19.05.2009, 00:46 (4651 Դիտումներ)
Էսօր առաջին անգամ սկայպի հեռախոսը միացրի, որ մաման հարսիս հետ խոսի։
Մի ժամ։
Թեմաներն անսպառ էին։
Ստեղի եղանակ։
Էնտեղի էղանակ։
Եվրատեսիլ։
Բարեկամություն։
Լենագանի հարսանիք։
Նաիրիտ
Խոզի գրիպ։
Քեռուս օպերացիան։
Իմ օրական խմվող սուրճերի քանակը։
Քաղաքապետի ընտրությունները։
Եղբորս էրեխու ծնունդը, որ նշել էին երեքով։ Եղբայրս երգել էր, Լիլուշս մոմերը փչել։
Հինգ տարեկան։
Մանկությանս վերջին լավ հիշված իմ ծնունդն էլ էր հինգ տարեկան..
Վերջում հարսս ասեց՝ Լիլ, սրանից հետո մենակ խոսալու ենք։ Տնաշեն, ես մինչև մի տառի տեղը գտնում եմ, դու արդեն 4 տող գրած ես լինում։
Մաման էլ եզրահանգեց՝ տերդ մեռնի գիտություն։