Էս թեման բավական հին ա: Մի քանի տարի առաջ հեղինակին հեռուստացույցով են ցույց տվել, ասում էր՝ Աստված Ադամին ասեց, որ իրերին անուններ դնի: Մետաղների անունները կարգաթվին համապատասխանում են, ուրեմն Ադամը հայ էր:
Դե հետո էլ էս ինտերնետային հոդվածը սկսեց տարածվել: Ջահել ընկերներս (բավական խելոք) ինձ ուղարկեցին, որ ասեցի՝ էշություն ա, սկսեցին ինձ համոզել: Դրեցի, սկսեցի հիմնավորել, ոնց որ էնքան էլ չանցան հիմնավորումներս: Բայց Հրաչ Մարտիրոսյանն էս թեմային անդրադարձել ա: Իր հոդվածները ցույց եմ տալիս, սաղ միանգամից հավատում են, որ հեքիաթ ա: Էս ա, նայեք.
Հոդված 1
Հողված 2
Cassiopeia (04.06.2015), Chuk (04.06.2015), Աթեիստ (04.06.2015), Արէա (04.06.2015), Ռուֆուս (04.06.2015)
Հերթական ցնդած պրոֆեսորն ա:
Մեր հարևանն էլ մի ժամանակ նենց բառեր էր ման գալիս, որ տարբեր լեզուներում կան, բայց տարբեր իմաստներ ունեն ու փորձում էր դրանց մեջ կապ գտնել: Էտ իրա ուսումնասիրությունների ամենաթեժ վախտերը իրանց բախչում մեծ փոս էր փորել, մեջը իրա համար տուն էր սարքել, ապրում էր:
Վահե ջան, ամեն մեկն իրավունք ունի իր տան բակում փոս սարքել, մտնել մեջ, ու գույտեր անել: Ուրիշ հարց ա, որ դա որպես գիտական նյութ փորձում են ներկայացնել: Եթե ձեր հարևանը իրա կայֆի համար տենց բառեր ա ուսումնասիրել, ապրի ինքը, գտել ա հավես հոբբի: Եթե փորձել ա դրանք հանրությանը ներկայացնել որպես գիտական փաստ, ապա հերթական շառլատանն ա:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Աթեիստ (04.06.2015)
Chuk (04.06.2015)
Իրոք հավես ա: Երևի հայկական ռոքն էն քիչ բնագավառներից ա Հայաստանում, որ վերջին քսան տարում իրոք առաջընթաց ա ապրել: Հիշում եմ՝ 90-ականների վերջին ինչ քաոս էր չհիշվող երգերով, անգլերեն տեքստերով, խմբերը չէիր ջոկում ով ում բարեկամն էր: Իսկ հիմա լիքը կայուն խմբեր կան, որոնք իրենց հատուկ ոճն ունեն, ու չես շփոթի ոչ մի բանի հետ:
Ի դեպ, բոլորիս սիրելի Դոգման էլ ա էդպիսի մի անկապ խմբից առաջացել![]()
Ռուֆուս (04.06.2015)
Շինարար (04.06.2015)
MDP-ն էնքանով անկապ չէր, որ գոնե դիսկ էր թողարկել: Էդ դիսկը տանը ունեմ, մի անգամից ավել չեմ լսել, ոչ մի կերպ չի էլ տպավորվել:
Չէի լսել Կավիճին: Ապրեն իրանք: Մեկ էլ դզում ա, որ հայերեն են երգում: Էն վախտերով հիշում եմ, որ հայ ռոքերները հարցազրույց էին տալիս, ասում էին՝ հայերենը ռոքի լեզու չի, դրա համար ենք անգլերեն երգում: Ու ապուշ երգեր էին երգում:
I may be paranoid but no android!
Հա ու մեկ էլ Կավիճից էն եմ ամենաշատը սիրում, որ ոչ միայն հայերեն ա երգում, այլ նաև երգի խոսքերը շատ լավն են, ի տարբերություն հայկական մյուս խմբերի մեծամասնության, որոնք կամ շատ պրիմիտիվ են, կամ անկապ գրել են, որ երաժշտության հետ մի բան բռնի, կամ ճոռոմ ու պաթետիկ են, կամ էլ լավագույն դեպքում անհասկանալի: Օրինակ Nairi խմբին շատ եմ սիրում, բայց լիրիկական առումից սարսափելի թույլ են, տեքստերի մեջ նենց սխալներ կան, որ մազերս բիզ-բիզ են կանգնում:
Իսկ էս երգի բառերը էնքան լավն են, ականջներս ներում են մի քանի տեղ թույլ տված ֆալշերը
I may be paranoid but no android!
Էն վախտերով, երբ լիքը զիբիլ խումբ կար, կային նաև լիքը ռոք փառատոններ: Ասում եմ՝ կարելի ա էս լավ խմբերով փառատոն կազմակերպել: Քաղաքից դուրս, վրաններով-բանով, իսկական փառատոնի նման:
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (1 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ