Հայ կանայք, որոնք <ամուսնացած> են/ կամ հայ կանանց ևս մեկ դժբախտություններից
Այս երևույթի ականատեսն ենք հայերս արդեն վաղուց, այնքան վաղուց, որ նույնիսկ սովորականի նման է հնչում, երբ տեսնմում ես կին մի քանի երեխաներով, իսկ ամուսինը արդեն միքանի տարի արտերկրում էև այնտեղ գումար վաստակալեով ապահովում է նրանց ֆիզիկական գոյությունը Հայաստանում:
Իսկ ինձ այս երևույթը անչափ անհանգստացնում է, քանզի առանց հայր մեծացած երեխաները մի տեսակ ոչ լրիվ ներքին աշխարհ են ունենում, նրանց մոտ կյանքի մասին պատկերացումը միակողմանի է, տրված միայն մոր կողմից: Երբ երեխան հոր և մոր կողմից է դաստիարակվում, նա արդեն փոքրուց տեսնում է, որ կան 2 մարդ և արդեն 2 կարծիք և 2 աշխարհայացք, իսկ մայրիկի հետ տեսնում են մեկը, իսկ մնացածը/ինչպես ասում է մայրիկը/ սխալ է:
Նեղ աշխարհայացքով մարդկանց հետ դժվար է շփվել, նրանք խոսում են իրերի և երևույթների մասին, որոնք երբեք չեն տեսել կամ փորձել, բայց խոսում են կտրուկ, արտահայտում կարծր կարծիք, դեռ մի բան էլ քո կարծիքի հետ չհամընկնելու հետ միանգամից պիտակավորում քեզ: Այստեղ ոչ թե դժվար, այլ տհաճ է լինում շփումը: Նաև նկատել եմ, որ նման ընտանիքում մեծացած մարդիկ մի տեսակ առանձնացված են, չունեն ընկերներ կամ եղածներն էլ ոչ թե իսկապես սրտակիցներ են, այլ ինչ-որ սովորության համաձայն կամ ձևական, երբ ընկերության մեջ միայն կոնկուրենցիա է, ով սիրուն, ով շատ, այլ ոչ թե ազնվություն, վստահություն:
Իհարկե այս երևույթի մեղավորը մեր պետությունն է, որը չի կարողանում ապահովել գոնե միջին կյանք վարելու համար աշխատատեղեր, բայց իմ սուբյեկտիվ կարծիքով ոչ միայն պետությունն է մեղավոր: Ինչու է տղամարդը նախընտրում լքել տնեցիներին ու երկար տարիներ անց կացնել օտար երկրներում, ուրիշ երկրների համար բանվորությունից մինչև հավաքարարություն անել, բայց փող աշխատել: Ինչու տղամարդը չի գերադասում այդ նույն բանվոր, տաքսի կամ թեկուզ հավաքարարը այստեղ աշխատել, կնոջն էլ խնդրել կողքից օգնել, բայց մնում իր ընտանիքի, իսկ ամենակարևորը երեխաների մոտ: Ախր ոչ մի հաշվեհամար չի փոխարինի այն բացը, որ լինում է մեկ ծնողի չլինելու ժամանակ, այն էլ կամավոր չլինելու:
Բացի դրանից այդ կանայք մի տեսակ աբիժնիկոտ են լինում, կյանքից նեղացած, կամ էլ ամուսնուց նեղացած, ախր ինչի համաձայնվեցիր տանը պարապ նստել օդից փող ստանալ, բայց առանց ամուսին մնալ, չթողնեիր, ոտքերն ընկնեիր, ասեիր որտեղ դու այնտեղ էլ ես
Ես այդպես կվարվեի, գուցե սխալ եմ, չգիտեմ, գուցե կան շատ նրբություններ, որոնց մասին չգիտեմ, քանզի նման ընտանիքի ներսում չեմ մեծացել, բայց կողքից ականատես եմ, իսկ կողքից ոչ ամեն ինչ է երևում, բայց շատ բաներ էլ երևում են, որ նման ընտանիքը չի նկատում;
Մեծ հետաքրքրությքամբ սպասում եմ ձեր կարծիքներին և պատմություններին;