Վիշապ-ի խոսքերից
Բնական բան է՝ «զգա ինչպես տանը»: Հայերիս մեծ մասն էլ ամենալիարժեքը մեզ զգում ենք Հայաստանում: Շատ քիչ երկրներ կան, որ օտարազգի, մշակութային մեծ տարբերություններ ունեցողները իրենց քչից շատից հարմար են զգում, ինձ թվում է օրինակ Կալիֆորնիան դրանցից մեկն է… Հազարից մեկ մաքսիմում խեթ հայացքներ օտարալեզուների նկատմամբ իրենց սպիտակ ու վերին արտի գարի զգացողների կողմից (մի երկու ֆաշիստ ամերիկացի բիձուկներ էլ են ռաստվել, մասնավորապես հայերին չսիրող), իրենց շովինիստ երևակայող ինչ-որ չինացիներ առավելություն են տալիս չինացիներին, հնդիկներ՝ հնդիկներին (տուն, գործ, բիզնես տալու առումով), բայց ասիմիլացվածների պետքն էլ չի այնպիսի մանրուքներ, ինչպիսիք են ազգությունն ու մաշկի գույնը ու էս վերջինը ահագին կայֆ բան ա: Համ էլ պետք է հաշվի առնել, որ Կալիֆորնիայի էկոնոմիկայի զարգացմանը հենց միգրանտներն են ահագին նպաստել:
Մնացած նահանգների մեծ մասում վերաբերմունքն այլ է, նույնիսկ օտարալեզու սիպտակներին որոշ նահանգներում բացահայտ չեն սիրում ու ցույց են տալիս, որ չեն սիրում, ու Թրամփին եկած ձայների մի մեծ մաս էդ նահանգների քսենոֆոբների ձայներն են:
Իսկ վերջերս Իտալիայում իմ աչքերով տեսա թե աֆրիկացի փախստականներին ու թե իտալացիների քողարկված բացասական վերաբերմունքը, սա ահագին բարդ հարց ա: Ոնց որ պատկերացնենք հարևան շենքից մի վախտ երեխա գան ու անորոշ ժամանակով լցվեն քո բնակարան, որովհետև ծնողների կողմից բռնության են ենթարկվել ու ուրիշ տեղ չունեն գնալու, ու առանձնապես քեզ չեն էլ օգնի ասենք տան գործերում, դեռ ավելին, պետք ա հագցնել ու կերակրել: Դու ասենք անդարդ ապրում էիր մինչև էդ, իսկ հիմա ընտրություն ունես, կամ ռասիստ ես, կամ հումանիստ, չեզոք վիճակ էլ չկա :Ճ
Էջանիշներ