Նայել RSS հոսքը

Ձեռի հետ

Մի քիչ Սերժի համերգից, բայց ավելի շատ մեզնից եմ գրելու

Գնահատել այս գրառումը
Deep Purple-ից հետո Լիլիթը հարցրեց.
- Հաջորդն ո՞վ ա:

Փաստորեն, հաջորդը Սերժ Թանկյանն էր:

Չմանրանամ, չպատմեմ, թե ինչպես մի կերպ 6000-անոց տոմսեր ճարեցինք, բայց բավականաչափ ճարպիկ չէինք, որովհետև ուրիշները 4000-անոց կամ նույնիսկ հրավիրատոմսեր էին հաջողացրել:

Մի խոսքով, հավաքվեցինք-եկանք համերգ:

Էս Թերեզը հա ասում էր՝ Վիզան բանի պետք, մի հատ կլիպ եմ նայել, սենց-նենց: Բայց որ սկսեցին երգել, զգաց, որ՝ չէ, լավն են, մենակ էդ մի կլիպը սկսեց քննադատել:

Մինչև Սերժը կերգեր, վերևից գոռում էի՝ Սե˜րժ: Ու մենք ղժժում էինք: Թե ես ո՞ր օրվա Սերժի ֆանատ եմ: Հա, ռոք համերգ ա, կայֆ ա, գնում եմ, բայց որ ասեմ մեռնում եմ իրա համար, սուտ կլինի:

Վերջը: Սերժի հայերեն երգը սպանեց: Անունը ինչ ասես չդրեցինք. ախպարական ռաբիզ, ռաբիզ ռոք և այլն: Ասում էինք՝ ինչքան հայերեն բառ գիտեր, հավաքել, լցրել էր իրար գլխի: Բա որ «Ձեր կյանքին մեռնեմ»-ը սկզբում լսում էի «Ձեր կյանքի մերն էլ», ասում էի՝ էս ու՞մ ա քրֆում:

Մի պարել ենք պարում, մի թռնել ենք թռնում: Էս հետևի նստածները հա բողոքում էին, թե՝ նստեք, չեք թողնում նայենք: Ի՞նչ նայել: Տիկին ջան, դու ռոք համերգ ես էկել: Ստեղ բերանները փակ ձիգ չեն նստում, որ ամեն երգից հետո զուսպ ծափահարեն: Ստեղ թռնու˜մ են, գլուխ թափ տալիս, գոռու˜մ, ոտքերով խփու˜մ: Ու կռիվ եմ անում հետները. «Դուք չգիտե՞ք, որ ռոք համերգ եք էկել... համերգս հարամ մի արեք»:

Բայց դե տեղիցս վեր կացա, գնացի աստիճանների վրա թռվռալու: Մեկ էլ տեսնեմ՝ էդ կնիկը գնաց: Բա˜, փաստորեն իսկականից սխալ տեղ էր էկել:

Չնայած սենց բաներն ինձ քիչ են հետաքրքրում (բայց ամեն դեպքում հետաքրքրում են), բայց ասեմ էլի... Էս անգամ դահլիճում գտնվողները Deep Purple-ի կամ Jethro Tull-ի էն հին ու նոր, համով-հոտով ռոքերները չէին: Իհարկե, նրանցից կային, բայց քիչ էին: Ավելի շատ իմ հետևի կնոջ տիպի մարդիկ էին, ու նրանք հիմնականում պարտերում էին: Ինձ թվա՞ց, թե՞ իսկապես հեռուստացույցով հիմնականում ամֆիթատրոնն էին ցույց տալիս, որովհետև պարտերի ժողովրդի մեծ մասը դասական համերգ էր եկել:

Վերջում «Արագիլը» երգեց: Ջա˜ն: Ամենալավ մասն էր համերգի: Տատիկս, որը հեռուստացույցով էր հետևում, Սերժին մեյմուն անվանելուց հետո խոստովանեց, որ «Արագիլը» դուրը եկավ:

Մի խոսքով, ընդհանուր գոհ եմ: Չգիտեմ՝ ինչ տպավորություն կստանայի, եթե լրիվ մենակ կամ ռոքից հեռու ընկերներիս հետ գնայի:

Ու հիշում եմ էն ջահել տարիներս, երբ ռոք համերգներ մենակ էի գնում, որովհետև ընկերներս ռոք չէին լսում, իսկ լսողներն էլ հիմնականում ընկերներս չէին:

Էս էլ նկարներ, բայց մենք ենք, Սերժը չի. Սերժին շատ կտեսնեք տարբեր տեղերում, մեզ՝ ոչ:


Էս ես, Սոնայի ձեռքի գործը



Վիվասելի գլխարկներով ոնց որ պեռաշկի ծախող լինենք


Էս էլ ես ու Սոնան: Ինչքան էլ պատմեր իրա ջահելությունից, մեկ ա, ռոքեր Սոնան ինձ համար բացահայտում էր


Էս էլ մենք՝ համարյա բոլորով, համերգից հետո


Հ.Գ. Ու ծագում է տրամաբանական հարց. հաջորդն ու՞մ համերգին ենք գնալու: Հենց Համալիրի մուտքի մոտ իմացանք. սեպտեմբերի 24-ին, Յան Անդերսոն: Ուրախացա: Տխրեցի. էդ օրը Զալցբուրգում եմ լինելու: Բա դրանից հետո ո՞վ ա: Ես ու Լիլիթը Ալանիս Մորիսեթ ուզեցինք, հետո՝ Ջոան Բաեզ: Ասա՝ երազել եք:

Ուղարկել «Մի քիչ Սերժի համերգից, բայց ավելի շատ մեզնից եմ գրելու"» Digg-ին Ուղարկել «Մի քիչ Սերժի համերգից, բայց ավելի շատ մեզնից եմ գրելու"» del.icio.us-ին Ուղարկել «Մի քիչ Սերժի համերգից, բայց ավելի շատ մեզնից եմ գրելու"» StumbleUpon-ին Ուղարկել «Մի քիչ Սերժի համերգից, բայց ավելի շատ մեզնից եմ գրելու"» Google-ին

Պիտակներ: ոչ մի Խմբագրել պիտակները
Կատեգորիաներ
Առանց կատեգորիայի

Մեկնաբանություն

  1. romanista-ի ավատար
    Ես ՍՈԱԴի սիրահար եմ, ու առանձին Սերժի կարիերան ինձ այնքան էլ դուր չի գալիս... բայց դե էլի սիրում եմ, Սերժն ա մեկա, ՍՈԱԴի վոկալիստն ա, ինչքան էլ երգերն արդեն էն չեն... քո ասած էդ թռվռալու պահը իրա ոչ բոլոր երգերի տակ ա ստացվում, մենակ մի քանի իրոք հաջողված երգեր են, որ ստիպեցին ինձ ու ամֆիթատրոնի մնացած ժողովրդին ոտքի ելնել ու կորցնել մեզ ամեն դեպքում Սերժը շատ ա հեռանում ՍՈԱԴից, փորձում ա ինքնուրույն երևալ, չի ստացվում... մեծ հաճույքով կգնամ Scars ON Broadway-ի համերգին, եթե օրերից մի օր գան, քանի որ նրանց Սերժից շատ եմ սիրում)) ՍՕԲ-ը կարծես թույլ ՍՈԱԴը լինի, ու դա լավ ա)

    Հ.Գ. Հերթական անգամ համոզվում ես, որ ուզում ա Մայքլ Ջեքսոնը գերեզմանից ելնի ու գա Երևանում համերգ տա, ավելի լավ ա չգնաս... համերգի կազմակերպվածության մակարդակը զրո էր, Վիզայի ելույթի ժամանակ ականջներումս խզզոց էր դրանց ապահոված զվուկից, լավ ա Սերժի վախտ դզվեց... Սերժ, էլ մի արի էս ոչխարնոցում համերգ տուր, փող ունենամ, ես կգամ արտասահման, նորմալ դահլիճում, նորմալ տեխնիկայով, նորմալ հնչողությամբ քո համերգը կնայեմ...

    Հ.Հ.Գ. "Բարի Արագիլը" հուզեց... բայց երբ հետո ՅուԹուբում հոր հետ կատարած տարբերակը տեսա, այ դա արդեն լացացրեց... ստեղ արդեն չես կարա չասես` Ապրես, Սերժ Թանկյան, Ապրես, Մեծ Հայ...
    Թարմացել է 17.08.2010, 17:30 ըստ [ARG:5 UNDEFINED]