Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Chuk]

Ցիկլի մեջ ընկնելու հնարավորությունից էի հարցնում

[Արշակ]

Ցիկլի մեջ ընկնելու հնարավորությունից էի հարցնում

Հա, ինչ–որ շատ տարվեցի Դե ցիկլի մասին ասեցի

[StrangeLittleGirl]

Հա, ասածդ հաստատ իմաստ ունի, բայց էդ ավելի շատ իմ ասած երկրորդ դեպքի շարքից ա ու օկ ա։ Բայց եթե personal communication–ը օգտագործվում ա որպես ապացույցված փաստ, գիտական արդյունք, որի վրա հիմնվելով բխեցնում ես քո ապացույցը, այսինքն, եթե որպես քո գիտական արդյունքի ապացույց ես օգտագործում, էդ արդեն հակասում ա ֆորմալ ապացուցման մեթոդներին։
Կոպիտ ասած, եթե էդ personal communication–ը կամ չտպված հոդվածի վրա հղումը հանենք հոդվածիցդ ու դրա հետևանքով հոդվածիդ իմաստը կորի կամ ապացույցի հետևությունների շղթայից կարևոր օղակ պակասի ու գիտական արդյունքդ խաթարվի, ուրեմն էդ հոդվածի հետ արդեն «մի բան» էն չէր որպես գիտական արդյունք։

Իհարկե, եթե բացես հոդված references բաժինը, ու էնտեղ ոտից գլուխ կասկածելի աղբյուրներ լինեն, էդ հոդվածը վստահելի չի լինի։ Բայց եթե մեկ-երկու տենց մի բան ա, շատ բան չի փոխվում։ Բացի դրանից, ըստ էության նախորդ աշխատությունների վրա հղումներ արվում են ոչ թե նոր բան ապացուցելու համար, այլ նոր բանը մոտիվացնելու համար։ Թե չէ ցանկացած մարդ կարա տեղից վեր կենա, էքսպերիմենտ անի ու արդյունքները հրապարակի։ Բայց կարևոր ա էդ էքսպերիմենտը գիտական կոնտեքստում դնելը։ Հղումները հենց դրա համար են։ Ասենք, էսինչ-էնինչն էսինչ մեթոդով էս ա ցույց տվել, ես էլ մի քիչ փոխում եմ էդ մեթոդը, որ էս ցույց տամ։

[Արշակ]

Իհարկե, եթե բացես հոդված references բաժինը, ու էնտեղ ոտից գլուխ կասկածելի աղբյուրներ լինեն, էդ հոդվածը վստահելի չի լինի։ Բայց եթե մեկ-երկու տենց մի բան ա, շատ բան չի փոխվում։ Բացի դրանից, ըստ էության նախորդ աշխատությունների վրա հղումներ արվում են ոչ թե նոր բան ապացուցելու համար, այլ նոր բանը մոտիվացնելու համար։ Թե չէ ցանկացած մարդ կարա տեղից վեր կենա, էքսպերիմենտ անի ու արդյունքները հրապարակի։ Բայց կարևոր ա էդ էքսպերիմենտը գիտական կոնտեքստում դնելը։ Հղումները հենց դրա համար են։ Ասենք, էսինչ-էնինչն էսինչ մեթոդով էս ա ցույց տվել, ես էլ մի քիչ փոխում եմ էդ մեթոդը, որ էս ցույց տամ։

Հղումները ոչ միայն մոտիվացնելու համար են բերվում։ Գիտությունը հիմնվում ա նախկինում ապացուցված պնդումների վրա, որոնք դու բերում ես հղումների տեսքով, հակառակ դեպքում ամեն հոդված գրելուց էդ ոլորտի բոլոր արդյունքները իրանց էքսպերիմենտներով ու ապացույցներով պիտի կրկնեիր։

Նենց որ հաճախ քո հոդվածում գրում ես օրինակ՝ «A ու B -ից հետևում ա C», որտեղ ասենք A-ն նախկինում այլ հոդված(ներ)ում ապացուցված պնդում ա, որի վրա հղում ես անում, B–ն էլ հենց քո արած էսպերիմենտի տվյալներն են։
Նենց–որ եթե էդ մեկ–երկու ոչ վստահելի հղումները էդքան կարևոր դեր են տանում քո արդյունքներում, ապա ուզում ա դրա հետ միասին հարյուր հատ այլ վստահելի հղումներ ունենաս references բաժնում, որոնցով քո մյուս քայլերն ես հիմնավորում, մեկ ա «A ու B -ից հետևում ա C» քայլդ վալիդ չի, որտև A-ն վալիդ չի։

[Chuk]

Հղումները ոչ միայն մոտիվացնելու համար են բերվում։ Գիտությունը հիմնվում ա նախկինում ապացուցված պնդումների վրա, որոնք դու բերում ես հղումների տեսքով, հակառակ դեպքում ամեն հոդված գրելուց էդ ոլորտի բոլոր արդյունքները իրանց էքսպերիմենտներով ու ապացույցներով պիտի կրկնեիր։

Նենց որ հաճախ քո հոդվածում գրում ես օրինակ՝ «A ու B -ից հետևում ա C», որտեղ ասենք A-ն նախկինում այլ հոդված(ներ)ում ապացուցված պնդում ա, որի վրա հղում ես անում, B–ն էլ հենց քո արած էսպերիմենտի տվյալներն են։
Նենց–որ եթե էդ մեկ–երկու ոչ վստահելի հղումները էդքան կարևոր դեր են տանում քո արդյունքներում, ապա ուզում ա դրա հետ միասին հարյուր հատ այլ վստահելի հղումներ ունենաս references բաժնում, որոնցով քո մյուս քայլերն ես հիմնավորում, մեկ ա «A ու B -ից հետևում ա C» քայլդ վալիդ չի, որտև A-ն վալիդ չի։

Արշ, բայց ախր ապացուցվածը պարտադիր պայման չի: Դու կարող ես հղվել աշխատության, որը ուսումնասիրության փուլում ա, դա հիմք ընդունելով ինչ-որ տեսություն կառուցելու համար: Ուղղակի պետք ա նշես, որ ապացուցված չի, այլ էս-էս ու էս քայլերով անցած, էս փուլում գտնվող բանի ես հղվում:

[Արշակ]

Արշ, բայց ախր ապացուցվածը պարտադիր պայման չի: Դու կարող ես հղվել աշխատության, որը ուսումնասիրության փուլում ա, դա հիմք ընդունելով ինչ-որ տեսություն կառուցելու համար: Ուղղակի պետք ա նշես, որ ապացուցված չի, այլ էս-էս ու էս քայլերով անցած, էս փուլում գտնվող բանի ես հղվում:

Հա, իհարկե, բայց տենց դեպքերում էդ աշխատությունը քո ապացույցի մաս չի կազմում, այլ որպես լրացուցիչ ինֆո ես բերում, կամ հղում ես անում հեղինակային իրավունքը պահելու համար ու ամեն դեպքում էնտեղ հնչած մտքերը, որոնք էական են քո համար, կրկնում ես քո հոդվածում։

Կոպիտ ասած, եթե էդ personal communication–ը կամ չտպված հոդվածի վրա հղումը հանենք հոդվածիցդ ու դրա հետևանքով հոդվածիդ իմաստը կորի կամ ապացույցի հետևությունների շղթայից կարևոր օղակ պակասի ու գիտական արդյունքդ խաթարվի, ուրեմն էդ հոդվածի հետ արդեն «մի բան» էն չէր որպես գիտական արդյունք։

[StrangeLittleGirl]

Արշակ, գիտական հոդվածի ամենակարևոր մասը մեթոդոլոգիան ա: Մեթոդին նայելով ես հասկանում՝ էդ հոդվածը բանի պե՞տք ա, թե՞ զիբիլ ա: Ու այլ աշխատանքների հղում անելով հենց հիմնավորում ես մեթոդի ընտրությունը: Անգամ եթե տեսական հոդված ա կամ ռիվյու, էլի մեթոդը կարևոր ա. ի՞նչ հոդվածների ես որոշել հղում անել: Անգամ տպագրված լիքը հոդվածներ բավական անլուրջ են էս կամ էն կոնտեքստում, ու դրանց վրա հղում անելը որևէ բան պնդելու համար մեղմ ասած լուրջ չի: Այսինքն, հոդվածի տպագրված լինել-չլինելն էնքան էական չի, որքան՝ թե ինչ մեթոդով արված հայտնագործության/մտքի ես հղում անում:

[Արշակ]

Արշակ, գիտական հոդվածի ամենակարևոր մասը մեթոդոլոգիան ա: Մեթոդին նայելով ես հասկանում՝ էդ հոդվածը բանի պե՞տք ա, թե՞ զիբիլ ա: Ու այլ աշխատանքների հղում անելով հենց հիմնավորում ես մեթոդի ընտրությունը: Անգամ եթե տեսական հոդված ա կամ ռիվյու, էլի մեթոդը կարևոր ա. ի՞նչ հոդվածների ես որոշել հղում անել: Անգամ տպագրված լիքը հոդվածներ բավական անլուրջ են էս կամ էն կոնտեքստում, ու դրանց վրա հղում անելը որևէ բան պնդելու համար մեղմ ասած լուրջ չի: Այսինքն, հոդվածի տպագրված լինել-չլինելն էնքան էական չի, որքան՝ թե ինչ մեթոդով արված հայտնագործության/մտքի ես հղում անում:

Դե հա, չասեցի, թե տպագրվածը միակ, ամենակարևոր ու բավարար պայմանն ա։ Բայց քանի դեռ տպագրված չի, նշանակում ա խմբագրման ու վալիդացիայի որոշակի փուլեր դեռ անցած չի։ ՈՒ եթե տենց հոդվածի վրա ես հղում անում, նաև նշանակում ա հոդվածդ ընթերցողն ու գնահատողը չի կարա հղումներով խորանա ու համոզվի, թե ինչքանով են հղումներդ, հետևաբար հիմքերդ վստահելի։

[StrangeLittleGirl]

Դե հա, չասեցի, թե տպագրվածը միակ, ամենակարևոր ու բավարար պայմանն ա։ Բայց քանի դեռ տպագրված չի, նշանակում ա խմբագրման ու վալիդացիայի որոշակի փուլեր դեռ անցած չի։ ՈՒ եթե տենց հոդվածի վրա ես հղում անում, նաև նշանակում ա հոդվածդ ընթերցողն ու գնահատողը չի կարա հղումներով խորանա ու համոզվի, թե ինչքանով են հղումներդ, հետևաբար հիմքերդ վստահելի։

Հղումներով մենակ սկսնակ գիտնականներն են խորանում: Մի քիչ փորձ ձեռք բերելուց հետո մենակ բուն հոդվածի ասելիքի վրա են կենտրոնանում:

[Արշակ]

Հղումներով մենակ սկսնակ գիտնականներն են խորանում: Մի քիչ փորձ ձեռք բերելուց հետո մենակ բուն հոդվածի ասելիքի վրա են կենտրոնանում:

Նույնիսկ հոդվածի ստուգող հրապարակողները՞ Լուրջ չի տենց։ Տենց որ լիներ ցանկացած հեքիաթ կարաս գրես հոդվածիդ մեջ՝ հիմնվելով հղումների գոյություն չունեցող բովանդակության վրա։ Գուցե ուղղակի նյութին ծանոթանալու համար, կամ տվյալ հոդվածը քո հոդվածում օգտագործելուց պարտադիր չի խորանալը հղումներով, բայց միայն էն դեպքում եթե հոդվածը տպվել ա հեղինակավոր ամսագրում ու էդ հեղինակավոր ամսագիրը հղումներն ու մեջբերումները ստուգել ա։
Նշեմ, որ խոսքը մինչև վերջ ռեկուրսիվ խորանալու մասին չի․ մի մակարդակ գնալը, հերիք ա, երբ ուղղակի ստուգում ես, որ տվյալ հոդվածի հղումները վստահելի աղբյուրներ են ու հոդվածիդ մեջ արված մեջբերումները պարունակում են։
Եթե ցանկացած հոդված ստուգող զուտ էդքանը անի, վստահելիության տրամաբանական շղթան չի ընդհանտվի (առաջին հերթին իհարկե հաշվի առնելով բուն ստուգվող հոդվածի բովանդակությունը, կիրառված մեթոդները և այլն)։ Բայց եթե էդքան պրիմիտիվ ստուգումը բաց թողեն արդեն ցանկացած հեքիաթ կարելի ա անցկացնել

[StrangeLittleGirl]

Նույնիսկ հոդվածի ստուգող հրապարակողները՞ Լուրջ չի տենց։ Տենց որ լիներ ցանկացած հեքիաթ կարաս գրես հոդվածիդ մեջ՝ հիմնվելով հղումների գոյություն չունեցող բովանդակության վրա։ Գուցե ուղղակի նյութին ծանոթանալու համար, կամ տվյալ հոդվածը քո հոդվածում օգտագործելուց պարտադիր չի խորանալը հղումներով, բայց միայն էն դեպքում եթե հոդվածը տպվել ա հեղինակավոր ամսագրում ու էդ հեղինակավոր ամսագիրը հղումներն ու մեջբերումները ստուգել ա։
Նշեմ, որ խոսքը մինչև վերջ ռեկուրսիվ խորանալու մասին չի․ մի մակարդակ գնալը, հերիք ա, երբ ուղղակի ստուգում ես, որ տվյալ հոդվածի հղումները վստահելի աղբյուրներ են ու հոդվածիդ մեջ արված մեջբերումները պարունակում են։
Եթե ցանկացած հոդված ստուգող զուտ էդքանը անի, վստահելիության տրամաբանական շղթան չի ընդհանտվի (առաջին հերթին իհարկե հաշվի առնելով բուն ստուգվող հոդվածի բովանդակությունը, կիրառված մեթոդները և այլն)։ Բայց եթե էդքան պրիմիտիվ ստուգումը բաց թողեն արդեն ցանկացած հեքիաթ կարելի ա անցկացնել

Սովորաբար հոդվածի գրախոսը ոլորտին ծանոթ մարդ ա լինում, ու կարա կասկածի տակ առնի անծանոթ հղումներով լի հոդվածը: Բայց էլի եմ ասում. հղումները հոդվածի կարևոր մասը չեն, կարևորը մեթոդոլոգիան ա:

[Արշակ]

Բայց էլի եմ ասում. հղումները հոդվածի կարևոր մասը չեն, կարևորը մեթոդոլոգիան ա:

Նայած։ Ցանկացած հոդված ու գիտական աշխատություն էդ ոլորտը զրոյից չի սկսում։ Շարունակում ա էդ ոլորտում այլ գիտնականների անցած ճանապարհը։ Զրոյից սկսելով առաջ չէինք գնա։ Ցանկացած հոդվածում ունես ինչ–որ արդյունքներ, հայտնի տվյալներ, փաստեր, որոնց վրա ինչ–որ մեթոդ ես կիրառում ու ստանում ես նոր արդյունք։ էդ տվյալներ, փաստերը որ ունես, դրանց մի մասը ոլորտին խիստ հայտնի փաստեր են ու նույնիսկ հղում անելու կարիք չկա։ Բայց էն դեպքերում երբ էդ փաստերի ծագումը բավականաչափ ակնհայտ չի, որ ոլորտից տեղյակ ցանկացած մարդ իմանա, էդ դեպքում հղումներ ես նշում հոդվածիդ կամ ապացույցիդ մեջ։ Ասենք աստղագիտության ոլորտի հոդված գրելուց եթե լուսնի հետ կապված ինչ–որ հաշվարկ ես անում, լուսնի գոյությունը ու շառավիղը օգտագործելուց պետք չի references բաժնում լուսնի գոյությունն ապացուցող հղում դնես, չէ՞։ Բայց եթե լուսնի ազդեցության հետ կապված ինչ–որ քիչ հայտնի փաստ ես օգտագործում, ապա դրա մասին հղումը պիտի դնես։
Որտև երբ քո հոդվածն ասում ա․ «ունենք A, B, որից էսինչ մեթոդը կիրառելով ստանում ենք C», էդ քո C արդյունքի մեջ կարևոր ա ինչպես քո կիրառած մեթոդը, էնպես էլ A ու B–ի ճշմարտացիությունը։ Դրանցից որևէ մեկի սխալ լինելը քո եզրահանգումը հեչ ա անում։ Սա մաթ․ տրամաբանության տեսության հիմքն ա, որի վրա կառուցված ա էսօրվա ողջ ակադեմիկ գիտությունը։
Հիմա, կախված նրանից, թե ինչքանով են քո հոդվածում առկա ոչ էնքան հայտնի փաստեր, որոնց համար հղումներ պիտի անես, էդ հղումների քանակը կարա մեծ ու փոքր լինի։ Բայց մեկ ա չգիտեմ «կարևոր» բառը ինչքանով ա կիրառելի, որտև պատկերացրու մաթեմատիկական ինչ–որ խոշոր թեորեմ ես ապացուցում ու էդ ապացույցիդ մեջ օգտագործում ես վերջերս հրապարակված ինչ–որ հոդվածի պնդում ինչ–որ շատ մասնավոր դեպքի վերաբերյալ։ Հիմա կարաս համարես որ էդ հոդվածի վրա հղումը կարևոր չի, մինչդեռ հերիք ա էդ դետալը հանես հոդվածիցս, կամ գոյություն չունեցող արդյունք «մեջբերես», ու քո էդ կարևոր թեորեմի ողջ ապացույցը հոդվածով հանդերձ անարժեք ա դառնում, որտև կարա լրիվ սխալ արդյունքի բերի։ ՈՒ եթե նույնիսկ պատահաբար ճիշտ արդյունքի էլ բերի, մեկ ա, էդ դեպքում չի կարող թեորեմդ ապացուցված համարվել։

[StrangeLittleGirl]

Նայած։ Ցանկացած հոդված ու գիտական աշխատություն էդ ոլորտը զրոյից չի սկսում։ Շարունակում ա էդ ոլորտում այլ գիտնականների անցած ճանապարհը։ Զրոյից սկսելով առաջ չէինք գնա։ Ցանկացած հոդվածում ունես ինչ–որ արդյունքներ, հայտնի տվյալներ, փաստեր, որոնց վրա ինչ–որ մեթոդ ես կիրառում ու ստանում ես նոր արդյունք։ էդ տվյալներ, փաստերը որ ունես, դրանց մի մասը ոլորտին խիստ հայտնի փաստեր են ու նույնիսկ հղում անելու կարիք չկա։ Բայց էն դեպքերում երբ էդ փաստերի ծագումը բավականաչափ ակնհայտ չի, որ ոլորտից տեղյակ ցանկացած մարդ իմանա, էդ դեպքում հղումներ ես նշում հոդվածիդ կամ ապացույցիդ մեջ։ Ասենք աստղագիտության ոլորտի հոդված գրելուց եթե լուսնի հետ կապված ինչ–որ հաշվարկ ես անում, լուսնի գոյությունը ու շառավիղը օգտագործելուց պետք չի references բաժնում լուսնի գոյությունն ապացուցող հղում դնես, չէ՞։ Բայց եթե լուսնի ազդեցության հետ կապված ինչ–որ քիչ հայտնի փաստ ես օգտագործում, ապա դրա մասին հղումը պիտի դնես։
Որտև երբ քո հոդվածն ասում ա․ «ունենք A, B, որից էսինչ մեթոդը կիրառելով ստանում ենք C», էդ քո C արդյունքի մեջ կարևոր ա ինչպես քո կիրառած մեթոդը, էնպես էլ A ու B–ի ճշմարտացիությունը։ Դրանցից որևէ մեկի սխալ լինելը քո եզրահանգումը հեչ ա անում։ Սա մաթ․ տրամաբանության տեսության հիմքն ա, որի վրա կառուցված ա էսօրվա ողջ ակադեմիկ գիտությունը։
Հիմա, կախված նրանից, թե ինչքանով են քո հոդվածում առկա ոչ էնքան հայտնի փաստեր, որոնց համար հղումներ պիտի անես, էդ հղումների քանակը կարա մեծ ու փոքր լինի։ Բայց մեկ ա չգիտեմ «կարևոր» բառը ինչքանով ա կիրառելի, որտև պատկերացրու մաթեմատիկական ինչ–որ խոշոր թեորեմ ես ապացուցում ու էդ ապացույցիդ մեջ օգտագործում ես վերջերս հրապարակված ինչ–որ հոդվածի պնդում ինչ–որ շատ մասնավոր դեպքի վերաբերյալ։ Հիմա կարաս համարես որ էդ հոդվածի վրա հղումը կարևոր չի, մինչդեռ հերիք ա էդ դետալը հանես հոդվածիցս, կամ գոյություն չունեցող արդյունք «մեջբերես», ու քո էդ կարևոր թեորեմի ողջ ապացույցը հոդվածով հանդերձ անարժեք ա դառնում, որտև կարա լրիվ սխալ արդյունքի բերի։ ՈՒ եթե նույնիսկ պատահաբար ճիշտ արդյունքի էլ բերի, մեկ ա, էդ դեպքում չի կարող թեորեմդ ապացուցված համարվել։

Քո ասածները տեսականորեն սիրուն են հնչում, բայց պրակտիկայում տենց չի։ Նորից եմ ասում՝ սկսնակ գիտնականներից բացի ոչ ոք զահլա չի անում հղումներով գնա, այլ կարդում ա, թե կոնկրետ հոդվածն ինչ ասելիք ունի։ Տեսականորեն կարա հեղինակը Անդերսենից հղումներ անի, ոչ ոք չնկատի։ Իսկ փորձառուները ավելի շատ ֆիքսվում են, թե կոնկրետ հոդվածն ինչ ա ասում։ Տուֆտու՞մ ա, կապ չունի՝ ում ա հղում արել, մեկ ա տուֆտում ա։ Հղումներում անճշտություններ նկատում են մենակ սկսնակները, մեկ էլ կոնկրետ հոդվածը գրախոսողները, որոնց խաբելը գրեթե անհնար ա, որովհետև ցանկացած հոդվածի գրախոսման համար որպես կանոն ընտրվում ա էդ ոլորտի մեջ շատ ուժեղ խորացածներից մեկը։ Էն կարգի, որ մեկնաբանություններում կարող ա նշեն՝ էս թեմայով որ գրում ես, ինձ ինչու՞ չես ցիտել։

[StrangeLittleGirl]

Էն որ երջանկացած մամայի հետ եմ խոսում, հարցնում ա` խմա՞ծ ես։ Էն որ խմած ժամանակ մինչև լաց լինելը ես երջանիկ եմ, բայց պարտադիր չի, որ միշտ երջանիկ ժամանակ խմած լինեմ։ Էն որ մաման մեկ ա չի հավատում որ խմածս մի լիտր չայ ա էղել։
Էն որ մեկ֊մեկ լինում ա, որ ասում են` մենք ձեզ կզանգահարենք ու իրոք զանգում են։ Էն որ երջանկանում ես, որովհետև քեզ հարցազրույցի են կանչում։

Էն որ մամաներին թվում ա՝ իրանք մեզ սաղից լավ գիտեն, բայց իրականում իրանք մեզ ահագին վատ գիտեն, սարսափելի վատ:

[anslov]

օրինակ Բելգիայում աշխատողն իրավունք ունի, իր ողջ կարիերայի ընթացքում, ընդհանուր առմամբ 5 տարով տարկետում վերցնել (ընդհանուր առմամբ՝ այսինքն կարող ես ասենք մի 6 ամիս հիմա վերցնել, 1.5 տարի՝ 20 տարուց և այլն), որի ընթացքում ինքն ազատվում է աշխատելու պարտականությունից, բայց չի կորցնում իր աշխատանքը ու շարունակում է «աշխատավարձ» ստանալ (եթե չեմ սխալվում՝ Բրուտտոյի 75%-ի չափով):

Այ սրա համար էր, որ երբ խոսք է գնում Եվրոպայի մասին, իմ ավստրիացի գործընկերը շատ հաստատուն ասում է, որ

"Զզվելի է, Եվրոպան չափազանց սոցիալիստական է դարձել, Europe is done"

Սենց բան սկի սովետում չի եղել, որ 5 տարի առանց աշխատելու փող ստանաս, թեկուզ սովետական "փող":
Սա երկար շարունակվել չի կարող, ու կամ սովետի պես հիվանդը պետք է մահանա, կամ էլ խելքները գլուխները պետք է հավաքեն ու էս մարքսիստական էշությունները թարգեն: