Օֆֆտոպանոցը փակվեց, քանի որ պետք է փակվեր, իսկ պետք է փակվեր, որովհետև փակվեց: Կյանքում պատահական ոչինչ չի լինում, ու նույնիսկ այս երեկո, երբ իմ գլուխը ցավում է հակահայ վիրուսի հետևողական ջանքերի շնորհիվ, ես գիտեմ` կյանքը հրաշալի է, նույնիսկ և առավել ևս` առանց Օֆֆտոպանոցի: Իրականում պետք է հասկանալ, որ թեմայից դուրս ամբողջ կյանքն է, ոչ մի թեմա, թեմաների անսահման քանակություն չի կարող ծածկել այն տոտալ կենդանությունը, որ կոչվում է Կյանք, այնպես որ` իրականում թեմայից դուրս երևույթը շատ ավելի կարևոր է, քան այն ընկալվում էր Օֆֆտոպանոցում: Այնպես որ` ոչ միայն պահպանենք հայ գիրը, այլև գրի նշանակությունը, ու թեմայից դուրս գրելուց էլ գրենք այնքան թեմայից ներս, Կյանքի թեմայից ներս, Կյանքի էությունից, ստանդարտ մտքերից անդին, որ թեմաները գնան թեմայից դուրս գրառումների ետևից. սա է ստեղծագործականության ճանապարհը: Այնպես որ` վատագույն թեմաները թողնում, հեռանում են... Սա կյանքն է...
Հատված Ակումբի մոդերատորի`
"Տխրությունս կամաց-կամաց փոխվում է լացի" երեկոյան աղոթքից
Էջանիշներ