Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[keyboard]

Եղբայր, վերացնել պետք չի, մարդն իրավունք ունի սեփական կարծիքն ունենալ ու արտահայտել: Այ ուրիշ բան, որ նման կարծիքները փորձում են առաջ հրել: Այդպիսի մարդկանց հանդեպ անհանդուրժող լինելով, այդ առումով իրենցից չես տարբերվի: Պատկերացրու, որ նաման կարծիք ունեցող մարդիկ, անհանդուրժող, ստանում են իշխանական լծակներ` դուրդ կգա, որ սկսեն մշակույթը վերացնել, ինչա իրենց կարծիքը չի համընկնում մյուսներինին հետ? (Արդեն մեկ անգամ դա տեսել ենք` ԽՍՀՄ)
Արժեքը անցյալում չի կարող լինել, քանի որ այն արժեք է` ներկա արժեք, նույնիսկ ֆինանսական կողմ ունի: Ցանկացած արժեքի վերացում` վանդալիզմ է: Այ երբ երևույթն արժեզրկվում է ու մարդիկ ինքնակամ, գիտակցորեն հրաժարվում են դրանից` դա արժեհամակարգի փոփոխություն է: Բայց կենցաղով ստիպելով ու քարոզելով էլ կարելի է դրան հասնել, այ հենց դա էլ վտանգավոր է:

Ըստ էությն բոլոր պատմամշակության արժեքներն էլ կամ անցյալում են, կամ անցյալից են գալիս: Ուզում են` թող անցած համարեն, բայց դա քարոզել պետք չի:

Չէ ապեր, պետքա, պետքա վերացնել, որտեվ որ հիվանդությունը չես բուժում կարա սպանի։
Հաստատ պտի մաքրվի հասարակությունը։

[Varzor]

Ես կոպիտ ասացի, բայց դե հասկանալի էր ասածս կարծում եմ, չնայած մեծ հաշվով Ստալինն ու Հիտլերն էլ են պայքարել որոշակի արժեքների համար։ Իրանց անուններն էլ չեմ նշել նրա համր, որ եսիմ ինչի հասնի ազգային արժեքների պայքարը, բայց դե․․․

Եղբայր դրանք ոչ մի արժեքի համար էլ չեն պայքարել, պայքարել են ընդամենը իրենց դիկտատի ու իշխանության համար:

Իսկ այ, անյ բանի համար, ինչը որ կարող է ազգին կամ պետությանը կործանման տանել, բոլոր միջոցներով պայքարել կարելի է կարծում եմ։

Իսկ ես այդպես չեմ կարծում: Ես իրավունք ունեմ պայքարելու ինձ համար թանկ արժեքների համար, սակայն ցանկացած ուրիշն էլ իրավունք ունի այդ արժեքներից կամովին հրաժարվելու: Սա կոչվում է շահերի բախում, բայց անխուսափելիորեն բերում է կոնֆլիկտի, եթե կողմերից որևէ մեկը սկսում է մյուսին սահմանափակել:
Ի վերջո եթե ինչ-որ ազգ ձուլվում է մյուսին, դա խաղաղ գործընթաց է և ըստ էության ոչ մի վնաս չի բերում ընդհանուր մարդկությանը և քաղաքակրթությանը, մանավանդ որ ձուլվողը կամովին հրաժարվելով իր ազգային արժեքներից, ակամայից այդ արժեքենրի որոշակի մասը փոխանցում է ձուլողին` տեղի է ունենում արժքեների ընդհանրացում, որի արդյունքում շատ հաճախ նոր էթնոսներ են ծնվում (Իսպանացիք ու Իտալացիք վառ օրինակ, էլ չեմ ասում լատինաամերիկացիք), որոնք ունեն իրենց հիբրիդային, բայց արդեն ուրոյն զարգացվածությամբ մշակույթը:
Ըստ էության արժեհամակարգ կոչեցյալը շատ հարաբերական երևույթ է: Հիմա պատկերացրու մատաղ ընդունող մնացել ենք մենակ ես ու դու, մնացած բոլորը կամովին հրաժարվել են, բայց մեզ չեն սահմանափակում ու մեզ չեն ստիպում, որ հրաժարվենք: Է մենք կլինենք մեր արժեհամակարգի պաշտպանները` առանց կոնֆլիկտի: Հենց դա էլ կլինի մեր պայքարի ձևը` պահպանել ու արժեվորել այն, ինչը համարում ենք մեր ազգի պահպանման հիմքերից մեկը:

Վերթին 2 հասարամյակում հայ ժողովուրդը արժեհամակարգի լուրջ փոփոխություններ է կրել ու աեմն անգամ ասել են, որ դա կարող է բերել ազգի կործանման: Որոշ առումով այնքանով են ճիշտ, որ մեր ազգը փոքրացել է, իր պատմական բնօրրանի մեծ մասը կորցրել է, բայց չի կործանվել: Նույն քուրդ եզդիները կամ ասորիները չեն կործանվել:
Նախ առաջինը պիտի սահմանվի, թե որն ենք համարում ազգի կործանում ֆիզիկական գոյոթւյան դադարումը, պետության կորուստը, լեզվի ու մշակույթի կորուստը, որը?

[Varzor]

Չէ ապեր, պետքա, պետքա վերացնել, որտեվ որ հիվանդությունը չես բուժում կարա սպանի։
Հաստատ պտի մաքրվի հասարակությունը։

Եղբայր բուժելը մենակ վերացնելով չի լինում: Վերացնելը արդեն տեղից լավ երևույթ չի` բացասական երևույթ է: Ու դա ծայրահեղ միջոցն է: Աչքը հիվանդ մարդուն միանգամից աչքը չեն հանում, այլ փորձում են բուժել, հանում են մենակ ծայրահեղ դեպքում: Իսկ միաչքանի մարդուն առողջ անվանելով միշտ կարելի է չակերտներ ավելացնել:
Ի վերջո ով ասեց որ հենց մենք ենք ճիշտ?

[Գեա]

Ազգային արժեքները պահպնել իհարկե պետք է , դա այն առանցքն է որի շուրջը հավաքվում է ազգը, հենց կոտրվեց ազգը որպես առանձին միավոր, կներեք արահայտությանս, քանդվում ու լղոզվում է անհայտության հատակին, ու լավ է, եթե գոնե թաց տեղ էլ մնում է: Բայց կան բարձրարժեք ու կարևոր արժեքներ , օրինակ լեզուն, ու մի քիչ ավելի անկարևորները, ասենք մատաղը կամ ջրոցին վարդավառին:Լեզվի ու նման պարտադիր արժեքների համար պետք է ատամներով պայքարել , իսկ մատաղը , ջրոցին... ուղղակի լիրիկայի նման մի բան են, անցյալի հետ կապող սովորություն , էն որ մտածում ես իմ պապի,պապի, պապի,պապի...........................պապն էլ է դա արել ու դրանով մի տեսակ քեզ հին ես զգում, բայց եթե նույնիսկ չլինի, դրանից ազգի առանցքին եսիմ ինչ չի լինի: Իսկ պապերից եկած բաներ էլ կան , որ մերը չեն եղել , այլ ընթացում ներմուծվել են , ու հիմա կամ ժամանակին դա էլ է ներկայացվել/ում իբրև ազգի պահապան հրեշտակ սովորություն, բայց օրինակ իմ կարծիքով դրանցից մի քանիսը իսկապես կարելի է վերացնել , ու մի բան եմ նկատել , դրանց հանդեպ ինքնամաքրման նման մի բան է լինում , թեկուզ տևում է հարյուրամյակնեեր, բայց այն , ինչը պետք չի ազգին կամաց դուրս է մղվում: Օրինակ բերեմ, ինչքան գիտեմ հիմա բոլոր հայուհիները իրենց հայ ամուսիների ու սկեսրայրների հետ միատեղ են ճաշում, երբեմն դեկոլտեները փայլեցնելով, ու ուտելիս էլ անընդմեջ չաչանակի նման խոսում են... դա ինչքան գիտեմ , ոչ այնքան վաղ անցյալում անթույլատրելի էր, ու կարծես թե նաև ազգին բնորոշ սովորույթ էր:
Տեսնում եք հիմա չկա , բայց մենք կանք , ուրեմն էդ ոսվորույթը վատն էր այսինքն իր մեջ ոչ մի կոնստրուկտիվ բան չուներ:
Մատաղի գաղափարը մնացել է , որովհետև ծանր պահերին մարդը այնուամենայնիվ սկսում է վերև նայել ու ապավինել ՆՐԱՆ: Ու եթե դա մարդուն օգնում է ճգնաժամից դուրս գալ, թող մի գառ կամ աքլոր էլ մոլորակից պակասի , ինչ է լինում որ???

[keyboard]

Եղբայր դրանք ոչ մի արժեքի համար էլ չեն պայքարել, պայքարել են ընդամենը իրենց դիկտատի ու իշխանության համար:

Իսկ ես այդպես չեմ կարծում: Ես իրավունք ունեմ պայքարելու ինձ համար թանկ արժեքների համար, սակայն ցանկացած ուրիշն էլ իրավունք ունի այդ արժեքներից կամովին հրաժարվելու: Սա կոչվում է շահերի բախում, բայց անխուսափելիորեն բերում է կոնֆլիկտի, եթե կողմերից որևէ մեկը սկսում է մյուսին սահմանափակել:
Ի վերջո եթե ինչ-որ ազգ ձուլվում է մյուսին, դա խաղաղ գործընթաց է և ըստ էության ոչ մի վնաս չի բերում ընդհանուր մարդկությանը և քաղաքակրթությանը, մանավանդ որ ձուլվողը կամովին հրաժարվելով իր ազգային արժեքներից, ակամայից այդ արժեքենրի որոշակի մասը փոխանցում է ձուլողին` տեղի է ունենում արժքեների ընդհանրացում, որի արդյունքում շատ հաճախ նոր էթնոսներ են ծնվում (Իսպանացիք ու Իտալացիք վառ օրինակ, էլ չեմ ասում լատինաամերիկացիք), որոնք ունեն իրենց հիբրիդային, բայց արդեն ուրոյն զարգացվածությամբ մշակույթը:
Ըստ էության արժեհամակարգ կոչեցյալը շատ հարաբերական երևույթ է: Հիմա պատկերացրու մատաղ ընդունող մնացել ենք մենակ ես ու դու, մնացած բոլորը կամովին հրաժարվել են, բայց մեզ չեն սահմանափակում ու մեզ չեն ստիպում, որ հրաժարվենք: Է մենք կլինենք մեր արժեհամակարգի պաշտպանները` առանց կոնֆլիկտի: Հենց դա էլ կլինի մեր պայքարի ձևը` պահպանել ու արժեվորել այն, ինչը համարում ենք մեր ազգի պահպանման հիմքերից մեկը:

Վերթին 2 հասարամյակում հայ ժողովուրդը արժեհամակարգի լուրջ փոփոխություններ է կրել ու աեմն անգամ ասել են, որ դա կարող է բերել ազգի կործանման: Որոշ առումով այնքանով են ճիշտ, որ մեր ազգը փոքրացել է, իր պատմական բնօրրանի մեծ մասը կորցրել է, բայց չի կործանվել: Նույն քուրդ եզդիները կամ ասորիները չեն կործանվել:
Նախ առաջինը պիտի սահմանվի, թե որն ենք համարում ազգի կործանում ֆիզիկական գոյոթւյան դադարումը, պետության կորուստը, լեզվի ու մշակույթի կորուստը, որը?

Աշոտ ջան, դու շատ սիրուն ես ներկայացնում ամեն ինչ, բայց ես մի բան գիտեմ, հենց քո ասածից ասեմ, ես դրական եմ համարում, որ հնուց եկածը պահելու համար, որոշ "սւտիների" սահմանափակումներ անեն, բայց հենց դու ես ասում, որ պայքարում են, իսկ հենց Ստալինի համար էլ իշխանությունն ու սվերխ դերժավա ունենալնա եղել արժեք ու ինքը հասելա դրան, կարևոր չի թե ոնց ու կարևոր չի դա կա հիմա թե չէ, կարևորը էնա, որ եղելա ու դրա հիմքի վրայա ու դրանովա սկսվել շատ բան։
Ապեր կապիկն էլ ունի ֆիզիկական գոյություն, բայց էդ գոյությունը ինչ ա տալիս, հիմա եթե ֆիզիկապես մարդն ապրումա, բայց երեխայա դաստիարակում ու ասումա բալես դու ազատ ընտրւթյան իրավունք ունես, փաթեթավորի պատմությունն ու կրոն, մշակույթը մի երկու հատ էլ գիրք կարդա ու տես, որ կենդանուն սպանում ես դու վատ բան ես անում, կենդանին ապրելու իրավունք ունի, պիտի կենդանու հետ հաշվի նստես, բույս կեր, բույսը ապրելու իրավունք չունի, ինքը չի շնչում արխային կեր, ով էլ կասի հայերը քրիստոնեա են ասա հա, որտեվ Տրդատը կզցրեց ընդունել տվեց, բայց ես մեկա չեմ հավատում․․․ Տենց կայֆավատ ըլնելով էլ կապրենք, ախպեր ես էլ բան չեմ գրելու էս թեմայով, իմ համար կարևորա, որ ես Հայ եմ, Քրիստոնեա եմ, պատմություն ունեմ ու էդ պատմությունը իմ հաամր շատ թանկա, իրա դավաճաններով ու մնացածով հանդերց ու ես իմ երեխուն դաստիարակելու եմ ասելով, որ Հայ լինելը մենակ ասելով չի, հայ լինելու համար թվարկածներս պտի սրբացնես, ախպեր իմ ասածն էնա, որ մարդը իրա ազատության ու ընտրության ձեռը քաքնա ընգել ու սխալա հասկանում է ազատությունն ու ընտրությունը, դրա համար էլ մեկը պտի անպայման գլխին բամփի, որ ճիտն ընտրի։

[Peace]

Ինչո՞ւ: Բույս «մորթելը» սխալ չի, կենդանի մորթելը սխա՞լ է (բույսն էլ է կենդանի օրգանիզմ, բույսն էլ է ուզում ապրել): Կամ ո՞վ է որոշողը` սխալ է, թե ոչ: Սխալը այն ամենն է, ինչը բնությանը հակառակ է: Դրա մեջ մտնում են բազմաթիվ բաներ, որոնք այսօր մարդը անում է, օրինակ` բույսերի գենետիկ մոդիֆիկացիան (էսօր մեր կերած բուսական սննդի թերեւս մեծ մասը գենետիկորեն մոդիֆիկացված է, ինչը շատ վնասակար է): Իսկ կենդանի մորթելը դրա մեջ չի մտնում, բնության մեջ էլ են կենդանիներն իրար ուտում: Էդ դեպքում մա՞րդը ինչու չպիտի ուտի:

Գրածիս մեջ փորձցի գտնել մասն այն, որտեղ գրած լինեմ, թե բույս մորթելը սխալ չէ: Չգտա:
Ամեն դեպքում կյանքում ամեն ինչ դասավորվում է ըստ հերթականության: Այդ թվում և սխալները:

[Varzor]

Աշոտ ջան, դու շատ սիրուն ես ներկայացնում ամեն ինչ, բայց ես մի բան գիտեմ, հենց քո ասածից ասեմ, ես դրական եմ համարում, որ հնուց եկածը պահելու համար, որոշ "սւտիների" սահմանափակումներ անեն, բայց հենց դու ես ասում, որ պայքարում են, իսկ հենց Ստալինի համար էլ իշխանությունն ու սվերխ դերժավա ունենալնա եղել արժեք ու ինքը հասելա դրան, կարևոր չի թե ոնց ու կարևոր չի դա կա հիմա թե չէ, կարևորը էնա, որ եղելա ու դրա հիմքի վրայա ու դրանովա սկսվել շատ բան։
Ապեր կապիկն էլ ունի ֆիզիկական գոյություն, բայց էդ գոյությունը ինչ ա տալիս, հիմա եթե ֆիզիկապես մարդն ապրումա, բայց երեխայա դաստիարակում ու ասումա բալես դու ազատ ընտրւթյան իրավունք ունես, փաթեթավորի պատմությունն ու կրոն, մշակույթը մի երկու հատ էլ գիրք կարդա ու տես, որ կենդանուն սպանում ես դու վատ բան ես անում, կենդանին ապրելու իրավունք ունի, պիտի կենդանու հետ հաշվի նստես, բույս կեր, բույսը ապրելու իրավունք չունի, ինքը չի շնչում արխային կեր, ով էլ կասի հայերը քրիստոնեա են ասա հա, որտեվ Տրդատը կզցրեց ընդունել տվեց, բայց ես մեկա չեմ հավատում․․․ Տենց կայֆավատ ըլնելով էլ կապրենք, ախպեր ես էլ բան չեմ գրելու էս թեմայով, իմ համար կարևորա, որ ես Հայ եմ, Քրիստոնեա եմ, պատմություն ունեմ ու էդ պատմությունը իմ հաամր շատ թանկա, իրա դավաճաններով ու մնացածով հանդերց ու ես իմ երեխուն դաստիարակելու եմ ասելով, որ Հայ լինելը մենակ ասելով չի, հայ լինելու համար թվարկածներս պտի սրբացնես, ախպեր իմ ասածն էնա, որ մարդը իրա ազատության ու ընտրության ձեռը քաքնա ընգել ու սխալա հասկանում է ազատությունն ու ընտրությունը, դրա համար էլ մեկը պտի անպայման գլխին բամփի, որ ճիտն ընտրի։

Ոնց ասեցի դու իրավունք ունես պայքարելու այն ամենի համար, ինչը թանկ ես համարում, և իրավունք ունես նաև պաշտպանելու այդ արժեքները ոտնձգություններից
Դե ինչպես ասել է Մեծն Մաշտոցը "...ազատությունն ինչպես ազատություն է մաքրվելու, սրբագործվելու, այնպես էլ` փչանալու և այլասերվելու ...": Ու դա ասել է 1600 տարի առաջ, երբ ազատություն հասկացողությունը խիստ կերպով տարբերվում էր ներկայիս իմաստից:
Ոնց ասեցիր` անցանք

[Varzor]

Օրինակ բերեմ, ինչքան գիտեմ հիմա բոլոր հայուհիները իրենց հայ ամուսիների ու սկեսրայրների հետ միատեղ են ճաշում, երբեմն դեկոլտեները փայլեցնելով, ու ուտելիս էլ անընդմեջ չաչանակի նման խոսում են... դա ինչքան գիտեմ , ոչ այնքան վաղ անցյալում անթույլատրելի էր, ու կարծես թե նաև ազգին բնորոշ սովորույթ էր:
Տեսնում եք հիմա չկա , բայց մենք կանք , ուրեմն էդ ոսվորույթը վատն էր այսինքն իր մեջ ոչ մի կոնստրուկտիվ բան չուներ:

Ով ասեց հիմա չկա? Տղամարդիք կանանցից "թաքուն" գնում են ուտել-խմելու
Լավ էլ կոնստրուկտիվ է եղել: Այդ սովորույթը եղել է գրեթե բոլոր հին ազգերի մոտ:
Բացատրության մի քանի տարբերակ ասեմ.
1. Տղամարդիկ հավաքվում էին երեկոյան (դե սաղ ցերեկ զբաղված էին որս անելով ու հող մշակելով) ու նստում էին հաց ուտելու, ձեռի հետ էլ քննարկում էին օրվա անցուդարձը, ինչպես նաև ռազմական ու անձնական գաղտնիքներ (սիրուհիների հետ արկածները ) ու բնական է, որ այդ պարագայում կանայք սեղանի մոտ ավելորդ էին երկու պատճառով`ա) . ռազմական գաղտնքիները շատ արագ կդադարեին գաղտնիք լինելուց բ). Լավ կերծ-խմած տղամարդը ազատորեն չէր կարողանա ընկերների մոտ գլուխ գովել իր "կազանովայության" աներևակայելի ու ֆանտաստիկ պահերից: Ու կամաց-կամաց այս սովորույթը տոհմից փոխանցվեց ընտանիքին: Սակայն կանայք արդեն հոգնել էին անընդհատ մնացորդներ ու սառած կերակեւրներ ուտելուց, ուստի ընդվզեցին: ՄԻ քանի ամիս, միախմբված ու պայմանավորված, իրենց ամուսիններին "մեջք դարձրած" քնեցին ու հարցը լուծվեց գեղական կարգով ` ծերակույտը հավաքվեց ու հանուն ազգի բարօրրության ու շարունակվելիության, տեղի տալով երիտասարդ տղամարդկանց թաղանձանքին, որոշեց, որ այսուհետև կանայք պիտի սեղանին տղամարդկանց հետ նստեն: Բայց որպեսզի տղամարդկային արժանապատվությունը վիրավորված չլինի, որոշեցին որ կանանց թոյլատրում են սեղանի մոտ նստել զուտ սննդի որակն ու թունավորությունը ստոիգելու համար` իրենք իրենց սարքացծը թող ուտեն, հետո մենք
Ի դեպ այդ նույն կանանց հետ սեղան չնստեղ տղամարդիկ սիրուհիների ու վարձակների հետ զվարճանալիս լավ էլ քեֆ էին անում (ոնց որ հիմա էլ հետ չեն մնում)

2. Կանաց գողանում էին հակառակորդ/մրցակից ցեղերից ու սեղանին մոտիկ չէին թողում` վտանգավոր էր:
3. Հայկական սովորույթ չի` իսլամա-ջհուդական ազդեցության հետևանք է (այդ երկու կրոններում էլ, մանավանդ իսմալում կամայք ստորադաս էակներ են համարվում, ըստ երևույթին` ոչ առանց պատճառի )

[Rammstein]

Գրածիս մեջ փորձցի գտնել մասն այն, որտեղ գրած լինեմ, թե բույս մորթելը սխալ չէ: Չգտա:
Ամեն դեպքում կյանքում ամեն ինչ դասավորվում է ըստ հերթականության: Այդ թվում և սխալները:

Դու նման բան չես գրել, բայց եթե դեմ ես կենդանի մորթելուն, ապա չե՞ս համարում, որ մարդը պիտի սնվի բույսերով (եթե իհարկե ընդհանրապես մարդը պիտի սնվի ): Եթե` ոչ, ապա բույս մորթելու վերաբերյալ նախադասությունս անտեսի:

[Peace]

Դու նման բան չես գրել, բայց եթե դեմ ես կենդանի մորթելուն, ապա չե՞ս համարում, որ մարդը պիտի սնվի բույսերով (եթե իհարկե ընդհանրապես մարդը պիտի սնվի ): Եթե` ոչ, ապա բույս մորթելու վերաբերյալ նախադասությունս անտեսի:

Բարեկամ իմ, բույս մորթելը սխալ է, կենդանի մորթելը ավելի սխալ, բայց դա մենք անում ենք մեր գոյը պահելու համար ու չնայած նրան, որ դա անում ենք, դա ես համարում եմ սխալ: Ես էլ ո՞նց գրեմ, որ դուք ինձ հասկանաք:

[Գալաթեա]

Գալաթեա.

Կենդանի մորթելը սխալ է, անկախ նրանից ես միս ուտում եմ, թե ոչ: Սակայն այստեղ չեմ ուզում խոսել իմ դրական կամ բացասական կողմերի մասին:

Խոսքը «Աստծո համար»-ի մասին էր: Եթե մի օր որոշեմ գալ քեզ այցելության, հանգիստ կարող եմ մի հավ բերել, ու ասել՝ Լիլ ջան սա քեզ համար է: Բայց այդ նույն հավը ես չեմ կարող տանել օրինալ Ուլուանայենց տուն, տալ ձեռքն ու ասել՝ Ան ջան սա քեզ համար է: Բանն այն է, որ տվյալ դեպքում մենք գործ ունենք կենդանի մարդկանց հետ և հրաշալի կարող ենք պատկերացնել ում համար ինչ կարող ենք անել և ինչ ոչ: Իսկ Աստված ասելով մենք գործ ունենք վերացական հասկացողության հետ: Նրան մենք չենք տեսել, շունչը չենք զգացել ու չգիտենք, թե ինչ է ուզում կամ ուզում է ընդհանրապես: Հետևաբար նրա համար որևէ բան անեը համարում եմ սխալ:

Peace

Կարևոր չի, որ դու կամ մեկ ուրիշը դա սխալ եք համարում:
Կարևորն էն ա, որ լիքը մարդու համար Աստվածը բոլորովին էլ վերացական չի: Կոնկրետ մեկն ա, որ իր էրեխուն կամ այլ մոտ հարազատին փորձանքից արդեն փրկել ա կամ լավ կլինի, որ փրկի:
Հենց էդ քո ասած Աստծո շնչի մեջ ա, որ զոհաբերությունը գրված ա, որպես Վերինին շնորհակալ լինելու միջոց: Ու լիքը մարդ հավատում ա Աստվածաշնչում գրածներին: Այլ հարց ա, թե դրանում գրածներից որոնք են էդ լիքը մարդկանց ձեռնտու իրականացնել:
Մատաղը ձեռնտու ա: Հնուց եկող ավանդույթ, եկեղեցով օրհել-բան, վերջում էլ կուշտ փորով հաց ուտել:
Աստծո անունով միլիոնավոր մարդիկ են սաղ-սաղ վառել, թաղել, մորթել, իսկ դուք ընկել եք գառների համար դարդ եք անում: Թող Աստծո անունով արած անենաահովոր բանը էդ գառ մորթելը լինի:

[Varzor]

Բարեկամ իմ, բույս մորթելը սխալ է, կենդանի մորթելը ավելի սխալ, բայց դա մենք անում ենք մեր գոյը պահելու համար ու չնայած նրան, որ դա անում ենք, դա ես համարում եմ սխալ: Ես էլ ո՞նց գրեմ, որ դուք ինձ հասկանաք:

Արդեն հասկացանք, օրգանական սննդի փոխարեն կանցնենք այլ էներգակիրների (օր. բնական գազ կամ էլ. էներգիա)
Էդ "սխալ" ու "ավելի սխալ" սխալ դասակարգումը ոնց է որոշվել? Բա խեղճ չուկչաներն ինչ անեն (թող ինձ ների Մեծն Ամենատորը )? Իրենց մոտ բուսականություն էլ դուզգյունի չկա:

Որ կենդանի չմորթեն, բա հարսանիքին ինչ տան խորովածի փոխարեն? Չէ որ դա էլ է փոքրիկ ու հաճելի (համ էլ համով) ավանդույթ: Հիմա ինչ? բոլոր կենդանի մորթելու հետ կապված ավանդույթներից հրաժարվենք? (խաշ-խորոված, մատաղ, Զատիկ ...)
Համ էլ արդեն բազմակի ապացուցված է, որ մանավանդ տղամարդկանց համար կենդանական ծագման սպիտակուցներն ու ճարպերը ուղղակի անհրաժեշտ են (մասնավորապես տեստաստերոն հորմոնի արտադրության համար), թե չէ ակամայից կդառնանք Հոլանդիա: Մեկ էլ տղա երեխայով հղի կանանց համար են պարտադիր, որ երեխան "հոլանդացի" չծնվի:
Ճիշտ է, որոշակի հատուկ սննդակարգով հնարավոր է դրանք փոխհատուցել, բայց վերջերս եմ դիտել մի հաղորդում, որտեղ փորձում էին ՄՈսկվայի խանութներից այդ հատուկ սննդակարգը ձեռք բերել: Նախ որոշ բաղադրիչներ այդպես էլ չճարվեցին, իսկ փոխարինողներով էլ այնպիսի թանկարժեք սննդազամբյուղ ստացվեց, որ ամեն մարդ չի կարող իրեն թույլ տալ: Դե Հայաստանում նամն սննդազամբյուղ հավաքելն ուղղակի անիմաստ է: Ու ճարահատյալ հետևում ենք պապական ավանդույթներին

[Varzor]

Peace

Կարևոր չի, որ դու կամ մեկ ուրիշը դա սխալ եք համարում:
Կարևորն էն ա, որ լիքը մարդու համար Աստվածը բոլորովին էլ վերացական չի: Կոնկրետ մեկն ա, որ իր էրեխուն կամ այլ մոտ հարազատին փորձանքից արդեն փրկել ա կամ լավ կլինի, որ փրկի:
Հենց էդ քո ասած Աստծո շնչի մեջ ա, որ զոհաբերությունը գրված ա, որպես Վերինին շնորհակալ լինելու միջոց: Ու լիքը մարդ հավատում ա Աստվածաշնչում գրածներին: Այլ հարց ա, թե դրանում գրածներից որոնք են էդ լիքը մարդկանց ձեռնտու իրականացնել:
Մատաղը ձեռնտու ա: Հնուց եկող ավանդույթ, եկեղեցով օրհել-բան, վերջում էլ կուշտ փորով հաց ուտել:
Աստծո անունով միլիոնավոր մարդիկ են սաղ-սաղ վառել, թաղել, մորթել, իսկ դուք ընկել եք գառների համար դարդ եք անում: Թող Աստծո անունով արած անենաահովոր բանը էդ գառ մորթելը լինի:

Հարգելիս, բայց Հիսուսն ասեց, որ էլ զոհաբերություն պետք չի` ինքը որպես ընդունելի զոհ վերջինն է : Ուստի քրիստոնեական կանոնների համաձայն Աստծուն կենդանի չեն զոհաբերում, այլ հարց է, որ ոնց որ ասեցիր, ձռնտու է ու հին ավանդույթ:

[Rammstein]

Բարեկամ իմ, բույս մորթելը սխալ է, կենդանի մորթելը ավելի սխալ, բայց դա մենք անում ենք մեր գոյը պահելու համար ու չնայած նրան, որ դա անում ենք, դա ես համարում եմ սխալ: Ես էլ ո՞նց գրեմ, որ դուք ինձ հասկանաք:

Իսկ ի՞նչն եք համարում ճիշտ, եթե գաղտնիք չի: Մարդը ինչո՞վ սնվի, որ «սխալ» չլինի:

[Գալաթեա]

Հարգելիս, բայց Հիսուսն ասեց, որ էլ զոհաբերություն պետք չի` ինքը որպես ընդունելի զոհ վերջինն է :

Հմ... բա ես գիտեի էդ Չարենցն ա տենց ասել

Գնա էդքան բանը հասարակ մարդկանց բացատրի Վարզոր, որ մատաղ անելը համարում են Աստծո խոսք:
Կակ ռազ էդքան ներվեր մենակ դու կունենաս