ԹԵԿՈՒԶ ՈՒՇԱՑԱԾ
Ես վաղուց պետք է հասկացած լինեի,
Որ չեմ սիրում քեզ,
Եվ այն զգացմունքը, որ ես տածում էի
Բաժանում էր մեզ,
Որ զուր էին բոլոր թյուր կարծիքները`
Թե սիրում եմ քեզ,
Եվ որ Աստված հուր-հավիտյան
Միացրել է մեզ...
Այժմ հասկացա...Հ. Անի...
Թեկուզ ուշացած, թեկուզ փոշմանած,
Բայց համոզվեցի, որ չեմ սիրում քեզ,
Որ ինձ պատճառած ցավերի համար
Ես ատում եմ քեզ,
Եվ որ Աստված հուր-հավիտյան
Բաժանել է մեզ...