Սերը կյանքի լույսն է,իսկ ամուսնությունը այդ լույսի համար վճարվող վարձը։
Ամենաերկար ճանպարհն էլ սկսվում է առաջին քայլից։
Քեզ համար ընտրիր բարեկամ, դու միայնակ չես կարող երջանիկ լինել. երջանկությունը երկու հոգու գործ է:
Զայրույթի ժամանակ չպետք է ո’չ խոսել, ո’չ գործել:
Հիմարները գինին խմելով հասնում են հարբած վիճակի, իսկ դժբախտությունների ժամանակ` մինչև խելքի կատարյալ կորստի:
ՊՅՈՒԹԱԳՈՐԱՍ
Հյունսու պիկի պիկի բում © ԴԿ
Նույնիսկ ամենաբարձր գահին հետույք է նստում...
(չեմ հիշում՝ որտեղ եմ լսել կամ կարդացել)
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
KT' (01.04.2011)
Այն, որ կռիվը չի սիրեց, արժանի չէ այս օրվան...
Մեռելներն անոնք են,, որոնց համար մենք մեռանք։
Անմահությունը մեզի է և ապաշավն անօգուտ,
Ի՞նչ փույթ մեզի եթե մեր ոսկորներեն կերտված՝
Ազատության տաճարներու խորանին
Ծնրադրելու դեռ չեկան...
Ես կլսեմ ձայները երիտասա´րդ կամքերուն,
Որոնք ո´չ փախուստն են ճանաչեր և ո´չ ալ երդիքն օտար,
Ապագան ալ անոնցն է, Արշալույսն ալ երջանկության...
ՄԵՌԵԼՆԵՐՆ ԱՆՈՆՔ ԵՆ, ՈՐՈՆՑ ՀԱՄԱՐ ՄԵՆՔ ՄԵՌԱՆՔ...
հանճարեղ տողեր իմ պաշտելի Սիամանթոյի «Գերեզմաններեն ապաշավ» հանճարեղ բանաստեղծությունից
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Դե լավ էլի և այստեղ որն էր հանճարեղ,եթե չեմ սխալվում Վոլտերն էլ ասել էր «Աստված կա բայց ես չեմ հավատում» դե եթե Վոլտերն ա ասել ուրեմն վերջ կարելի է մտածել ասածի վրա,իսկ իմ կարծիքով բրնձելա,կատարյալ տխմարություն,նույն էլ մեռլների հետ կապված,եթե ինչ որ բան չեմ հասկացել ներող կլինեք կխնդրեի բացատրեիք:
Ուլուանա (08.12.2009)
Mariam1556 (06.02.2010), Նաիրուհի (08.12.2009)
1. Եթե կասկածում եք, որ ինչ-որ բան չեք հասկացել, լավ կլինի՝ այս կերպ արտահայտվելուց առաջ մտածեք։
2. Գուցե մեջբերված հատվածը բավական չէ, և պետք է ամբողջ բանաստեղծությունը կարդալ հասկանալու համար։
3. Բանաստեղծության մեջ հայրենիքի համար նահատակվածների գերեզմանները զրուցում են, և մեկը հարցնում է, թե ու՞ր են այն մարդիկ, ովքեր փախան այդ ճակատագրական ժամին և իրենց կաշիները փրկեցին, և արդյոք ովքե՞ր են իրոք մեռած, իրե՞նք, թե՞ այդ վախկոտները։
Իմ մեջբերած հատվածը գերեզմաններից մեկի պատասխանն է այդ հարցին։
Մի խոսքով՝ այն մասին էր, թե ովքե՞ր՝ հոգեպես, թե՞ ֆիզիկապես մեռածներն են ՄԵՌԱԾ;
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
-գերեզմանները զրուցում են, և մեկը հարցնում է, թե ու՞ր են այն մարդիկ, ովքեր փախան այդ ճակատագրական ժամին և իրենց կաշիները փրկեցին, և արդյոք ովքե՞ր են իրոք մեռած, իրե՞նք, թե՞ այդ վախկոտները
-ՄԵՌԵԼՆԵՐՆ ԱՆՈՆՔ ԵՆ, ՈՐՈՆՑ ՀԱՄԱՐ ՄԵՆՔ ՄԵՌԱՆՔ...
Այ այսպես տեսքի եկավ,պարզ ու հասկանալի եղավ,այնպես որ համաձայնվեք որ առանց առաջին տողի,Ձեր գրածը վերածվել է տխմարության,որովհետև ոչ մի իմաստալից միտք չի արտահայտում:
Համ կիսատ եք գրում,համ էլ նեղանում եք,երբ կողից ինչ որ մեկին դուր չ գալիս:
Kuk (08.12.2009)
Նաիրուհի, ամեն դեպքում կարծում եմ, որ այդ բանաստեղծությունն այնքան էլ հարմար չէ տվյալ թեմայի համար։ Բանաստեղծություններ կամ ընդհանրապես ստեղծագործություններից հատվածներ մեջբերելու համար հատուկ թեմաներ ունենք, իսկ այստեղ գրում ենք էնպիսի մտքեր, որոնք նույնիսկ եթե ինչ–որ ստեղծագործությունից հատված են, ապա ամբողջական են, ու հենց այդքանն էլ բավական է իմաստը հասկանալու և գնահատելու համար։ Կոնկրետ Ձեր այս տեղադրած մտքերն, օրինակ, համատեքստից պոկված պատառներ են, որոնք այս վիճակում չեն ընկալվում որպես ամբողջություն, ու քանի դեռ Դուք լրացուցիչ չէիք բացատրել, չէր հասկացվում։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 08.12.2009, 02:01:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Երևի այստեղ իրավունք չունեմ պատասխանելու, ամեն դեպքում՝ որովհետև դրանք պատկանում են մեծ բանաստեղծի, պարզաբանեմ, աշխարհիկ զրույցի ժամանակ մեջբերելով մեծ գրողի թեկուզ սովորական խոսքերը քաղքենիաբար նույնքան քաղքենի մարդկանց մոտ տպավորություն ես ստեղծում, որ տես-տես ես Շոդերլո դը Լակլո եմ կարդացել, ես որ այդպես եմ հասկացել այդ ստեղծագործության մեջ մեջբերածս տողերի իմաստը
![]()
Կներեք, որ խառնվում եմ, բայց պիտի ասեմ։ Gayl, կարծում եմ, որ իսկապես սխալ ես հասկացել Վանաձորցու գրածը։ Որքան հասկացա՝ դուք նույն բանի մասին եք խոսում իրականում։
Ինչևէ, ամեն դեպքում այս խոսակցությունն արդեն անձնական պարզաբանումների է վերածվում, հետևաբար շուտով կջնջվի, իսկ հետագա պարզաբանումներն արդեն արեք նամակագրական համակարգի միջոցով, քանի որ դրանք արդեն ջնջվելու են ու տուգանվեն՝ որպես թեմայից դուրս գրառումներ։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Շինարար (08.12.2009)
Հազար ներողություն,որ չկարողացա ընկալել Վանաձորցու խորիմաստ ակնարկը,խորիմաստ եմ անվանում,որովհետև իմաստը այնքան խորն է որ չեմ կարողանում սևը սպիտակից տարբերել,իսկ եթե դուք այդ գրառումը անվանում եք նույնություն ուրեմն արդեն ինքս սկսեցի կասկածել,արդյո՞ք ինքս իմ գրածների իմաստը հասկանում եմ,միթե՞ այդքան բարդ գրառում եմ արել անգամ իմ համար:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ