yan_gant_y_tan-ի խոսքերից
Շոգ ա։ Շատ։ Բողոքողների ոտքերի պատճառով հալող ասֆալտ, կատլետի հոտ, քրտնած աղջկերք, Բամբիռ։ Գլամուռ տպեր, ռոցկեռներ, 4 օրյա պատերազմ։ Ֆրանսահայ աղջիկ, որի հետ գրվում եմ, նեղացած ընկեր որի հետ չեմ բարիշում։
Վիճակի փոփոխություն կա բայց ոչ իմ կյանքում, կամ կա բայց շատ չի, ցույցերը պրծան, բայց ես ինքս իմ դեմ ցույցը հլը շարունակում եմ, սենց որ գնա իրավիճակ ա դառնալու։ Երաժշտությունը բարձր որ մտքերս չլսվեն, վաղը ելի գործի, մի ձեվ քեզ բավարարված ես ըզգում գործից հետո, բայց հոգնած եմ լինում ու իմ ծուլության դեպքում ետ բերում ա անգործության։ Եսօր ել եմ զգում որ ես օրը անիմաստ անցավ, չնայած որ հիշեմ որ իմ հմար նոր նկարիչների նկարներ գտա ու ինձ ետի դզեց, ու ինչ որ գրողի գործ եմ քաշել որը սովորությանս համաձայն չեմ կարդալու ապա օրս ելի անիմաստ չանցավ, չե, անիմաստ անցավ։ Ֆրանկս գրում ա թե բա նայի ինչ լավ լուսին ա ասում եմ լուսինն չի երեվում իմ շենքից: Չի դզում քաղաքը, այ մի հատ գյուղ ըլներ, կլոր տարին լուսնին նայեիր ու հարևան հարսի դոշերին, վատ չեր լինի չե՞, հա լավ, ոչ միայն նայեիր։ Քունս տանում ա ու ոնց որ երգը շատ ա կամաց, գրելու համար գրել ա պետք, հենց սկսես մի բան գրել, գրելտ կգա, դե երևի ելի, կարողա տուֆտում եմ։ Լրջով չգիտեմ ինչ անեմ ես իմ պատմության հերոսի հետ կարողա «Ս» ով ա սկսվում ետ բառը ես հլը չեմ ջոգել, կարճ գրեմ ինչ եմ ուզում արած ըլնեմ, ոչմեկին գաղտնիք չի որ ՀՀ տարածքում հայ գրականությունը չի ապրում իրա վերելքի ժամանակաշրջանը, ու ջահել մասան այդ թվում ես չենք կարդում 20-րդ դարի գրողներին որոնք իրանց վախտերով եսիմ ինչ չեին են վախտվա սերնդի հմար, իսկ ես սերնդի հմար, իմ հմար, հեչ բան են, ու նորը ստեղծելու կարիք կա, ինչը բձեքը չեն կարա անեն ու ետ գործը պտի անեն ջահելները, իմ պես, որտեվ իրանք ծնվել են ես իրականությունում ու ես ամեն ինչը ավել լավ գիտեն քանց թե մեր հնացած, դարն անցած գրողների միությունը։
Եսքանը ես օրվա հմար, անփույթ եմ գրել, իսկ խի չեմ պահպանել հայոց լեզվի կանոնները, կգրեմ հաջորդ անգամ։
Բլոգի կատեգորիաներ
Նայել անձնագիրը
Նշել այս բլոգն ընթերցված