Ծիկեր... (Բզիկներ...)

[electrical_storm]

աղջիկների կրծքերին եմ նայում…լուրջ…փոքր ժամանակվանից…

[Kita]

դե համարյա ամեն գիշեր նայում եմ ամկողնուս դիմացի մատի պահարաններին և մտածում կամ սպասում, թե երբ են ընկնելու...
մեկ ջահից էլ եմ սպասում այդ նույնը

[Lapterik]

Կարճ յուբկաներով աղջիկներին եմ նայում ու ասում Աստված ինչի ա էս աղջկա ոտքերը էսքան ծուռշատ են էլի)

[Amaru]

Հմ... դասի ժամանակ գրիչով նշան եմ բռնում դասատուի վրա
Հետո... Էս վերջերս եմ պարզել... Որ ինչ-որ մեկի ձեռքը մոտիկ ա լինում, ուզում եմ կծեմ

[Selene]

Էն ճտիկով գրիչի սովորությունն իմ մոտ էլ կա Բացի դա, միշտ հաշվում եմ, թե երթուղայինում քանի նստատեղ կա ու քանի մարդ է նստած, դրանից հետո հաշվում եմ, թե շենքի քանի բնակարանի պատուհանն է եվրո գցած, արդյոք քանիսը պատշգմաբներում ծաղիկ ունեն ու այդպես շարունակ
Հա, էս մեկի մասին մոռացա, միշտ հաշվում եմ, թե կարմիր լույսի տակ կանգնած մեքենաներից քանիսն է տաքսի

[Ungrateful]

աղջիկների կրծքերին եմ նայում…լուրջ…փոքր ժամանակվանից…

էտի Եսել եմ անում անում...

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Հետո... Էս վերջերս եմ պարզել... Որ ինչ-որ մեկի ձեռքը մոտիկ ա լինում, ուզում եմ կծեմ

Լօօօլ լավ Ծիկ է...

Մոտս որ Կրակայրիչա լինում (զաժիգալկա) ենքանեմ վառում մինչև կամ գազը վերջանա, կամել փչանա...
"Իտոգում" մնումեմ առանց կրակ

[Arisol]

Ամեն անգամ զուգարան գնալուց ուսումնասիրում եմ զուգարանը, որ տեսնեմ՝ թաքնված տեսախցիկ կա՞, թե չէ, եթե չեմ գտնում մեկ ա՝ ապահովության համար լեզուս եմ ցույց տալիս պտտվելով ու «լավ» բան եմ ասում :
Քայլելու ժամանակ ձգտում եմ ասֆալտի նախշերով քայլել, եթե նախշազարդ ա:
Մարդկանց կոշիկներին նայելու սովորություն ես էլ ունեմ, մեկ էլ ձեռքերի եղունգներին եմ նայում:
Դե հաստատ էլի շատ բաներ կլինեն, ուղղակի հիմա մտքիս չեն գալիս :

[John]

Ամեն անգամ զուգարան գնալուց ուսումնասիրում եմ զուգարանը, որ տեսնեմ՝ թաքնված տեսախցիկ կա՞, թե չէ, եթե չեմ գտնում մեկ ա՝ ապահովության համար լեզուս եմ ցույց տալիս պտտվելով ու «լավ» բան եմ ասում

ընդգծված մասը կարդալիս մոտս հարց առաջացավ՝
Իսկ եղելա՞, որ գտնես …

[Armeno]

Ամենուր գրում եմ www.akumb.am

[Mari]

Իսկ ես էլ փողոցով քայլելիս միշտ մտածում եմ, թե դիմացից եկողին ինչ անուն կսազի/եկել եմ էն համոզման, որ Դավիթ անունը տղաներից շատ քչերին կսազեր/: Հետո առավոտյան դասի գնալուց հաշվում եմ քանի մարդ «թթված» դեմք ունի, քանիսն են ուրախ: Մի երկու տարի առաջ էլ հաշվում էի երթուղայինում քանի հոգի են կանգնած, հետո դուռը բացվել-փակվելուց հետո մի հատ էլ համոզվում էի, որ բոլորը տեղում են, ու հանգիստ շունչ քաշում: Ընկերուհիս էլ տանից դուրս գալուց վերելակի մոտ հեռախոսով մի հատ իրան նկարում է, նոր մտնում վերելակ /ամեն անգամ /

[Lapterik]

Ամեն անգամ դասից տուն եմ գալիս թե չէ, մտնում եմ սենյակ ու առաջին հերթին վարագույրն եմ քաշում ու պատուհանը բացում մի հատ էլ դուրս նայում: Տանել չեմ կարում խավարը:

[Նախարար]

Ազգային ժողովում ամբողջ ընթացքում քնում եմ, շատ ամոթ է չէ

[Wisper]

եթե չեմ գտնում մեկ ա՝ ապահովության համար լեզուս եմ ցույց տալիս պտտվելով ու «լավ» բան եմ ասում :

Լավ բա՞ն.... : Կա 2 տարբերակ՝

1. - Տո ես ձեր սենց ընենցը, նայում եք՝ նայեք...
2. - Ասեք որտեղա կամերան, ասեմ որտեղ ձեռքով անեք...

Ավելացվել է 2 րոպե անց
ԳԻտե՞ք, այս վերջին ժամանակներն իմ մոտ զարգացել է մի հատ լավ ծիկ՝ ասենք հանդիպմանը մեկել սովորականի նման ժողովուրդ «լռվումա» տեղում ու Աստված գիտի, թե ինչի է սպասում, ես էլ կողքից ժամանակ առ ժամանակ ասում եմ՝

- Ժո՛ղ, ու՞ր ենք գնում, ու՞մ ենք սպասում, ի՞նչի ենք սենց քչացել...... Ամաաննն, աչքիս մեկին կորցրինք.... վերջինը մտքիս մեջ եմ ասում)...

[Annushka]

Վայ, մի հատ վատ գիծ ունեմ... որ սկսում եմ մեկի հոգու հետ խաղալ ,կարող ա նրան հասցնեմ խելագարության այնքան գժվացնեմ, որ ափերից դուրս գա... դա սկսվում ա հիմնականում աննկատ հումորներով ու գնալով վերաճում ա ահավոր մի բանի...
Հա, ասեմ, որ մարդ կա ահագին ժամանակ չի զգում, որ հոգու հետ եմ խաղում, ու լուրջ ա ընդունում այդ ամենը... Դիմացինս խոսում ա.. և այդ պահին..... ձախ ուսիս նստած սատանան ինձ հուշում ա, որ ժամանակն ա..... ու ես .. դիմացինիս խոսքերը վերծանում եմ իմ ուզած ձևով, ու նրան թվում ա, թե ծաղրում եմ.. Հետո ամեն ինչ հարթում եմ, բայց դե դրանից առաջ ահագին ուրախ ա լինում.. համենայն դեպս իմ համար
Նույնիսկ երբեմն ժամադրության ժամանակ եմ այդպես վարվել... նույնիսկ ավելին... առաջին ժամադրության.. չնայած հետո ահագին խնդալու թեմայա տվել դա մեզ, բայց դե... այդ պահին խեղճ տղայի դեմքի արտահայտությունը աննկարագրելի էր
Մի անգամ էլ մեկն ասաց, "Բայց ինչ դաժան ես, ես տանջվում եմ, իսկ դու "
Վատն եմ, վատը, տենց չեն վարվում

[Մանոն]

Առաջ, երբ շատ մոդա էին ծփկավոր սփռոցները…ուր հյուր էի գնում` սեղանին այդ սփռոցներից էր գցաց լինում: ՈՒ ես սեղանի շուրջ նստած ժամանակ սկսում էի հուսել այդ սփռոցի ծփկները` մինչև դուրս գալս: Հետո, երբ հեռանում էի, իմ մեջ խնդում էի, թէ ինչքան է տանտիրուհին չարչարվելու այդ հյուսածներս քանդելու համար: Մեր տանն էլ էի այդպես անում, ու անպայման մորիցս հասնում էր ինձ Մինչև հիմա այդ հյուսելու բզիկը պահպանվել է մոտս:
Ու մեկ էլ մարդկանց նայելիս սկսում եմ նրանց նմանեցնել այս կամ այն կենդանուն: