իր սևամորթ լինելը: Եթե նշում ես, ինձ թվում ա՝ նկատի ունես, որ եթե դեմքը սպիտակ լիներ, էդքան անտեսանելի չէր լինի ու օքեյ կլիներ համեմատաբար քեզ համար:
Շին, ես քեզ հավաստիացնում եմ, որ that bearded person-ը ոչ մի ռասիստական բնույթ կարա չկրի: Լիքը մաքուր եվրոպացիներ մորուք են պահում ու կողքինների կողմից տհաճությամբ բիըրդիդ համարվում:
Շին, սև լինելը շեշտել եմ զուտ որպես փաստ, որ էդ մարդու՝ տեսանելի լինելը է՛լ ավելի ա նվազում նման մթության մեջ։ Եթե ինքը սպիտակ լիներ, անկեղծ եմ ասում, գուցե էդքան չվախենայի կամ ավելի շատ վախենայի՝ կախված դեմքի արտահայտությունից։ Բայց մթության մեջ իրա դեմքը չէր էրևում, ու հնարավոր չէր իրա մտադրությունների մասին որևէ տեսակի դատողություն անել։ Ու եթե մենք որևէ հատկանիշ ունենք (չեմ ասում թերություն, այլ սովորական հատկանիշ), հասարակության մեջ դուրս գալիս փորձում ենք էդ հատկանիշը որևէ կերպ հարմարացնել միջավայրին, չէ՞։ Նայի, ես կոլոտ եմ։ Դրա համար համերգների մուտքի մոտ շուտ եմ հայտնվում, որ դեմի շարքում կանգնեմ, լսարաններում դեմի շարքերում եմ նստում, իսկ տանն էլ աթոռին եմ բարձրանում որոշ բաների հասնելու համար։ Ես կարամ իհարկե բողոքեմ, թե բոյի նկատմամբ դիսկրիմինացիա ա սաղ աշխարհում, թե պահարանները չպիտի բարձր լինեն, թե կոլոտներին պետք ա հատկացնեն համերգասրահի առաջին շարքերը և այլն։ Բայց ես չեմ դժգոհում։ Նույնն էլ տեսանելիությունն ա մթության մեջ։ Սև մաշկ ունեցողն ավելի վատ ա էրևում, ինչպես և ամբողջ մարմինն ինչ֊որ կերպ ծածկած սպիտակը։ Հետևաբար, սևը պետք ա լրացուցիչ ջանք գործադրի, որ էրևա (օրինակ, ռեֆլեկտոր կախի կամ ստվերում չկանգնի), եթե իհարկե իրա համար մեկ չի՝ դիմացինին լեղաճաք ա անում, թե չէ։
Հիմա էդ նույն տղան կարա գնա, բողոքի, թե ավտոբուսը չկանգնեց, որտև կանգառում սև էր կանգնած։ Չէ՛, ավտոբուսը չկանգնեց, որտև վարորդը չտեսավ, որ կանգառում կանգնած մարդ կա։ Դրանից թե՛ ինքը տուժեց (ավտոբուսը բաց թողեց), թե՛ ես (վախեցա ու կանգառից էն կողմ գնացի)։ Դե հիմա տես եթե մի թեթևակի ջանք թափեր, ասենք ռեֆլեկտոր ունենար կամ վառ գույնի կուրտկայով լիներ կամ տեսավ, վախեցա, ինքը մի երկու քայլ էն կողմ գնար, երկուսս էլ կշահեինք։ Վարորդը կտեսներ մեզ (ես վառ կարմիր կուրտկայով էի, պլյուս պայուսակիս վրա ռեֆլեկտորներ կան), երկուսս էլ մեր ավտոբուսը կնստեինք։
Ի դեպ, հենց իրական դեպք։ Իմ մորաքրոջ մտերիմ ընկերուհին սև ա։ Ինքը որ էկել էր Հայաստան, գիտակցաբար գիշերները սպիտակ գլխարկով էր քայլում։ Բացի նրանից, որ պիտի էրևար, հայերը սովոր չեն ամեն քայլափոխի սևամորթի տեսնելուն, հետևաբար կրկնակի վախենալու կլիներ իրանց համար։
Իսկ քո բերած օրինակը հեչ համեմատելի չի։ Ստեղ վախ առաջացնելու հարց չի։ Էդ կինը կոնկրետ վիրավորել ա քեզ։ Դա կոնկրետ վիրավորական արտահայտություն ա։
Հ.Գ. Ի դեպ, հենց անցած գիշերվանից բան հիշեցի։ Մեկը հեծանիվով առանց լույսերի դիքով իջնելով էկավ, համարյա խփում էր ինձ։ Լեղաճաք էղա էլի։ Բայց վայրկենական ֆանարիկ հանեց, լույսը գցեց սկզբում ինձ վրա, հետո իր վրա, ժպտաց, գնաց։ Մի յոթանասուն տարեկան սպիտակ տատիկ էր։
Ռասիստական գուցե չէ, բայց մեկ ա, վիրավորական ա էդ արտահայտությունը։
Բյուր, Աստծո սիրուն, բիըրդիդն ա վիրավորակա՞ն: Լավ էլի… էդ էն ա, ոնց որ ասենք երկար մազերովին ասես՝ էն երկար մազերով տղեն: Կամ՝ տատուիրովկովներին ասես՝ էն տատուիրովկով տղեն կամ աղջիկը: Սաղ էլ մարդ են, սաղ էլ էդ տարբերությունները նշմարում են ու գործածում իրենց խոսքի մեջ: Անպայման ա վիրավորական բնույթ կրի՞…մարդկանցից politically correct ռոբոտներ եք ուզում սարքեք: Մեկ ա՝ չի լինելու: Մարդը մնում ա մարդ:
Արշակ (09.11.2018)
կարող ա սխալ ձևով ա արտահայտել ուղղակի… կարար ասեր՝ you know, the guy that’s got a beard... երևի ավելի քիճ վիրավորական կլիներ… բայց երկու դեպքում էլ չեմ տեսնում մեծ պատմություն սարքելու տարր:
Ինչպես և հակառակը: Կանայք կան, որ բիըրդ են սիրում: Հետո՝ դա համամարդկային անփոփոխ թերություն ա, ոչ թե ռասիզմ: Մարդ արարածը հենց տեսնում ա՝ իրա դիմացինն իրան լավ չի պահում՝ ենթագիտակցորեն մտքում սկսում ա էդ մարդու թույլ կողմերին կպնել: Հիմա՝ կալյասկով մի հատ առանց ոտքերի ինվալիդ բռնի փողոցում մի քանի հոգու վրա բոմբ շպրտի՝ մարդիկ միանգամից ենթագիտակցորեն սկսելու են իրա թույլ կողմին կպնելով քարկոծել. մասնավորապես՝ տո ես դրա ինվալիդ անվոտ հերն անիծեմ, տեսա՞ր քանի մարդ սպանեց: Տո վաբշե Աստված դրա ձեռներն էլ պիտի կտրեր…: Հիմա սա ռասիզմ ա՞ … կամ դիսկրիմինացիա … նույնն էլ երբ սևը պատանդ ա վերցնում ու արնահեղություն անում՝ վերջում ասում են՝ ես դրա նեգր մերը…(իհարկե մտքներում)… կամ որևէ գեյ հանցանք ա գործում՝ մտքում կասեն (ես դրա պիդր մերը) … հիմա ինչ … սա համամարդկային երևույթ ա ու չես հանի մարդկանց միջից:
Progart (09.11.2018), StrangeLittleGirl (07.11.2018), Ուլուանա (07.11.2018)
Progart (09.11.2018)
Այս պահին թեմայում են 6 հոգի. (0 անդամ և 6 հյուր)
Էջանիշներ