Իսկ ես խոտի հոտը շատ եմ սիրում: Երբ բարձրանում ես սարեր խոտ բերելու, ու ամբողջ օրը հնձված խոտը պռեսսի բերան ես տալիս, իսկ դրա հաջորդ օրը գալիս ես՝ արդեն տկները (15-25 կգ, իսկ եթե բախտդ չբերի ու նախորդ օրը անձրև գա՝ 30-40) յաբով (եղան) բարձրացնելու ԶԻԼ-երը: Ու վերջում՝ երբ ճոպանները ձգում ես որպեսզի տկները չթափվեն, բարձրանում ես զլի վրա ու պարկում ես քո՝ հնձած ու հավաքած խոտերի վրա, հասկանում ես (իհարկե, ինչ-որ ժամանակ հետո), որ էտ հոտը ամենաանուշ հոտն էր, որ դու երբևիցե շնչել ես:
Ամառ եմ ուզում․․․
Մեջբերել
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Աթեիստ-ի խոսքերից
Էջանիշներ