Անուկապատում

Ավելի քան երկու տարի Հայաստանի հեռուստատեսությունից հեռու լինելուց հետո վերջերս հանգամանքների բերումով բավականաչափ դիտել եմ հեռուստացույց ու մի հետաքրքիր բան եմ նկատել, որ նախկինում կարծես չկար. բավական նոստալգիկ է դարձել մեր հեռուստատեսությունը. անընդհատ հին ծրագրեր, հին համերգներ, հին իրադարձություններ... Ճիշտն ասած՝ գլոբալ առումով դեռ դժվարանում եմ գնահատել էս երևույթը, այսինքն՝ սպառվածության հետևա՞նք է, թե՞ պարզապես հինը վերապրելու, վայելելու ու գուցե վերագնահատելու փորձ։ Համենայնդեպս, զգում եմ, որ հինը նայելը հաճելի է։ Գուցե ես էլ եմ նոստալգիկոտ, դրանի՞ց է։ Թե՞ ուղղակի հինն իսկապես ավելի լավն էր...