Երջանկության գաղտնիքը

[Koms]

Ես հասկացված չեմ, բայց երջանիկ եմ:

իսկ մարդկության մյուս կեսը՝ "հասկացված է, բայց երջանիկ չի",..

[Ուլուանա]

Հասկացվածությունն ինձ համար երջանկության գաղտնիքը չէ: Ես հասկացված չեմ, բայց երջանիկ եմ:

Կներես, բայց չեմ հավատում, որ սովորական մարդը կարող է բացարձակապես ոչ մեկի կողմից հասկացված չլինել ու երջանիկ լինել։ Իհարկե, ոչ ոք չի ասում, թե երջանիկ լինելու համար հարկավոր է բոլորի կամ շատերի կողմից հասկացված լինել։ Բայց, իմ կարծիքով, պիտի լինի գոնե մեկը, որը քեզ հասկանում է, որպեսզի կարողանաս քեզ երջանիկ համարել։

[Koms]

Բայց, իմ կարծիքով, պիտի լինի գոնե մեկը, որը քեզ հասկանում է, որպեսզի կարողանաս քեզ երջանիկ համարել։

բա հենց դրա համար էի ես ասում վերեվում, որ պետք է կյանքը ընկալել՝ ռեալում, այլ ոչ՝ ուրիշի աչքերով,.. ու էդ դեպքում մարդը կլինի իրոք երջանիկ,

[StrangeLittleGirl]

Իհարկե, ոչ ոք չի ասում, թե երջանիկ լինելու համար հարկավոր է բոլորի կամ շատերի կողմից հասկացված լինել։ Բայց, իմ կարծիքով, պիտի լինի գոնե մեկը, որը քեզ հասկանում է, որպեսզի կարողանաս քեզ երջանիկ համարել։

Կա. Աստված

[kiki]

բա հենց դրա համար էի ես ասում վերեվում, որ պետք է կյանքը ընկալել՝ ռեալում, այլ ոչ՝ ուրիշի աչքերով,.. ու էդ դեպքում մարդը կլինի իրոք երջանիկ,

Կոմս ջան, հենց դա է էլի..ես կյանքին միշտ ռեալ աչքերով եմ նայել, կյանքում վարդագույն ակնոցներ չեմ դրել, ու միշտ ընկալել եմ եւ փորձել եմ ամեն ինչ գնահատել ռեալ...բայց միևնույն է էս պահին, ու շատ անգամ երջանիկ չեմ եղել...
ես կասեի երեի հակառակն է, երջանիկ է նա, ով ապրում է հորինված ու իր կողմից ստեղծված աշխարհում...մեկ մեկ հոգկան հիվանդներին երանի եմ տալիս, լուրջ...երջանիկ են էլի...

[StrangeLittleGirl]

Կյանքին ռեալ նայելն ու երջանիկ լինելն իրար հետ կապ չունեցող բաներ են:

[Ուլուանա]

...ես կասեի երեի հակառակն է, երջանիկ է նա, ով ապրում է հորինված ու իր կողմից ստեղծված աշխարհում...մեկ մեկ հոգկան հիվանդներին երանի եմ տալիս, լուրջ...երջանիկ են էլի...

Հորինված ու իր կողմից ստեղծված աշխարհում ապրող մարդը միայն որոշ ժամանակ կարող է երջանիկ լինել, որից հետո իրականությունը գիտակցելով՝ շատ ավելի դժբախտ կլինի, քան իրական կյանքով ապրող մարդը։

[Koms]

ես կասեի երեի հակառակն է, երջանիկ է նա, ով ապրում է հորինված ու իր կողմից ստեղծված աշխարհում...

ողջ կոնֆլիկտը նրանում է, որ մենք երբեւիցէ չենք պատկերացնում՝ ուրիշի/դիմացինի աչքերով,..

[kiki]

Ան, բայց ասենք հոգեկան հիվանդները...իրենք էլ են չէ՞ հորինված կյանքով ապրում կարելի է ասել...ու երջանիկ են...եթե չեն բուժվում իհարկե...

[Lionne_en_Chasse]

Ան, բայց ասենք հոգեկան հիվանդները...իրենք էլ են չէ՞ հորինված կյանքով ապրում կարելի է ասել...ու երջանիկ են...եթե չեն բուժվում իհարկե...

Կիկի սխալ պատկերացում ունես հոգեկան հիվանդների և նրանց երևակայական երջանկության մասին: Հավատա նրանց մեծամասնությունը շատ լավ է գիտակցում իրենց վիճակն ու դժբախտությունը: Որտե՞ղ ես երջանիկ հիվանդ տեսել, այն էլ հոգեկան տվայտանքներով տառապող...Հոգու հիվանդությունն ավելի ցավալի է, քան թե մարմնինը: Ֆիզիկական ցավը դեռ հնարավոր է դեղերի ազդեցությամբ բթացնել, բայց ոչ հոգունը: Երբևիցե նայե՞լ ես նրանց աչքերի մեջ... եթե ոչ, ապա մի էլ փորձիր...
Գուցե քեզ "երջանիկ ապուշ" արտահայտությո՞ւնն է մոլորության մեջ գցել )))

[Ուլուանա]

Կիկի սխալ պատկերացում ունես հոգեկան հիվանդների և նրանց երևակայական երջանկության մասին: Հավատա նրանց մեծամասնությունը շատ լավ է գիտակցում իրենց վիճակն ու դժբախտությունը:... Երբևիցե նայե՞լ ես նրանց աչքերի մեջ... եթե ոչ, ապա մի էլ փորձիր... Գուցե քեզ "երջանիկ ապուշ" արտահայտությո՞ւնն է մոլորության մեջ գցել )))

Հա, երևի
Բայց, ինձ թվում է, որ, այնուամենայնիվ, կան նաև Կիկիի ասած այն հիվանդները, որոնք այնքան էլ չեն գիտակցում իրենց վիճակը, բայց, ամեն դեպքում, ես նրանց չեմ նախանձում, որովհետև նրանց կյանքում շատ-շատ բաներ հասանելի չեն, նրանց այդ թվացյալ երջանկությունն իրականում չափազանց սահմանափակ զգացողություն է իսկապես երջանկություն լինելու համար: Ես դա ավելի շուտ անգիտություն կանվանեի, քան երջանկություն, որովհետև այդպիսի մարդկանց ինչպես ծանոթ չեն կյանքի բարդություններն ու դառնությունները, այնպես էլ ծանոթ չեն նույն այդ կյանքի քաղցրություններն ու հաճույքները, հենց թեկուզ այն բարդությունները հաղթահարելուց հետո առաջացող բերկրանքը, օրինակ:

[Koms]

հոգեկան հիվանդները ՝ ապրում են իրենց ուրույն յուրահատուկ հոգեվիճակային կանոններով, չի բացառվում, որ նրանք էլ իրենց հերթին մեզ, "առողջ" մարդկանց են համարում հոգեկան հիվանդներ,..

[Gohar]

Ավելի ճիշտ երջանիկ կյանքը հենց այն է, երբ այն ապրողը կարողանում է ժամանակին և ըստ արժանավույն գնահատել այդ երջանիկ վայրկյանները

Իսկ ես կասեի, երջանկության իսկական արժեքը իմանում են միայն այն ժամանակ, երբ այն արդեն անհետացել է

[Լուսաստվեր]

Երջանկությունը ժամանակավոր երեւույթ ա: Էսօր քեզ թվում ա երջանիկ ես, իսկ վաղը…
Մարդու կյանքը երջանիկ չի. մարդու կյանքի միայն որոշ պահեր են երջանիկ լինում:

Համաձայն եմ, բայց հենց այդ պահերն ու դրանց մասին հիշողույուններն էլ կյանքի դրդիչ ուժն են հանդիսանում:
<<Ով~ երջանկություն, ինչու երբ հայտնվում ես մի տեղ, վախենում ես հասակ առնել, անհամարձակ ետ-ետ ես նայում` կարծես անհանգստանալով, որ այդ նոր հոգիները կարող են ընտելանալ քեզ և չեն դիմանա, երբ լքես իրենց: Դու էլ ունես քո կամակորությունը, ու էլ ես քծնող քանի որ անվերջ հայտնվում ես նրանց մոտ, ում ինքդ ես ամբարտավան դարձրել քո հարատև ներկայությամբ>>
<<Գարունը ձյան տակ>> գրքից

[Վալերի]

երջանկությունը իմ կարծիքով գաղտնիք չունի: Ամեն մարդ երջանիկ է յուրովի, այն մարդը ինչով երջանիկ է զգում իրեն, դա կարող է նույնիսկ մյուսի համար ծիծաղելի լինել:
Երջանկությունը կարծում եմ կոնկրետ մի բանից չի գալիս:
"Ես քեզ սիրեցի հավիտենական սիրով:"
"Ամեն ինչ ներել, նշանակում է ամեն ինչ հասկանալ"

Ամեն մարդ երջանիկ է յուրովի :

Ավելացվել է 6 րոպե անց

Ան, բայց ասենք հոգեկան հիվանդները...իրենք էլ են չէ՞ հորինված կյանքով ապրում կարելի է ասել...ու երջանիկ են...եթե չեն բուժվում իհարկե...

Ես կասեի, որ հոգեկան հիվանդները ավելի երջանիկ են, քան առողջ մարդիկ:
"ես ճանաչում եմ մի կնոջ, որը ամեն գիշեր ամուսնանում է մի ասպետի հետ, եվ ամեն օր նոր երեխա է ունենում <նաիր բժիշկ, ես այսօր երեխա ունեցա>, նա այնքան ԵՐՋԱՆԻԿ է, եթե ես հնարավորություն ունենաի բուժելու նրան, ես դա չէի անի, որովհետև նա հիմա այնքան երջանիկ է:" ԴԵՅԼ ԿԱՐՆԵԳԻ

Ես նույն բանն եմ ասում, նրանց հեքիաթային նավերը բախվել են իրականության ժայռերի հետ և փշուր-ոշուր եղել, և նրանք իրենց "հորինված" հեքիաթային կյանքովն են ապրում, դրա համար էլ մեզաանից ավելի երջանիկ են: