Ameli

Ու՞ր կը մնայ կոյս սերը, կոյս հպումը, կոյս համբոյրը, սրբութիւնը, քանզի երկսեռ հաղորդակցութիւնը արագ աճող եւ դիւրաւ բռնկող յարաբերութիւն մըն է. տեսողութիւնը կ՛առաջնորդէ խօսակցութեան. խօսակցութիւնը՝ ձեռքի հպումներու, շրթունքի եւ այլն: Այսպիսով, ամուսնութեան ուղին կը փոթորկի, կը մթագնի, կը ցեխոտի:
1965-ին ընտանեօք Լիբանանէն Ամերիկա գաղթեցինք՝ ուսումս շարունակելու: Արձանագրուեցայ Եու Սի Էլ ԷՅ համալսարանը՝ տոքթորական տիտղոսին համար: Լսարանին մեջ միակ Հայը ես էի: Շուտով բարեկամացայ Ամերիկացի դասընկերոջ մը հետ, որուն հետ մտերմօրէն կը խօսակցէինք զանազան նիւթերու շուրջ: Օր մը բարեկամս հարցուց ինծի. "Եղիա՛, ինծի երբեք ըսած չես, թե Լիբանանին մեջ ինչպե՞ս գտար կողակիցդ": "Շատ պարզ էր,- ըսի,- ամուսնացայ աշակերտուհիներէս մէկուն հետ, որուն երեք տարի գիտութիւն դասաւանդած էի": "Է՛հ, ինչպե՞ս յայտնեցիր իրեն առաջարկդ",-շարունակեց ան: "Մի քանի ամիս աղօթելէ ետք, Աստուած ինծի յայտնեց, թե ա՛ն պէտք էր ըլլար իմ կողակիցս: Որոշումս մօրս հաղորդեցի /հայրս վախճանած էր/, ապա՝ կողակիցիս ծնողքին:Անոնք, շաբաթ մը խորհրդակցելէ ետք, յայտնեցին իրենց հաւանութիւնը: Մի քանի շաբաթ յետոյ նշանուեցանք, իսկ երեք ամիս յետոյ՝ ամուսնացանք": "Ըսել կ՛ուզես՝ դուն որեւէ աղջիկ չե՞ս փորձած",- հարցուց ան զարմացած: "Ոչ,- պատասխանեցի հաստատակամօրէն,- ի՞նչ կարիք ունեի փորձելու, երբ Աստուած զիս առաջնորդած էր շիտակ թեկնածուին, որուն դասաւանդած էի երեք տարիներ":
Բարեկամս գլուխը շարժեց ու, վայրկեան մը լուռ կենալէ ետք ըսավ. "Կը մեղքանամ քեզի: Գիտե՞ս ինչ ըրած ես դուն: Վերարկու մը գնելու համար դերձակի վաճառատուն մը մտած ես եւ առաջին վերարկուն, որ ձեռք անցուցած ես, հագուած ու դուրս ելած ես": "Հապա ի՞նչ պէտք էր ընէի",- ըսի դիտաւորութեամբ: "Օ, պէտք էր 15-20 հատը փորձէիր. հագուէիր, հանէիր, բաղդատէիր՝ ձեւերը, գոյները, գիները, ինչպես մենք հոս կ՛ընենք՝ Ամերիկայի մեջ": "Այո՛, բարեկա՛մս,- բացատրեցի սրդողած,- դուք ձեր կողակիցները կ՛առնէք իբրեւ վերարկու: Մէկը կը հագնիք, զայն կը հանէք, ուրիշ մը կը հագնիք: Կը փորձէք 10-20 հատ, թերեւս 90-100 հատ: Ի վերջոյ, մէկը հագուած կ՛ելլէք խանութէն դուրս ու, մայթին վրայ ոտք դրած իսկ, կը խորհիք, թէ, թերեւս, միւսը առնէիք աւելի լաւ կ՛ըլլար: Ու մօտ ատենէն, երբ վերարկուն սկսի մաշիլ, կը նետէք զայն ու կը հագնիք ուրիշ մը: Մենք մեր կողակիցները կ՛առնենք իբրեւ անձ, ո՛չ թէ իբրեւ վերարկու, անոնց հետ կենակցելու՝ ցմահ":

Մարկօ Պապիկեան, Եղիա Պապիկեան "Առողջ քրիստոնեայ ընտանիք" գրքից