erewanski

գիտեք երբեմն մարդիկ լինելով իրատես խենթություններ են անում
այս տղային ես ճանաչում էի որպես մեր թաղամասի ծաղկավաճառ
նա ծաղիկներ էր վաճառում երբեմն նվիրում իսկ մի անգամ ել ամենը նետել էր հոգնել էր ծաղկավաճառ լինելուց այն ել Երևանի ծայրամասերում
նրա պատմությունը ծանոթեր ինձ`հայրը անհայտ կորել էր մայրն էլ անկողնային հիվանդ էր ծանր էր նրանց վիճակը տանը հոգսը նրա ու քրոջ վրա էր
նա իր հասակակիցներիցգումար չէր խնդրում սակայն միշտ ուրախ էր երբ իրենից ծաղիկ էինք գնում կամ կանչում էինք մեզ հետ խաղալու
սակայն օրերից մի օր նա սիրահարվեց
նա եկավ մեզ մոտ ու հարցրեց թե ինչ անի
մենք էլ ասեցինք գնա ու ասա թե նրան սիրում ես նվիրիր ծաղիկներ ու ետ արի
նա գնաց մոտեցավ աղջկան մեկնեց նրան ծաղիկները ու....................
-գնեք ծաղիկներ խնդրում եմ
բոլորս ապշեցինք
հետո նա հասկացավ թե ինչ արեց արագ համբուրեց աղջկան ու խենթի պես վազելով հեռացավ
Նա կորավ .... մենք մոռացել էինք նրա մասին....
մենք նրան տեսանք մոր թաղման ժամանակ արդեն հասուն տղամարդ էր դառել