Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Rammstein]

Զարգացել են Մեր վախտով հարցնում էին՝ ամուսնացա՞ծ ես, ընդ որում՝ պրոպդևտիկա անցնելիս կետերից մեկն էր պարզելը, թե արդյոք հիվանդը սեռական կյանքով ապրում ա, թե չէ: Մեր դասախոսը բացատրում էր, որ դա շատ դժվար ա պարզելը, ու պիտի հարցնել՝ ամուսնացած ա, թե չէ, եթե ասի չէ, պետք ա հարցնել՝ ինչու՞

Մդաա, փաստորեն էդ երեւույթը, որ սեռական կյանքի առկայությունը պարզելու համար ամուսնական կարգավիճակ են հարցնում, ոչ թե բժիշկների ամաչկոտությունից կամ պացիենտի չամաչացնելու ձգտումից ա, այլ ընդամենը ինստիտուտում տենց են անցել:

Կարելի ա նենց մեթոդ մշակել, որ ոչ մեկ ոչ մեկին որեւէ հարց չտա: Ասենք կարելի ա բժշկի կաբինետի դռանը հարցաթերթիկներով արկղ ամրացնել, ամեն պացիենտ մտնելուց մի հատ հարցաթերթիկ վերցնի, լրացնի, տա բժշկին: Վրան էլ երկու հարց կլինի` 1. կույս եք, թե ոչ, 2. եթե ոչ, ապա վերջին անգամ երբ եք սեքսով զբաղվել:

[StrangeLittleGirl]

Մդաա, փաստորեն էդ երեւույթը, որ սեռական կյանքի առկայությունը պարզելու համար ամուսնական կարգավիճակ են հարցնում, ոչ թե բժիշկների ամաչկոտությունից կամ պացիենտի չամաչացնելու ձգտումից ա, այլ ընդամենը ինստիտուտում տենց են անցել:

Կարելի ա նենց մեթոդ մշակել, որ ոչ մեկ ոչ մեկին որեւէ հարց չտա: Ասենք կարելի ա բժշկի կաբինետի դռանը հարցաթերթիկներով արկղ ամրացնել, ամեն պացիենտ մտնելուց մի հատ հարցաթերթիկ վերցնի, լրացնի, տա բժշկին: Վրան էլ երկու հարց կլինի` 1. կույս եք, թե ոչ, 2. եթե ոչ, ապա վերջին անգամ երբ եք սեքսով զբաղվել:

Ռամշ, ամաչելու հարցը չի ուղղակի եթե ամուսնացած ա, գիտես, որ սեքս անում ա, իսկ չամուսնացածի դեպքում կյանքում չես կարա ճիշտը պարզես: Խաբում են, համ էլ հայ աղջկան սազական չի տենց յարց տալը%

[Շինարար]

Ռամշ, ամաչելու հարցը չի ուղղակի եթե ամուսնացած ա, գիտես, որ սեքս անում ա, իսկ չամուսնացածի դեպքում կյանքում չես կարա ճիշտը պարզես: Խաբում են, համ էլ հայ աղջկան սազական չի տենց յարց տալը%

Ամուսնացածի դեպքում ինչ գիտես հաստատ, կարող ա մարդը տարին տասներկու ամիս խոպան ա լինում: Պետք ա ուղիղ հարցերը տալ:

[Rammstein]

Ամուսնացածի դեպքում ինչ գիտես հաստատ, կարող ա մարդը տարին տասներկու ամիս խոպան ա լինում: Պետք ա ուղիղ հարցերը տալ:

Կամ էլ կարող ա մարդը քյառթ ա, կնիկը արդեն պետք եղած քանակով երեխա ունեցել ա ու էլ երեխու կարիք, հետեւաբար նաեւ սեքսի կարիք չկա, քանի որ կնիգը միայն երեխա ունենալու համար ա:

[StrangeLittleGirl]

Ղժժում եք: Բայց հայեցի կմոջից ճիշտ ինֆո քաշելն ահագին բարդ գործ ա:

[Arpine]

Բրյուսելի դեպքերի մասին թեմա չկա՞

[StrangeLittleGirl]

Բրյուսելի դեպքերի մասին թեմա չկա՞

Բաց: Բայց էդ թեմայով ով ինչ ասելիք ուներ, Փարիզի թեմայում արդեն ասել ա:

[Arpine]

Բաց: Բայց էդ թեմայով ով ինչ ասելիք ուներ, Փարիզի թեմայում արդեն ասել ա:

աաա օկ ուրեմն էնտեղ նայեմ,
չէ պետք չի, լավ տեղ էլ շարունակել են։

[Արշակ]

Մեկ էլ երկու օր առաջ գործի տեղը մի մեծ հանդիպում ունեինք: Հանդիպումից անմիջապես հետո ընկերուհուս զանգեցի, որովհետև ինքը մինչև էդ հա զանգում էր ինձ: Ու կոլեգաս էլ կողքս էր: Իրա ներկայությամբ հայերեն խոսեցի մի քանի րոպե: Հետո ջոկեցի, որ չպիտի տենց բան անեի: Բայց դե արդեն ուշ էր... ինքը գնացել էր, չհասցրի ներողություն խնդրել:

Չգիտեմ էս թեմայում ինչքանով ա թույլատրվում ուրիշների խոստովանությունները քննարկել, բայց Բյուր ջան, կա՛մ ես եմ անշնորհք գեղացի, կա՛մ դու ես չոր ու ցամաք, տառակեր սկանդինավցի դառել։ Տնաշե՛ն, սկի շվեդներից տենց բան չեմ տեսել։
Որ խնդրեմ կբացատրե՞ս ինչ վատ բան կա ուրիշի ներկայությամբ հեռախոսով հայերեն խոսելու մեջ, որ հլը մի բան էլ պիտի ներողություն խնդրեիր հետո։
Պիտի քո անձնական հեռախոսով խոսակցությանը ականջ դներ, նեղվել ա՞ որ հնարավորություն չի ունեցել ականջ դնել–հասկանալու, թե՞ ինչ Անկեղծորեն չեմ հասկանում ինչ պրոբլեմ կա հեռախոսով հայերեն խոսելու մեջ։
ՈՒրիշ հարց ա, որ ասենք երեքով իրար հետ մի տեղ նստած լինեիք ու մեկ էլ սկսեիք երկուսով ուրիշ լեզվով խոսել։ Կամ որ ներողություն խնդրես, երբ ինչ–որ մեկի հետ զրուցում ես ու էդ ընթացքում ընդհատես ու զանգես ինչ–որ մեկին ու ներողություն խնդրես խոսակցություն/հանդիպումը ընդհատել զանգելու համար, էդ էլ կհասկանամ։
Բայց ներողություն խնդրել հեռախոսով այլ լեզվով խոսելու համա՞ր։

[StrangeLittleGirl]

Չգիտեմ էս թեմայում ինչքանով ա թույլատրվում ուրիշների խոստովանությունները քննարկել, բայց Բյուր ջան, կա՛մ ես եմ անշնորհք գեղացի, կա՛մ դու ես չոր ու ցամաք, տառակեր սկանդինավցի դառել։ Տնաշե՛ն, սկի շվեդներից տենց բան չեմ տեսել։
Որ խնդրեմ կբացատրե՞ս ինչ վատ բան կա ուրիշի ներկայությամբ հեռախոսով հայերեն խոսելու մեջ, որ հլը մի բան էլ պիտի ներողություն խնդրեիր հետո։
Պիտի քո անձնական հեռախոսով խոսակցությանը ականջ դներ, նեղվել ա՞ որ հնարավորություն չի ունեցել ականջ դնել–հասկանալու, թե՞ ինչ Անկեղծորեն չեմ հասկանում ինչ պրոբլեմ կա հեռախոսով հայերեն խոսելու մեջ։
ՈՒրիշ հարց ա, որ ասենք երեքով իրար հետ մի տեղ նստած լինեիք ու մեկ էլ սկսեիք երկուսով ուրիշ լեզվով խոսել։ Կամ որ ներողություն խնդրես, երբ ինչ–որ մեկի հետ զրուցում ես ու էդ ընթացքում ընդհատես ու զանգես ինչ–որ մեկին ու ներողություն խնդրես խոսակցություն/հանդիպումը ընդհատել զանգելու համար, էդ էլ կհասկանամ։
Բայց ներողություն խնդրել հեռախոսով այլ լեզվով խոսելու համա՞ր։

Ընդհանրապես ուրիշի ներկայությամբ հեռախոսով խոսելը տեղից անքաղաքավարի արարք ա, ու պետք ա մի կողմ գնալ, նոր խոսել: Իսկ անծանոթ լեզվով խոսելն ավելի անքաղաքավարի ա: Բացատրեմ. էդ պահին դու էդ մարդու հետ ես, ամբողջ ուշադրությունդ պիտի իրա վրա լինի: Ու մեկ էլ հեռախոսով խոսում ես: Հերիք չի ուշադրությունդ էլ իրա վրա չի, դեռ անծանոթ լեզվով ես դա անում:

[Արշակ]

Ընդհանրապես ուրիշի ներկայությամբ հեռախոսով խոսելը տեղից անքաղաքավարի արարք ա, ու պետք ա մի կողմ գնալ, նոր խոսել: Իսկ անծանոթ լեզվով խոսելն ավելի անքաղաքավարի ա: Բացատրեմ. էդ պահին դու էդ մարդու հետ ես, ամբողջ ուշադրությունդ պիտի իրա վրա լինի: Ու մեկ էլ հեռախոսով խոսում ես: Հերիք չի ուշադրությունդ էլ իրա վրա չի, դեռ անծանոթ լեզվով ես դա անում:

Մինչև «Հերիք չի» մասը լրիվ հասկանում եմ ու ինքս էլ էի նշել արդեն (չնայած եթե կոնկրետ իր հետ հանդիպում չէր՝ ինչ–որ մեծ հանդիպումից հետո ուղղակի նենց էր ստացվել, որ կոլեգադ կողքդ էր գտնվել էդ պահին, ապա ինձ թվում ա նենց մի մեծ թեմա չի, չնայած համաձայն եմ, ավելի լավ ա առանձնանալ, նոր զանգել հեռախոսով)։
Բայց եթե մեկ ա ուշադրությունդ իրա վրա չի, ու քանի որ հեռախոսով ես խոսում, ակնհայտ ա, որ կոնտեքստից դուրս անձնական հարցով ես, էդ դեպքում ի՞նչ կապ ունի, թե ինչ լեզվով ես խոսում, եթե մեկ ա խոսակցությունդ իրա հետ կապ չունի ու իրան չի վերաբերվում։

[StrangeLittleGirl]

Մինչև «Հերիք չի» մասը լրիվ հասկանում եմ ու ինքս էլ էի նշել արդեն (չնայած եթե կոնկրետ իր հետ հանդիպում չէր՝ ինչ–որ մեծ հանդիպումից հետո ուղղակի նենց էր ստացվել, որ կոլեգադ կողքդ էր գտնվել էդ պահին, ապա ինձ թվում ա նենց մի մեծ թեմա չի, չնայած համաձայն եմ, ավելի լավ ա առանձնանալ, նոր զանգել հեռախոսով)։
Բայց եթե մեկ ա ուշադրությունդ իրա վրա չի, ու քանի որ հեռախոսով ես խոսում, ակնհայտ ա, որ կոնտեքստից դուրս անձնական հարցով ես, էդ դեպքում ի՞նչ կապ ունի, թե ինչ լեզվով ես խոսում, եթե մեկ ա խոսակցությունդ իրա հետ կապ չունի ու իրան չի վերաբերվում։

Երկու անքաղաքավարի բանի համակցություն ա: Հեռախոսով խոսելու մասն ասեցինք: Անկախ նրանից ինչի մասին եմ խոսում, անկախ նրանից, որ իրան չի վերաբերում, ուրիշի ներկայությամբ թեկուզ ոչ իր հետ ուրիշ լեզվով խոսելն անքաղաքավարի ա:

[Արշակ]

Երկու անքաղաքավարի բանի համակցություն ա: Հեռախոսով խոսելու մասն ասեցինք: Անկախ նրանից ինչի մասին եմ խոսում, անկախ նրանից, որ իրան չի վերաբերում, ուրիշի ներկայությամբ թեկուզ ոչ իր հետ ուրիշ լեզվով խոսելն անքաղաքավարի ա:

Եսիմ, կարծում եմ ցանկացած քաղաքավարության կանոն պիտի իմաստ ունենա, թե չէ ձևականության ա վերածվում։
Իմ հասկանալով, հեռախոսով խոսելուց առանձնանալու իմաստը էն ա, որ ներկա գտնվող մարդկանց ավելորդ ձայնային աղմուկի չենթարկես։ Նաև ինչ–որ դեպքերում ներկա գտնվողներին կարա տհաճ լինի լսել, եթե հեռախոսով խոսակցությունդ խիստ անձնական ինչ–որ բան ա (ասենք սիրածիդ վրա մունաթ ես գալիս կամ էլ հակառակը՝ սիլի–բիլի ես անում )։
Երբ որ երկուսից ավել մարդկանց խմբի մեջ խմբից որևէ մեկի համար անհասկանալի լեզվով ես խոսում, էդ էլ վատ ա, որովհետև էդպիսով տվյալ մարդուն դուրս ես հանում խմբից ու ընդհանուր զրույցի կոնտեքստից։ Բայց եթե խոսակցությունդ հեռախոսով ա ու կոնտեքստից դուրս, ապա լեզվի հարցը էական չի։ Այսինքն՝ տվյալ դեպքում անցանկալի մնում ա մենակ ընդհանուր սենյակում հեռախոսով խոսելը
Մի խոսքով, իմ տարակուսանքը առաջացավ նրանից, որ դու շեշտել էիր հենց հայերեն՝ օտար լեզվով խոսելու հանգամանքը։ Բայց ինչևէ, պարտադիր չի խորանանք․ ես չեմ աշխարհի քաղաքավարության դատավորը։

[StrangeLittleGirl]

Եսիմ, կարծում եմ ցանկացած քաղաքավարության կանոն պիտի իմաստ ունենա, թե չէ ձևականության ա վերածվում։
Իմ հասկանալով, հեռախոսով խոսելուց առանձնանալու իմաստը էն ա, որ ներկա գտնվող մարդկանց ավելորդ ձայնային աղմուկի չենթարկես։ Նաև ինչ–որ դեպքերում ներկա գտնվողներին կարա տհաճ լինի լսել, եթե հեռախոսով խոսակցությունդ խիստ անձնական ինչ–որ բան ա (ասենք սիրածիդ վրա մունաթ ես գալիս կամ էլ հակառակը՝ սիլի–բիլի ես անում )։
Երբ որ երկուսից ավել մարդկանց խմբի մեջ խմբից որևէ մեկի համար անհասկանալի լեզվով ես խոսում, էդ էլ վատ ա, որովհետև էդպիսով տվյալ մարդուն դուրս ես հանում խմբից ու ընդհանուր զրույցի կոնտեքստից։ Բայց եթե խոսակցությունդ հեռախոսով ա ու կոնտեքստից դուրս, ապա լեզվի հարցը էական չի։ Այսինքն՝ տվյալ դեպքում անցանկալի մնում ա մենակ ընդհանուր սենյակում հեռախոսով խոսելը
Մի խոսքով, իմ տարակուսանքը առաջացավ նրանից, որ դու շեշտել էիր հենց հայերեն՝ օտար լեզվով խոսելու հանգամանքը։ Բայց ինչևէ, պարտադիր չի խորանանք․ ես չեմ աշխարհի քաղաքավարության դատավորը։

Սաղ հեչ, դու էլ ես տեղը տեղին սկանդինավցի դառել Հլը հայաստաբնակներին ասա, որ ուրիշների ներկայությամբ հեռախոսով խոսելն անքաղաքավարի ա, տես ինչ կասեն

[Ուլուանա]

Չգիտեմ էս թեմայում ինչքանով ա թույլատրվում ուրիշների խոստովանությունները քննարկել...[/U]

Թեմայի հեղինակն էդ հարցը չէր հստակեցրել, բայց կարծում եմ՝ նման թեման չարժե քննարկման վերածել, ավելի լավ կլինի՝ մնա զուտ որպես խոստովանություններ անելու տեղ։ Իսկ եթե շատ ես ուզում քննարկել, կարծում եմ՝ ամենաճիշտը էս թեմայում մեջբերելն ու քննարկելն ա։

Իսկ քննարկվող հարցի հետ կապված լրիվ համաձայն եմ հետդ։