11.06.2011, 13:30 (3317 Դիտումներ)
Գեա-ի խոսքերից
Մեր Երկար ու ձիգ պայքարից հոգնած`
Ես խոնարհվում եմ պարտության առաջ,
Ու ընդունելով հաղթանակդ գաղջ`
Զենքերս բոլոր դնում եմ ես ցած:
Ու իբրև դափնի, կամ գուցե ավար,
Ինձ քեզ եմ հանձնում, ես անվերադարձ,
Ու խոնարհվում եմ պարոնիս առաջ:
Ի՜մ Մենակություն
Տե՛ս, էլ չեմ կռվում , էլ չեմ վախենում ,
Որ հաղթանակի լպիրշ ժպիտով
ինձ կպարուրես սառը գանձերով:
Ու գլխիս կարգած քո զինակիրը,
Որն անհասկանալի արտաքին ունի,
(Կի՞ն է նա արդյոք,
Թե՞ ամորձատված կեղտոտ ներքինի,
Դատարկությունն է շատերին հայտնի):
Շրջում է անքուն,
Քո ապարանքի իմ խեղճ անկյունում,
Արցունքներս է իսկույն հավաքում,
Որ դրանք հանկարծ աղավնի դարձած`
Ինձ լուր չբերեն,
Թե ջրհեղեղիդ չար ծովից փրկված
Երազանքների ավետյաց երկիր ունեմ ազատված,
Որ Հույսը հանկարծ ոչինչ չիմանա,
Թող նա չիմանա:
Ես չեմ դիմանա,
Էլ չեմ դիմանա...
Բլոգի կատեգորիաներ
Նայել անձնագիրը
Նշել այս բլոգն ընթերցված
