31.08.2011, 07:44 (5755 Դիտումներ)
Այսօր այն օրերից էր իմ մոտ,որ ինչ-որ մի բանի ես անհամբեր սպասում,նոստալգիան խեղդում է քեզ եւ հիշողություները լայնաշերտ օպտիկամալուխային ճանապարհով ենթագիտակցությունից քաշում է դեպի կարճաժամկետ հիշողություն
՝ դա ես անվանում եմ ֆլեշբակ:Կրկին մոտենում է Սեպտեմբերի մեկը՝կրկին աշուն եւ ռոմանտիկա,այս տարի առաջին անգամ դասի չեմ գնալու եւ իմ համար շատ տարօրինակ է՝ասես ինձնից ինչ-որ մասնիկ են խլել,ասես ես ծերանում եմ,մեծանում եւ ֆիզիկապես մի նոր փուլ պետք է մտնեմ,բայց ես չեմ ուզում մեծանալ
չեմ ուզում դառնալ բոլորի նման եւ մոռանալ մանկական երազանքները,անհոգ կյանքը,դեմքի մանկական ժիպիտը՝որը ամեն նոր բանից այնպես է ժպտում ասես աշխարհը իրենն է
,երբ առաջին անգամ տեսնում ես արեւածագը ու զարմանում բնության հրաշքով,հետո մեծանում ես մոռանում եւ ընդհանրապես մոռանում,թե ինչ հրաշալի մոլորակի վրա ես ապրում,թե բնությունը ինչ հրաշքներ է գործում ամենօր եւ հանուն շահի ոչնչացնում այն ինչը քեզ մոտ ժպիտ է առաջացրել,բացվում է աչքերը,հանում ես մանկական վարդագույն ակնոցները եւ տեսնում կյանքի դաժանությունները՝սոված երեխաներ,դժբախտ ընտանիքներ,տարբեր հիվանդություններ,մարդկանց ստրկեցում եւ բնությունից հեռացում՝ քարե ջունգլիների փոքրիկ բետոնե տուփերի մեջ դասավորում ըստ պետքականության աստիճանի եւ մեզ թվում է թե ապրում ենք՝մտածում ենք անպետքական եւ ամենաթանկ իրերեը գնելու մասին,աշխատում,աշխատում,հետո գնում այդ իրը եւ հասկանում,որ կյանքը անիմաստ ծախսել ենք ինչ-որ մեկի հորինած կապրիզներին ենթարկվելով՝ մոռանալով ամենակարեւորի մասին՝ բնության,մարդկային անշահախնդիր հարաբերությունների մասին,ընկերների,ընտանիքի ու մտածում աշխատել ու աշխատել,բայց ինչի համար մենք էլ չգիտենք,կամ գիտենք թե ինչ-որ բարձր նպատակի համար,վերջում է երեւում թե ինչ սխալ է եղել ամենինչ,սակյան այլեւս ոչ մի բան փոխել չի լինում,մենք գնահատում ենք այն ինչ ունենք,երբ կորցնում ենք այն
Պետք է այնպես անել,որ երբ դառնաս 64 տարկան ոչ մի բանի մասին չափսոսես,որ կարող էիր,բայց չարեցիր
Պ.Ս Գնահատեք ժամանակը,հարգեք նրան եւ նա կհարգի ձեզ,կյանքը անցկացրեք իմաստալից,սիրեք միմյանց:
Նայել անձնագիրը
Նշել այս բլոգն ընթերցված
