Եթե ձեզ տան 1 միլիոն եվրո՝ Հայաստանից գնալու ու երբեք չվերադառնալու պայմանով... Կհամաձայնվե՞ք
Այո
Ոչ
Եթե ձեզ տան 1 միլիոն եվրո՝ Հայաստանից գնալու ու երբեք չվերադառնալու պայմանով... Կհամաձայնվե՞ք
Չէ: Հաստատ չէ:
Սա ասում եմ ոչ թե օդի միջից, այլ ռեալ կյանքիցս:Դրսում ամենաշատը կարողանում եմ ապրել 15 օր: Ոչ ավել:
Ես կգնամ միհատ գործ կդնեմ, ու ընտանիքիս ամեն ինչով կապահովեմ.... մի 2-3 տարուց իրանցել կբերեմ...
Inna (08.12.2010)
Միանշանակ Ո՛Չ: Չեմ դիմանա… ավելի լավա ապրեմ իմ երկրում ու ինքս վաստակեմ այն գումարը, որով էլ կապրեմ, քան թե որևէ ուրիշ երկրում ապրեմ ինչ-որ մեկի նվիրատվության հաշվին…
Ոչ դեպքում չէի համաձայնի, և գումարի չափն այստեղ բացարձակապես նշանակություն չունի։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
տո որ փող էլ չտային Հայաստանից գնալու ու չվերադառնալու պայմանով, կհամաձայնեի
Սա հա՞րց է, թե՞ առաջարկություն
ԱՅՈ, սպասում եմ հարմար առիթի:
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Ոչ մի դեպքում: Գումար կարելի է վաստակել ամեն տեղ, այդ նույն գումարը կարելի նաև կորցնել, իսկ այ հայրենիքը լինում է միակը, որը, եթե կորցրեցիր կամ լքեցիր՝ երկրորդը հաստատ չես ունենա:
Օգնիր ինձ Մարիամ…:
Պ. Սևակ
Այ մարդ, ի՞նչ եք կռիվ անում... : Հիմա նաղդի էտ 1 մլն եվրոն չկա... Աստված գիտի, թե ինչ կանենք, երբ այդպիսի հսկայական գումար նվիրի մեկը մեզ... :
Անկապ, աննպատակ թեմա է...
Ավելացվել է 1 րոպե անց
Ի դեպ, այսպես, թե այնպես, ես քվեարկել եմ «ոչ»...
Ավելացվել է 13 րոպե անց
Ի դեպ, մոռացա մի բան էլ ասել... Եթե նույնիսկ Հայաստանից գնամ, ապա դա երբեք ֆինանսականի պատճառով կամ հետևանքով չի լինի... Գնա՞լ, թե՞ մնալ... Այս հարցի շուրջ ես արդեն մի վախտ բան եմ գրել՝ նայեք:
Վերջին խմբագրող՝ Wisper: 09.06.2007, 11:05: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Я должен освободиться от моих жизненных тормузов... А ну ка кишш от сюда!... ՔՈՒԻԶ
ՈՉ (no comment)՝ հավես էլ չունեմ բացատրելու:
Հ.Գ. Արթ, կարո՞ղա 1մլն-ով դեպորտ անես ինձ
Ոչ մի դեպքում չէի համաձայնի
Գումարի մեծությունն էական չէ, պարզապես լիարժեք մարդ միայն քեզ հայրենիքում կարող ես զգալ, իսկ նրանք, ովքեր կժխտեն դա, ապա հոգու խորքում մի օր հաստատ կընդունեն խոսքերիս ճշմարտացիրությունը
Մի լավ խոսք կա. «Քամու բերածը քամին էլ կտանի», այնպես որ նախընտրությունը տալիս եմ սեփական ուժերով վաստակած գումարին
True wisdom comes to each of us when we realize how little we understand about life, ourselves, and the world around us
Socrates
Կներեք, բայց էսքան դեմագոգիա .. մեկել Արամ Կարապետյանից էի լսել ... փակագծերը ոչ բացում եմ ոչ էլ ճիշտն ասած արժե, որովհետեև գրողների մեծամասնությունը գիտակցող ու բանական մարդիկ են, սակայն այն տարիքում ու են վիճակում չեն, որ ԻՍԿԱԿԱՆԻՑ պատասխանեն այդ հարցին: Ավելի լավա լռեմ .. կյանքը ինքը բոլորին իր ժամանակին ցույց կտա որն է հայրենասիրությունը որը անհրաժեշտություն և որը գոյամարտ:
Պատասխանել եմ ՈՉ: Նույնիսկ չէի համաձայնվի, եթե այդ գումարի դիմաց ինձանից պահանջեին, ասենք, Հայաստանից դուրս չգալ: Պատճառը հետևյալն է՝ երջանկությունը միլիոնի մեջ չէ: Եթե ես ունենամ այդ միլիոնը ես հաստատ կունենամ մի մեծ խնդիր՝ գալ Հայաստան: Եվ այդ խնդիրը կլինի անլուծելի, իսկ երազանքը անիրականալի՝ հետևաբար ես ինձ երբեք երջանիկ չեմ զգա: Իսկ եթե չհամաձայնվեմ՝ այսինքն չվերցնեմ միլիոնը ես կարող եմ այն վաստակել (համենայնդեպս տեսականորեն) և լինել ազատ. այսինքն չեմ ունենա անիրականալի երազանք: Մի խոսքով երջանկությունը ոչ թե ինչ-որ բան ունենալու մեջ է, այլ ընթացքի: Այսինքն ոչ թե ամենախելոքը լինելու այլ ավելի խելոք քան երեկ էիր, ոչ թե ամենահարուստ, այլ ավելիհարուստ քան երեկ էիր: Այլ կերպ ասած, ոչ թե «կոորդինատն» է կարևոր, այլ «արագությունը»: Իսկ մեկ միլիոնը այս դեպքում «կոորդինատ» է և «արագության» սահմանափակում: Իսկ հայրենասիրության հետ պատասխանս կապված է այնքանով, որ եթե, օրինակ, ինձ առաջարկեին այդ գումարի դիմաց երբեք չգնալ Մոզամբիկ, ես հավանաբար կհամաձայնվեի ելնելով այն հանգամանքից, որ մեծ հավանականությամբ ես այսպես թե այնպես իմ առաջ խնդիր չեմ դնելու մոզամբիկ գնալու:
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 09.06.2007, 18:41:
Լավ է. ետ փողը որ բերեն դնեն դեմներտ, դուք այդ փողը Ռեալ տենաք, միանքամից կմիթափոխվեսք...
Albus (15.12.2010)
Չէէէէէէէ՛…կմեռնեմ…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ