ես վաղուց արժեզրկել եմ բոլոր բառերը
լսի, էն որ ասում են երջանկություն, երջանկություն... չլինի՞ դա դու ես
Ամբողջ օրը հիշում էի մեր դպրոցի հատակի նախշերը: Չգիտեմ` ինչիս էր դա պետք, որտեղից դարձավ կպչուն հիշողություն (եթե նման բան ընդհանրապես գոյություն ունի), բայց էսօր ամբողջ օրը հիշում էի դպրոցի հատակի մարմարե նախշերը: Էդպես լինում է, երբ մի երգ ես լսում, ու կապ չունի` սիրում ես երգը, ...
Մի քիչ առաջ ոտքիս մատի եղունգը պոկեցի: Արեցի դիտմամբ, ուզում էի ցավ զգալ: Բայց ցավն ինձ պետք էղածից շատ ավելի ուժեղ էր: Ստիպված դեղ քսեցի ու սկսեցի նվնվալ, մեկ-մեկ էլ` լաց լինել, երբ մայրս դեմքիս չէր նայում: Հետո մաման ստիպեց, որ իրեն ցույց տամ հերոսությունս: Առանձնապես ցույց տալու ...
Մեծ տատս մորս տատիկն էր: Ութ տարեկան էի, երբ մահացավ, բայց շատ լավ հիշում եմ իրեն: Արտակարգ բարի տատիկ էր: Միշտ հագնում էր իր սև երկար զգեստը, որի վրա սպիտակ մանր պուտեր կային կամ էլ մյուսը` էլի սև, բայց վրան պուտերի փոխարեն մանր դաշտային ծաղիկներ էին: Վրայից կապում էր մաքուր, սև ...