Ուրախ էջեր
Սպոն նստած է խոհանոցում, սպասը դրել եմ առաջին, որ ուտի: Ես էլ շուռ եմ եկել իմ գործերով եմ զբաղված, հետն էլ խոսում եմ,-«Կեր անուշ ջան, կեր»: Հետ եմ նայում՝ դեռ չի կերել... Գործս շարունակելով նորից խոսում եմ,-«Կեր անուշ ջան, կեր»: Մեկ էլ Սպարտակը բարկացած, վրդովված...,-«Ձեռներով պիտի ուտե՞մ»: Գդալ չէի տվել
***
Մի օր բարկացա Սամոյի վրա, էս էլ սկսեց լացել: Սպարտակը եկավ ձեռքը քցեց Սամոյի վզով.- «Արի քաղղղցրս, արի գնանք»: Շուռ եկավ ու բռունցք ցույց տվեց ինձ
Էլ որտեղից կարելի էր բռնվել, որ չընկնի...