Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Chuk]

ի՞նչ տարբերություն ազգային ժողով լինի, թե՞ համալսարան, թե նախարարություն, թե՞ քաղաքապետարան, թե՞ դպրոց

Դպրոցների տնօրենների ու ուսուցիչների բացարձակ մեծամասնությունն էլ կանայք են: Այլ կերպ ասած կանայք կրթում են տղամարդկանց, ովքեր հետո քաղաքականությունում իրանց վրա վեռխ են վերցնում:

[Բարեկամ]

Դպրոցների տնօրենների ու ուսուցիչների բացարձակ մեծամասնությունն էլ կանայք են: Այլ կերպ ասած կանայք կրթում են տղամարդկանց, ովքեր հետո քաղաքականությունում իրանց վրա վեռխ են վերցնում:

Դպրոցներում /ընդ որում՝ ամենուր/ աշխատավարձները ցածր են, մեծ մասամբ դրա համար են այդ գործը տղամարդիկ շրջանցում։

[StrangeLittleGirl]

ի՞նչ տարբերություն ազգային ժողով լինի, թե՞ համալսարան, թե նախարարություն, թե՞ քաղաքապետարան, թե՞ դպրոց

Համալսարանում քվոտայի պատճառով կարաս որակի կորուստ ունենաս։ Ու պլյուս համալսարանը որպես կառույց էնպիսին ա, որտեղ էսպես թե էնպես կանանց համար մեղմ ասած լավ պայմաններ չեն ստեղծված։ Դրա համար հավասարություն պետք ա ազգային ժողովում, որ որոշումներն էնտեղից գան։ Եթե ամբողջ քաղաքական-տնտեսական համակարգի մասին որոշումներ ընդունելիս կանանց ներկայացուցչությունն էլ մասնակցություն ունենա, մյուս ոլորտներում ամեն ինչ ինքնիրան տեղը կընկնի։ Հենց համալսարանի օրինակով բացատրեմ։

Դեպք 1.Պրոֆեսորի թափուր աշխատատեղի հայտարարություն ա տրվել։ Դիմել ա քսանհինգ տղամարդ ու մի կին։ Էս մի կինն իրա ամբողջ փորձով, տպագրությամբ և այլնով բավական թույլ ա, բայց ընդունում են իրան, որտև պետք ա համալսարանում սեռերի հավասարություն պահպանել։ Արդյունքում՝ պրոֆեսորի տեղը զբաղեցնում ա բավական թույլ կին, հետն էլ «բա որ ասում էինք՝ կանայք դեբիլ են» խոսակցությունների տեղ տալիս։

Դեպք 2. Պրոֆեսորի թափուր աշխատատեղի հայտարարություն ա տրվել։ Դիմել ա մի կին ու մի տղամարդ։ Երկուսն էլ երեքական երեխա ունեն։ Տեղը ստանում ա տղամարդը, որովհետև կինը երեք երեխա ունենալու պատճառով երեք տարով դեկրետ ա գնացել, հետևաբար երեք տարով պակաս տպագրություն ա տվել։ Մնացած ամեն ինչում երկուսն էլ հավասար են։

Հիմա պետք ա նենց անենք, որ երկրորդ դեպքը տեղի չունենա, բայց քվոտայով որ փոխարինես, կստանաս առաջին դեպքի նման լիքը դեպքեր։ Լուծու՞մը։ Ունես ազգային ժողով, որտեղ նաև կանանց շահերն են ներկայացված։ Առաջարկվում ա օրենք, ըստ որի տղամարդիկ պարտադիր կես տարով դեկրետ են գնում։ Արդյունքում՝ երկրորդ դեպքում կունենաս տպագրությունների հավասար մեկուկես տարվա բաց, հետևաբար կին թեկնածուն գոնե էս հարցում չի տուժի։ Մի ուրիշ առաջարկ. դեկրետը հաշվել որպես աշխատանքային փորձ։ Հա, բա ի՞նչ, երեխա մեծացնելն էլ ա աշխատանք։ Մի երրորդ առաջարկ. պոստդոկի ժամանակ երեխա ունենալիս երկարացնել պոստդոկի պայմանագիրը։ Ու սենց շարունակ։

[Շինարար]

Դպրոցների տնօրենների ու ուսուցիչների բացարձակ մեծամասնությունն էլ կանայք են: Այլ կերպ ասած կանայք կրթում են տղամարդկանց, ովքեր հետո քաղաքականությունում իրանց վրա վեռխ են վերցնում:

Արտ, ե սգիտեմ, որ դպրոցներում կանայք են, ասելս էն էր, որ պոզիտիվ դիսկրիմինացիայի անհրաժեշտություն բոլոր բնագավառներում կա, որովհետև բազմազանությունը խթանում ա առաջընթացը, իսկ նույնատիպությունը խթանում ա կարծրացմանը: Ասենք՝ միշտ լավ ա, ունանալ՝ նաև կին դասախոս, նաև սև դասախոս, նաև հոմոսեքսուալ դասախոս, նաև մերձավորաարևելցի դասախոս, նաև հաշմանդամություն ունեցող, ասենք՝ աուտիստ, դասախոս, որովհետև ուսանողները արդյունքում ավելի տարբեր մոտեցումներ են տեսնում, ավելի բազմազան աշխարհ են տեսնում, կրթվում են ոչ միայն գիտելիքների, այլև այսպես ասած լայնախոհ դառնալու առումով: Նույնը քաղաքական միջավայրի բազմազանությունը երկրի կառավարման մեջ ավելի լայնախոհության, ավելի տարբեր մոտեցումներ դրսևորելուն կարա բերի:

[Chuk]

Ինչքան գիտեմ, հիմա էլ քվոտա կա, չէ՞, բայց շատ փոքր ա, կարծեմ 10%, թե ինչ։

Սենց ա.

Կուսակցության, կուսակցությունների դաշինքի և դաշինքում ընդգրկված կուսակցություններից յուրաքանչյուրի համապետական ընտրական ցուցակի առաջին մասում առաջին համարից սկսած՝ ցանկացած ամբողջ թվով եռյակներում (1-3, 1-6, 1-9 և այդպես շարունակ` մինչև ցուցակի ավարտը) յուրաքանչյուր սեռի ներկայացուցիչների թիվը չպետք է գերազանցի 70 տոկոսը:

Այսինքն առնվազն երեքից մեկը չի կարող կին չլինել:

[Շինարար]

Համալսարանում քվոտայի պատճառով կարաս որակի կորուստ ունենաս։ Ու պլյուս համալսարանը որպես կառույց էնպիսին ա, որտեղ էսպես թե էնպես կանանց համար մեղմ ասած լավ պայմաններ չեն ստեղծված։ Դրա համար հավասարություն պետք ա ազգային ժողովում, որ որոշումներն էնտեղից գան։ Եթե ամբողջ քաղաքական-տնտեսական համակարգի մասին որոշումներ ընդունելիս կանանց ներկայացուցչությունն էլ մասնակցություն ունենա, մյուս ոլորտներում ամեն ինչ ինքնիրան տեղը կընկնի։ Հենց համալսարանի օրինակով բացատրեմ։

Դեպք 1.Պրոֆեսորի թափուր աշխատատեղի հայտարարություն ա տրվել։ Դիմել ա քսանհինգ տղամարդ ու մի կին։ Էս մի կինն իրա ամբողջ փորձով, տպագրությամբ և այլնով բավական թույլ ա, բայց ընդունում են իրան, որտև պետք ա համալսարանում սեռերի հավասարություն պահպանել։ Արդյունքում՝ պրոֆեսորի տեղը զբաղեցնում ա բավական թույլ կին, հետն էլ «բա որ ասում էինք՝ կանայք դեբիլ են» խոսակցությունների տեղ տալիս։

Դեպք 2. Պրոֆեսորի թափուր աշխատատեղի հայտարարություն ա տրվել։ Դիմել ա մի կին ու մի տղամարդ։ Երկուսն էլ երեքական երեխա ունեն։ Տեղը ստանում ա տղամարդը, որովհետև կինը երեք երեխա ունենալու պատճառով երեք տարով դեկրետ ա գնացել, հետևաբար երեք տարով պակաս տպագրություն ա տվել։ Մնացած ամեն ինչում երկուսն էլ հավասար են։

Հիմա պետք ա նենց անենք, որ երկրորդ դեպքը տեղի չունենա, բայց քվոտայով որ փոխարինես, կստանաս առաջին դեպքի նման լիքը դեպքեր։ Լուծու՞մը։ Ունես ազգային ժողով, որտեղ նաև կանանց շահերն են ներկայացված։ Առաջարկվում ա օրենք, ըստ որի տղամարդիկ պարտադիր կես տարով դեկրետ են գնում։ Արդյունքում՝ երկրորդ դեպքում կունենաս տպագրությունների հավասար մեկուկես տարվա բաց, հետևաբար կին թեկնածուն գոնե էս հարցում չի տուժի։ Մի ուրիշ առաջարկ. դեկրետը հաշվել որպես աշխատանքային փորձ։ Հա, բա ի՞նչ, երեխա մեծացնելն էլ ա աշխատանք։ Մի երրորդ առաջարկ. պոստդոկի ժամանակ երեխա ունենալիս երկարացնել պոստդոկի պայմանագիրը։ Ու սենց շարունակ։

Ո՞նց կարա քսանհինգ դիմողից մեկը ընդամենը կին լինի ու էն էլ թույլ, ուրեմն համակարգը խնդիր ունի, ուրեմն էդ թույլ կնոջը պետք ա վերցնել ու օգնել ուժեղանալ, որովհետև տվյալ ոլորտում բազմազանություն ապահովելու միակ տարբերակը էս պահին ինքն ա:

[Chuk]

Դպրոցներում /ընդ որում՝ ամենուր/ աշխատավարձները ցածր են, մեծ մասամբ դրա համար են այդ գործը տղամարդիկ շրջանցում։

Հա, էդ հասկանալի ա, այսինքն խնդիր ա:

[Բարեկամ]

Հա, էդ հասկանալի ա, այսինքն խնդիր ա:

Այսինքն, կանանց գերակշռությունը դպրոցներում նորից նրանց հանդեպ խտրականության հետևանք է։

[Chuk]

Այսինքն, կանանց գերակշռությունը դպրոցներում նորից նրանց հանդեպ խտրականության հետևանք է։

Նու հա, կարելի ա էդպես էլ ձևակերպել: Բայց իմ ընկալմամբ ավելի խնդիր ա ոչ թե էդ խտրականության փաստը, այլ դրա հետևանքը: Վատ ա, որ դպրոցականների բոլոր (կամ գրեթե բոլոր) ուսուցիչները կին են լինում:

[Բարեկամ]

Ո՞նց կարա քսանհինգ դիմողից մեկը ընդամենը կին լինի ու էն էլ թույլ, ուրեմն համակարգը խնդիր ունի, ուրեմն էդ թույլ կնոջը պետք ա վերցնել ու օգնել ուժեղանալ, որովհետև տվյալ ոլորտում բազմազանություն ապահովելու միակ տարբերակը էս պահին ինքն ա:

Բնագավառի տեսակից կարող է լինել։ Օրինակ, մեխանիկայի կամ ռոբոտիկայի ամբիոններում ճիշտ այդպիսի պատկեր կարող է լինել։ Վերջապես մի կին էր հայտնվել, այն էլ գլխացավանք էր․ պարզվեց՝ էդ հարկը կանանց զուգարան չուներ, հիմա պիտի սարքեին։ Իսկ թույլ լինելու հետ կապված, տղամարդիկ նեղվում էին․ ասենք, ինչ-որ լուրջ քննարկում էր գնում, մեկ էլ մի անկապ բան կասեր։ Դա համալսարանական գիտահետազոտական աշխատանքներում։ Իսկ որպես դասախոս, ես, օրինակ, չէի ուզենա, որ հանուն բազմազանության ընդունված թույլ մասնագետ կինն ինձ դաս տար։

[Բարեկամ]

Նու հա, կարելի ա էդպես էլ ձևակերպել: Բայց իմ ընկալմամբ ավելի խնդիր ա ոչ թե էդ խտրականության փաստը, այլ դրա հետևանքը: Վատ ա, որ դպրոցականների բոլոր (կամ գրեթե բոլոր) ուսուցիչները կին են լինում:

Այդ առումով՝ տղամարդ ուսուցչի հանդեպ ես ավելի կանխատրամադրված եմ, որ լավը կլինի, մտածելով, որ եթե, այնուամենայնիվ, վճռել է, որ իրենն ուսուցչությունն է, ուրեմն բնատուր օժտված ուսուցիչ է, որ տուրք է տվել իր կոչմանը, չնայած անշահավետությանը։

[Chuk]

Սենց ա.


Այսինքն առնվազն երեքից մեկը չի կարող կին չլինել:

Ուղղում. ըստ անցումային դրույթների սենց լինելու ա 2022-ից, իսկ մինչ դա քառյակներով ա, ոչ թե եռյակներով, այսինքն 25 տոկոս:

[StrangeLittleGirl]

Ո՞նց կարա քսանհինգ դիմողից մեկը ընդամենը կին լինի ու էն էլ թույլ, ուրեմն համակարգը խնդիր ունի, ուրեմն էդ թույլ կնոջը պետք ա վերցնել ու օգնել ուժեղանալ, որովհետև տվյալ ոլորտում բազմազանություն ապահովելու միակ տարբերակը էս պահին ինքն ա:

Բարեկամն արդեն ասեց, թե ոնց ա հնարավոր: Ճիշտ ես, համակարգի խնդիր ա: Իսկ համակարգի խնդիրը ո՞նց ես լուծում: Չերեզ ազգային ժողով, որտեղ ունես կանանց ներկայացուցչություն: Դե էլ չեմ ասում, որ նախ պետք ա հետազոտություն անել ու պարզել, թե որտեղ ա համակարգի խնդիրը:

[StrangeLittleGirl]

Ուղղում. ըստ անցումային դրույթների սենց լինելու ա 2022-ից, իսկ մինչ դա քառյակներով ա, ոչ թե եռյակներով, այսինքն 25 տոկոս:

Հա, թե չէ տեսածս ցուցակներից դեռ մենակ ՀՀԿ-ի եռյակում կա կին
Ախ-ախ, փաստորեն 2022-ից նոր հասնելու ենք նրան, որ 30 տոկոս լինի Իսկ թե երբ հիսուն-հիսուն կլինի, չգիտենք: Ու մինչև հիսուն-հիսուն չլինի, կանայք ԱԺ-ում ներկայացված չեն լինի:

[StrangeLittleGirl]

Դպրոցներում /ընդ որում՝ ամենուր/ աշխատավարձները ցածր են, մեծ մասամբ դրա համար են այդ գործը տղամարդիկ շրջանցում։

Ստեղ դպրոցի դասատուի աշխատավարձը բավական բարձր ա, ու ընդհանրապես դպրոցում գործի ընդունվելն ահագին պրիստիժնի բան ա համարվում: Ասենք, մարդիկ PhD անելուց հետո նախընտրում են դպրոցում աշխատել: Այ էդ կարգի պրիստիժնի ա: