կեսգիշեր է
այրվել են սիրո էջերը
մարում են վերջին աստղերը
ասված են բոլոր բառերը
գիշեր է, լուսնյակ գիշեր
սեր իմ այս գիշերը պատիժ է...........
չէ կեսգիշեր չէ, բայց հոգումս լրիվ գիշեր է, հարբած գիշեր է
ես երևի երբեք չեմ զգա մարդկային պարզ ուղղակի անհոգ երջանկությունը, միգուցե այն չկա էլ... քեզ երևի հաճույք է պատճառում իմ տառապանքները, չէ սա տառապանք չէ, սա հիասաթափություն է, մենակություն է գիշեր է, հարբած գիշեր......
սեր իմ, այս գիշերը պատիժ է.......
սեր իմ մոլորված առասպել
ինչու երբ էնքան բան ունեմ ասելու, ոչինչ չեմ կարողանումա սել, ուղղակի լռում եմ ու ներքուստ արտասվում, չեմ էլ ուզում գուշակել կանցնի սա, չի անցնի, գիտեմ մի բան
սեր իմ, այս գիշերը պատիժ է......համբույրի եզրին կուրացած շուրթեր
լուսնյակ գիշեր է, հարբած գիշեր է
ես երևի նույնիսկ ինքս ինձ հետ անկեղծ չեմ, ուզում եմ մտքերս ձևավորել ու նորից փախնում եմ, երգում եմ, լռում եմ ու կրկնվում էէ երգը անվերջ, ես եմ այդպես ուզում....
այրվել են սիրո էջերը, ասված են բոլոր բառերը...
ոչին ասված չէ, չեմ ուզում ասել ոչինչ
մենության անդունդում քո հայացնք եմ մուրում....
ես էլ չեմ ուզում մուրալ......
սիրում եմ հայացքդ , շատ
հոգնել եմ, կներես, ուղղակի հոգնել եմ
ու պիտի գնամ
ուղղակի
լուսնյակ գիշեր է, հարբած գիշեր.......