***
Ուզում ես գոռա, ուզում ես ճչա,
Ուզում ես տեղից երկու կես եղիր,
Ուզում ես թող ու քեզնից փախիր`
Միևնույն է բախտից քո երբեք չես փախչի:
Երբեմն բախտը պատիժ է դառնում,
Պատուհաս դառնում ու մեզ կործանում:
Երբեմն բախտը այնպես է ժպտում`
իհարկե մեզ չէ, այլ ուրիշներին:
Ամեն ինչ սուտ է, ամեն ինչ ունայն:
Ամեն բան դատարկ, դատարկ ամեն բան...