Սաղ տոշնի ա
Եկել եմ ասեմ, որ ես դեպրեսված չեմ, ես չեմ զարմանում աշխարհի վրա ու իմ մոտ ի սպառ բացակայում ա ինքնասպանություն գործելու ցանկությունը: Չէ երջանիկ ապուշ չեմ, լիքը պրոբլեմներ ունեմ, որոնց լուծման վրա աշխատում եմ քաջ գիտակցելով, որ մի վայրկյան անգամ չվայելած դրանց լուծման արդյունքը նոր պրոբլեմներ են գալու: Ամենօր ներվայնանում եմ շատ բաների վրա, շատ մարդկանց չեմ սիրում, ավելի շատերին սիրում եմ: Հա ինչ էր ասածս, տենց բլոգ էլի առանց արտասովոր վիճակների
Հիմա մտածում եմ փակեմ, թե թողնեմ գրածս
Լավ, թողնում եմ, շնորհավորեք սա իմ կյանքում առաջին բլոգային գրառումն էր, կարծում եմ, որ ինձ մեծ բլոգերի ապագա է սպասվում