ArmSOAD

Վաղուց գրված մտքեր ունեի, որոշեցի տեղադրել նաև Ակումբում

Մարդ կա հիշում է, մարդ էլ կա լսել է, որ Խորհրդային միության տարիներին մտնում էիր խանութ` դատարկություն էր: Բայց չգիտես թե ոնց, կային մարդիկ, ով ունենում էր ինչ ուզում էր: Ասվածը վերաբերում էր թե սննդին, թե մնացաց ապրանքներին: Մարդ էլ կար անհայտ աղբյուրներից, կամ, ինչպես ասում են` "տակից" օրինակ "Pink Floyd"-ի ձայնագրություններ էր ճարում:

Վերադառնանք մեր օրեր: Դե երևի շատերն արդեն գիտեն հանրապետությունում ձվի հանկարծակի անհետացման մասին: Կատարենք մի փոքրիկ հետազոտություն: Ենթադրենք ուզում ենք ձու գնել: Մտնում ենք քաղաքում լավ հայտնի սուպերմարկետային ցանցի խանութներից մեկը: Փնտրում ենք ձու: Չենք գտնում: Հայացքը բարձրացնում ենք խանութի մյուս հաճախորդների վրա: Մի ծարք մարդկանց ձեռքերին տեսնում ենք մեծ-մեծ տուփերով ձվեր: Զարմանում ենք: Մոտենում ենք նրանց ու հարցնում. "Ձուն որտեղի՞ց եք վերցրել": Լսում ենք մեղմ ասած մունաթախառը պատասխան. "Ես էս շուտվանից եմ վերցրել": Շարունակում ենք զարմանալ:
Մոտենում ենք խանութի բազմաթիվ անիմաստ աշխատողներին ու հարցնում.

- Ձուն որտեղի՞ց են վերցնում:
Ասում են.
- Այսօր մենք ձու չենք ստացել:
- Այ քեզ բան, բա այ էն մարդկանց ձեռքի ձուն որտեղի՞ց է:
- Չգիտեմ, երևի իրենք շուտ են վերցրել:

Արդեն սկսում ենք մեր զարմանքի վրա չզարմանալ: Որեմն ի՞նչ է ստացվում: Կամ մարդիկ գոյություն չունեցող դարակից վերցնում են գոյություն չունեցող ձու, կամ էլ երկու շաբաթ է ձուն ձեռքները բռնած խանութում շրջու՞մ են: Դա դեռ հերիք չի, նման "ուրվականների" թիվը գնալով շատանում է, բայց խանութը արդեն մի քանի օր նոր ձու չի ստացել:

Հիմա ի՞նչ: Վերհիշենք հին ու բարի Սովետն ու փորձենք ձուն "տակից" ճարե՞լ: Թե՞ ձևացնենք, որ ոչինչ չենք նկատել, ու վերջնականապես հրաժարվենք Ամանորյա սեղանին փախլավա ունենալու մտքից: