Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[StrangeLittleGirl]

Ես այդ տղամարդու տեղը լինեի, դա ամենավերջին բանն է, որ կուզեի Այվին աներ, անկախ նրանից՝ ռոմանտիկ ժեստ էր, թե զուտ ընկերական։ Ռոմանտիկի դեպքում (անկախ նրանից, ինքնաբուխ էր, թե հաշվարկած) դա հարված է տղամարդու ինքնասիրությանը, որ համակրանքը փոխադարձ չէ։ Ընկերականի դեպքում կսկսեմ մտածել՝ էդ մի էպիզոդն էր, թե էլի են դեպքեր եղել, որ սխալ է հասկացել, ու հետագա ամեն ժեստ պիտի ծանր ու թեթև անեմ։ Երկու դեպքում էլ հարաբերություններն էլ առաջվանը չեն լինի։ Եթե մարդը կոնտակտից խուսափում է, ինձ թվում է, ավելի լավ է ոչ մի հատուկ բան չանել, երկիմաստ չժպտալ, բայց նեղացած էլ չձևանալ։ Ժամանակի հետ պիտի որ մոռացվի-գնա, ու ամեն ինչ վերադառնա իր հունին։

Հա, ընդհանրապես ընկերական հարաբերությունների դեպքում ցանկացած էսպիսի հարցի պարզաբանում կործանարար ա։ Ու հենց դրանով ա ընկերական հարաբերությունը տարբերվում ռոմանտիկից, որ էս կարգի «սահմանների անցումների» վրա չեն կենտրոնանում, առաջին պլան չեն մղում (նույնիսկ եթե առաջին պլան մղել կնշանակի ասել «արի մնանք ընկերներ»)։

[Ուլուանա]

Ես այդ տղամարդու տեղը լինեի, դա ամենավերջին բանն է, որ կուզեի Այվին աներ, անկախ նրանից՝ ռոմանտիկ ժեստ էր, թե զուտ ընկերական։ Ռոմանտիկի դեպքում (անկախ նրանից, ինքնաբուխ էր, թե հաշվարկած) դա հարված է տղամարդու ինքնասիրությանը, որ համակրանքը փոխադարձ չէ։ Ընկերականի դեպքում կսկսեմ մտածել՝ էդ մի էպիզոդն էր, թե էլի են դեպքեր եղել, որ սխալ է հասկացել, ու հետագա ամեն ժեստ պիտի ծանր ու թեթև անեմ։ Երկու դեպքում էլ հարաբերություններն էլ առաջվանը չեն լինի։ Եթե մարդը կոնտակտից խուսափում է, ինձ թվում է, ավելի լավ է ոչ մի հատուկ բան չանել, երկիմաստ չժպտալ, բայց նեղացած էլ չձևանալ։ Ժամանակի հետ պիտի որ մոռացվի-գնա, ու ամեն ինչ վերադառնա իր հունին։

Հա, էդ տղամարդու ինքնասիրության պահը պատկերացրի, համաձայն եմ, կարող ա տենց խնդիր լինել: Չնայած ամեն դեպքում մարդիկ, էդ թվում և տղամարդիկ, տարբեր են լինում. էն ա` Աթեիստն, օրինակ, տղամարդ լինելով, կարծես համաձայնել ա գրածիս: Բայց իրականում կարելի ա նաև առանց բացատրությունների: Օրինակ, Այվին կարող ա գրել (կամ զանգել չգիտեմ` ինչ ֆորմատով են շփվում), ասել` ո՞նց ես, էս ու՞ր ես կորել, կարծես ոչինչ էլ չի եղել, իբր, ոչ էլ նկատել էր, որ իրենց վերջին հանդիպման ժամանակ ինչ-որ բան մի քիչ ուրիշ ա եղել: Ի վերջո, Այվին համոզված էլ չէր, չէ՞, որ դա ինչ-որ բան ա նշանակում, այսինքն` կարող էր իսկապես ոչ էլ նկատած կամ ուշադրություն դարձրած լինել: Էդ դեպքում տղամարդկային ինքնասիրության հարց էլ չի առաջանա: Էդ մարդը, կարծում եմ, թեթևություն կզգա, որ, փաստորեն, իր էդ ժեստը, որի համար գուցե արդեն փոշմանել էր, չի ազդել իրենց հարաբերությունների վրա:

[Աթեիստ]

Հա, էդ տղամարդու ինքնասիրության պահը պատկերացրի, համաձայն եմ, կարող ա տենց խնդիր լինել: Չնայած ամեն դեպքում մարդիկ տարբեր են, տղամարդիկ` նույնպես, էն ա` Աթեիստն, օրինակ, տղամարդ լինելով, կարծես համաձայնել ա գրածիս: Բայց իրականում կարելի ա նաև առանց բացատրությունների: Օրինակ, Այվին կարող ա գրել (կամ զանգել չգիտեմ` ինչ ֆորմատով են շփվում), ասել` ո՞նց ես, էս ու՞ր ես կորել, կարծես ոչինչ էլ չի եղել, իբր, ոչ էլ նկատել էր, որ իրենց վերջին հանդիպման ժամանակ ինչ-որ բան մի քիչ ուրիշ ա եղել: Ի վերջո, Այվին համոզված էլ չէր, չէ՞, որ դա ինչ-որ բան ա նշանակում, այսինքն` կարող էր իսկապես ոչ էլ նկատած կամ ուշադրություն դարձրած լինել: Էդ դեպքում տղամարդկային ինքնասիրության հարց էլ չի առաջանա: Էդ մարդը, կարծում եմ, թեթևություն կզգա, որ, փաստորեն, իր էդ ժեստը, որի համար գուցե արդեն փոշմանել էր, չի ազդել իրենց հարաբերությունների վրա:

Էդ պահին վստահ էի, որ արժի խոսել, հասկանալ։
Բայց @One_Way_Ticket-ի գրածից հետո մեջս կասկած մտավ ։)

Ես չեմ կարում ինձ էդ մարդու տեղը դնեմ, որ պատկերացնեմ, թե որ տարբերակն ավելի վատ արդյունքի կբերի։ Վատն էն ա, որ փաստորեն երկու դեպքում էլ վատ արդյունք ա սպասվում։

[Sambitbaba]

Հա, էդ տղամարդու ինքնասիրության պահը պատկերացրի, համաձայն եմ, կարող ա տենց խնդիր լինել: Չնայած ամեն դեպքում մարդիկ տարբեր են, տղամարդիկ` նույնպես, էն ա` Աթեիստն, օրինակ, տղամարդ լինելով, կարծես համաձայնել ա գրածիս: Բայց իրականում կարելի ա նաև առանց բացատրությունների: Օրինակ, Այվին կարող ա գրել (կամ զանգել չգիտեմ` ինչ ֆորմատով են շփվում), ասել` ո՞նց ես, էս ու՞ր ես կորել, կարծես ոչինչ էլ չի եղել, իբր, ոչ էլ նկատել էր, որ իրենց վերջին հանդիպման ժամանակ ինչ-որ բան մի քիչ ուրիշ ա եղել: Ի վերջո, Այվին համոզված էլ չէր, չէ՞, որ դա ինչ-որ բան ա նշանակում, այսինքն` կարող էր իսկապես ոչ էլ նկատած կամ ուշադրություն դարձրած լինել: Էդ դեպքում տղամարդկային ինքնասիրության հարց էլ չի առաջանա: Էդ մարդը, կարծում եմ, թեթևություն կզգա, որ, փաստորեն, իր էդ ժեստը, որի համար գուցե արդեն փոշմանել էր, չի ազդել իրենց հարաբերությունների վրա:

Լավն էր շատ, Ան ջան, կարելի է լոգո սարքել. "Մարդիկ տարբեր են, իսկ տղամարդիկ՝ նույնպես"։

Մայկա կուզեի, սա վրան գրած…

[Ուլուանա]

Լավն էր շատ, Ան ջան, կարելի է լոգո սարքել. "Մարդիկ տարբեր են, իսկ տղամարդիկ՝ նույնպես"։

Մայկա կուզեի, սա վրան գրած…

Դե լավ դու էլ, մարդ մի հատ վրիպակ չանի: Պատահաբար ստացված անհաջող ձևակերպում էր, խմբագրեցի, վերաձևակերպեցի:

[Sambitbaba]

Դե լավ դու էլ, մարդ մի հատ վրիպակ չանի: Պատահաբար ստացված անհաջող ձևակերպում էր, խմբագրեցի, վերաձևակերպեցի:

Իզուր, լավ էլ հնչում էր։ Բայց մայկեն, մեկ է, ուզում եմ։

[Բարեկամ]

Իսկ իմ մտքով անցավ, որ այս իրավիճակում կնոջ կողմից հետամուտ լինելը հարաբերությունները շարունակելու (կապ չունի՝ ինչ ֆորմատով), տղամարդը կարող է ընկալել որպես դրական արձագանք իր զգացմունքներին, եթե ոչ՝ քաջալերանք։ Նման հանգամանքներում շարունակվող հարաբերությունների ընթացքում տղամարդու զգացմունքների վրայից քողն աստիճանաբար ընկնելու է՝ պատեհ-անպատեհ առիթներով, ինչը կնոջ մոտ, որպես կանոն, հակված է հարուցելու հաճույք և գնահատանք, եթե ոչ հանգեցնելու պատասխան զգացմունքների և, ի վերջո, կանգնեցնելու ձևավորվող ռոմանտիկ հարաբերությունների փաստի առաջ։

[Ուլուանա]

Իսկ իմ մտքով անցավ, որ այս իրավիճակում կնոջ կողմից հետամուտ լինելը հարաբերությունները շարունակելու (կապ չունի՝ ինչ ֆորմատով), տղամարդը կարող է ընկալել որպես դրական արձագանք իր զգացմունքներին, եթե ոչ՝ քաջալերանք։ Նման հանգամանքներում շարունակվող հարաբերությունների ընթացքում տղամարդու զգացմունքների վրայից քողն աստիճանաբար ընկնելու է՝ պատեհ-անպատեհ առիթներով, ինչը կնոջ մոտ, որպես կանոն, հակված է հարուցելու հաճույք և գնահատանք, եթե ոչ հանգեցնելու պատասխան զգացմունքների և, ի վերջո, կանգնեցնելու ձևավորվող ռոմանտիկ հարաբերությունների փաստի առաջ։

Կարծում եմ` հետամուտ լինելու դեպքում տղամարդու մեկնաբանությունը կախված ա նրանից, թե մինչև էդ ոնց են շփվել, օրինակ, միշտ տղամա՞րդն ա նախաձեռնողը եղել հանդիպումների ու ընդհանրապես շփման, թե՞ հավասարաչափ են նախաձեռնել: Դե, ես ենթադրել եմ, որ երկրորդ տարբերակը կլինի, ըստ այդմ եմ գրել: Բայց եթե առաջին տարբերակն ա, ապա հնարավոր ա, որ ասածիդ պես մեկնաբանի:

Էս Այվին էլ մենակ սուսուփուս բոլորիս գրածների տակ շնորհակալություններ ա շարում («շնորհակալություն մասնակցության համար»), բայց ինքը մի բան չի ասում, մարդ իմանա` ինքն ինչ ա մտածում էս բոլոր կարծիքների մասին :

[ivy]

Էս Այվին էլ մենակ սուսուփուս բոլորիս գրածների տակ շնորհակալություններ ա շարում («շնորհակալություն մասնակցության համար»), բայց ինքը մի բան չի ասում, մարդ իմանա` ինքն ինչ ա մտածում էս բոլոր կարծիքների մասին :

Որ իմանայի՝ ինչ ասել, էստեղ ոչ էլ կգրեի. դուք լավ էլ ասում եք, ես էլ կողքից կարդում, մտածում եմ
Չգիտեմ՝ ինչ ասեմ:
Ինձ թվում է, ես մարդկանց հետ անհասկանալի հարաբերությունների մեջ մտնելու մեծ հակում ունեմ, ու իրենց էլ ուզած-չուզած ներգրավվում եմ դրանցում: Ինտուիտիվ կարծում եմ, որ լավ կլինի հեռու մնամ: Բայց հետն էլ զգում եմ, որ էդպես չի լինելու:

[Բարեկամ]

Կարծում եմ` հետամուտ լինելու դեպքում տղամարդու մեկնաբանությունը կախված ա նրանից, թե մինչև էդ ոնց են շփվել, օրինակ, միշտ տղամա՞րդն ա նախաձեռնողը եղել հանդիպումների ու ընդհանրապես շփման, թե՞ հավասարաչափ են նախաձեռնել: Դե, ես ենթադրել եմ, որ երկրորդ տարբերակը կլինի, ըստ այդմ եմ գրել: Բայց եթե առաջին տարբերակն ա, ապա հնարավոր ա, որ ասածիդ պես մեկնաբանի:
:

Իմ կարծիքով, կապ չունի ով ա նախաձեռնողը։ Ու ընդհանրապես, մտերիմ մարդկանց մոտ, երբ կան ձևավորված ընկերական հարաբերություններ, շփումը այս կամ այն կողմից նախաձեռնումով չի լինում, այլ սովորական դարձած ընթացակարգով (չգիտեմ ինչի՝ ես պատկերացնում էի, որ Այվիի դեպքում շփումը աշխատանքի վայրում է լինում, հետևաբար հատուկ նախաձեռնությունների կարիք չկա)։
Այվիի նկարագրած միջադեպից հետո, բնականաբար, հարաբերությունները կամ շփման ֆորմատը ամբողջովին առաջվանը լինել չեն կարող (թեև կարելի է որոշ ժամանակ ձևացնել, թե այդպես է), և հետագա զարգացումները կախված են հիմնականում կնոջից․ տղամարդիկ, սովորաբար, անգամ ամենալատենտ դրական արձագանքն էլ որսում են, ինչն առաջացնում է հույս, իսկ այդ հույսով առաջնորդվելով ընթացք կարող են ստանալ նոր միջադեպեր։

[StrangeLittleGirl]

Որ իմանայի՝ ինչ ասել, էստեղ ոչ էլ կգրեի. դուք լավ էլ ասում եք, ես էլ կողքից կարդում, մտածում եմ
Չգիտեմ՝ ինչ ասեմ:
Ինձ թվում է, ես մարդկանց հետ անհասկանալի հարաբերությունների մեջ մտնելու մեծ հակում ունեմ, ու իրենց էլ ուզած-չուզած ներգրավվում եմ դրանցում: Ինտուիտիվ կարծում եմ, որ լավ կլինի հեռու մնամ: Բայց հետն էլ զգում եմ, որ էդպես չի լինելու:

Անհասկանալի հարաբերությունների՞ց էլ լավ բան։ Ու՞մ են պետք ձանձրալի, սահմանված ու պիտակավորված հարաբերությունները, դրանցից առանց էդ էլ շատ ունենք։ Այ էդ անհասկանալիներն են կյանքի համուհոտը։

[ivy]

չգիտեմ ինչի՝ ես պատկերացնում էի, որ Այվիի դեպքում շփումը աշխատանքի վայրում է լինում, հետևաբար հատուկ նախաձեռնությունների կարիք չկա)

Չէ, աշխատանքի վայրում չի։

[Ուլուանա]

Որ իմանայի՝ ինչ ասել, էստեղ ոչ էլ կգրեի. դուք լավ էլ ասում եք, ես էլ կողքից կարդում, մտածում եմ
Չգիտեմ՝ ինչ ասեմ:
Ինձ թվում է, ես մարդկանց հետ անհասկանալի հարաբերությունների մեջ մտնելու մեծ հակում ունեմ, ու իրենց էլ ուզած-չուզած ներգրավվում եմ դրանցում: Ինտուիտիվ կարծում եմ, որ լավ կլինի հեռու մնամ: Բայց հետն էլ զգում եմ, որ էդպես չի լինելու:

Ինձ թվում ա` դու մի քիչ շատ ես ֆիքսվել մարդկանց հետ քո շփման առանձնահատկությունների վրա: Նման հարաբերություններ համարյա բոլորն էլ գոնե երբեմն ունենում են: Լրիվ նորմալ ա: Իսկ ո՞վ ա ասել, թե հարաբերությունները պիտի միշտ հստակ, չափված-ձևված, կոնկրետ սահմանումների մեջ տեղավորվող լինեն: Մի խոսքով` թեթև տար :

[StrangeLittleGirl]

7. Դավադրության թավշյա տեսություն


1

Նիբիրուում մթնոլորտը չափազանց թեժ էր: Դե էնտեղ միշտ է թեժ լինում. ցերեկները՝ մոտ 200 աստիճան ըստ Ցելսիուսի, բայց ներկաների բանավեճը մթնոլորտն էլ ավելի էր շիկացրել: Հավաքվել էին բոլոր խոշոր խաղացողները, որպեսզի քննարկեին տիեզերքի թիվ մեկ հարցը. ինչպե՞ս վերացնել հայու գենը:
Նիբիրուում մի մեծ բուրգ կար, բուրգի ճակատին՝ մի աչք, աչքում՝ մասոնական օթյակ, օթյակի կենտրոնում՝ Սորոսը: Սորոսը հաջողակ բիզնեսմեն ու ներդնող էր, բայց այնքան էին ամեն ինչի մեջ նրան մեղադրել, որ նա վաստակել էր մասոնական օթյակի կենտրոնական նստարանը:
– Միանշանակ ԳՄՕ: Եկեք հայերին մոդիֆիկացված սնունդ տանք, թող իրենց գեները դրանից մուտացվեն: Արդյունքում իրենք կկորցնեն Աստծու՝ իրենց գենի մեջ թողած հաղորդագրությունը։ Եվ իրենք կդադարեն լինել Տիեզերքի ամենախելացի, ամենագեղեցիկ, ամենաբիթի ու ամենա - ամենա ազգը,– առաջարկեց Սորոսը:
– Չէ - հա, ի՞նչ ես ասում: Դու հայու գենի ուժը չգիտես: Սովորական մարդկանց մոտ նուկլեինաթթուների զույգերը ջրածնական կապերով են կապված, իսկ հայերի մոտ՝ բարեկամական: Հլը փորձի իրենց ԴՆԹ-ն հալեցնել, էն գուանինը սաղ ախպերներին կհավաքի, դու դրա տակից ո՞նց ես դուրս գալու,– շշնջացին Մութ Ուժերը:
Մութ Ուժերին ոչ ոք չէր տեսնում, միայն լսում էին նրա սարսռեցնող շշնջոցները: Ոչ ոք չգիտեր նրանց էությունը, ծագումն ու տեսակը, բայց մի բան հաստատ էր. Մութ Ուժերի մատը խառն էր հայերի ու Հայաստանի ցանկացած անհաջողության մեջ։
– Բա ի՞նչ անենք: Տնաշենները ՀՀԿ ունեն, ազգ - բանակ ու պատանի երկրապահներ: Այդպիսի հզորության դեմ Թալեաթն էլ անզոր կլիներ,– ասաց Թուրքի Արյունը, որ միշտ վախից սեղմված էր պատին: Թուրքի Արյունը Նիբիրուի գաղտնի լրտեսն էր. միշտ հայերի երակներն էր սողոսկում ու կենաց - մահու պայքար մղում հայու գենի դեմ: Նա լավ գիտեր գենի հզորությունը, գիտեր նաև թույլ կողմերը ու որոշ հաջողություններ էր գրանցել քաջարի հայորդիներին այնպես պղտորելով, որ նրանց անընդհատ ասում էին «հո դու թու՞րք չես»:
...

Հետաքրքիր էր տարիներ անց մտնել, էս մրցույթի մասին կարդալ։ Էն ժամանակ Ռուբիին ժյուրիի անդամներից մեկը «պատժեց» գեղարվեստական գործում իբր հեղափոխությունը ճիշտ չարտացոլելու ու ն*կոլի կերպարը խեղաթյուրելու համար։ Մենք էլ փորձում էինք բացատրել, թե գեղարվեստական գործում ամեն ինչ հնարավոր է։ Բայց փաստորեն տարիներ անց ստացվում է, որ Ռուբին հեղափոխության էության ամենաճշգրիտ նկարագրությունն էր տվել։ Ապրի ինքը

[Ուլուանա]

Ես էս հարթակում ահավոր կարոտում եմ Տրիբունին, ու էլի շատ կարոտում եմ էն բոլոր խելացի ու պայծառ ու նույնիսկ ոչ այնքան դեմքերին, որ ժամանակին գրում-մրում էին, չեմ ուզում հատ-հատ թվարկել, ու շատ էին...
Չեմ ուզում ասել, որ Ակումբի լճացումը հնարավոր է, որ նույնսիկ պատերազմի ու դեպրեսիայի մեջ գտնվող Հայաստանի էլ չի, համամարդկային է, որ վատ չզգաք (Էն «Խաթաբալադայի» մեջ որ ասում է՝ «կարող ա՞ ես էլ եմ մեռել, բայց ինձ չեք ասում, որ տրամադրությունս չընկնի»)
Չգիտեմ։

Բայց էս քանի օրը հավես ակտիվություն ա, որ վաղուց չէր եղել: Նույնիսկ նոստալգիա ապրեցի` հին ու բարի ժամանակները վերհիշելով :