Սիրտդ մաքուր պահի ու բարիք արա, որ ամպ չնստի հուշերիդ վրա:


Ես հոգնել եմ մանրաքանդակ պաղ խոսքերից լավ է լինել հմուտ դարբին քան ոսկերիչ:

Մի երազիր թագ ու ամրոց մի հղփանա աշխարհում, լավ իմացիր փոքր աղբյուրից մարդ հանգիստ է ջուր խմում:


Վնաս համարի այն շահը որը ստացել էս վատ համբավիդ շնորհիվ:

Միայն ջուրնա կարապին կարապ դարձնում, առանց ջրի կարապը սագա:

Գազան անգութ է երբ սոված է, մարդը՝ երբ հղփացած է:

Յեկ սիրելիս վաղվա հոգսին տանք դադար,
և այս մի շունչ կյանքը հաշվենք մի ավար,
երբ վաղն այս հին երկրից մենք գնանք,
կլինենք, դարեր առաջ մեռածներին հավասար:

Կյանքը կարճ է բաց մի թող նրա ամենակարևոր պահը, բարի գործեր անելու մարդկանց: