Hab

Բոլորը շտապում են, անդադար խոսում, դասախոսում, դատարկում բոլոր ցայտաղբյուրները, սրբում ճակատից գլորվող քրտինքները, հոգնում, բայց նորից խոսում, շտապում, իրենք էլ երևի չեն իմանում ուր, բայց շտապում, բոլորն են շտապում: Բոլորի ձեռին դրամապանակներն են, բայց դրանք դատարկ են ..Արվեստագետները նոր մոլորակներ են հորինում և համոզում արվեստից չհացկացողներին, որ երկինքը կարմիր է, հողը կապույտ, արևը լուրջ և անհուսալի հիվանդ է, դրանից էլ անընդհատ ջերմում է, լուսինն էլ շատ վաղուց հորինվել է սիրահարների կողմից, այդպես էլ մնացել է.....Ամեն ինչ խառն է ու աբստրակտ, ջղային է ու վախենալու: Ստոպ, վերջացրեք, բավական է: Առանց այն էլ , մեր բոլորի ձայները լսելուց հետո, երկինքը բարկացել է , ու անձրև է թափվելու..էն էլ ինչ անձրև` մեեեեեեծ կաթիլներով ..ու գիտեք ինչ է անելու ?` կաթկթալու է անդադար, խոսելու է , խոսելու ու բողոքելու, տեսնենք դա մեզ դուր կգա?...........................
Անձրև, իմ գլխին մի կաթա, հա?? Տես ես արդեն ուղիղ մի ժամ ա, որ չեմ խոսում, իսկ եթե ուզում եմ խոսել` գրում եմ, գրում եմ, գրում, խոսում եմ, վաաայ , էս ինչ ասեցի...