17.12.2010, 03:25 (5768 Դիտումներ)
Բազում արժանիքներ ունենալով հանդերց, պետքա խոստովանել, որ շալվար արդուկել ես չեմ կարա: Ոնց չեմ ծռում, ոնց չեմ փռում` չի արդուկվում, հո զոռով չի: Էսօր մոտ մի կես ժամ վարի տվեցի, մինչև հաջողվեց շալվարին մարդկային տեսք տալ: Ասա գոնե ջինս լիներ, ջինսի արդուկելը մի 15 րոպեյա մոտս տանում - չէ հա, կոստյումի շալվարն եր` վերջին անգամվա սխրագործություններից ճմռթված:
Բանն այն է, որ էսօր մարքեթինգային պրեզենտացիան էր, մեր խումբը պետքա ներկայացներ չինացիներին հակաբեղմնավորիչ հաբեր նաղդելու պլանը /ավելի տարօրինակելա լինում - մրցակից խմբերից մեկը որոշել էր հնդիկների բիոզուգարաններ նաղդի - երևի տպավորվել էին հնդիկ միլիոնատիրոջ մասին կինոյի զուգարանային դրվագից/: Ինչևէ, հագանք, փողկապը քաշեցինք վզից /փողկապ կապել էլ չգիտեմ, դրա համար շատ ուշադիր եմ վերաբերվում, որ լավ մարդկանց կողմից կապված փողկապները չարձակվեն - թե չէ ստիպված եմ լինում էլի լավ մարդ փնտրել, որ կապի. մի կողմ թողենք էն փաստը, որ շատ շատ էրկու փողկապ կա մոտս` մեկը սիրուն մանուշակագույն, մյուսը կապույտ` ԴՆԲԿ-ի մարտական էմբլեմով/, ու պոկվեցի պրեզենտացիոն խմբի հետ պարապելու:
Էս ես` պրեզենտացիայից առաջ. պատրաստությունը մարտական, բոյով, բուսաթով` ասելա թե պատրաստվում եմ գնամ ցբխեմ:
Պրեզենտացիայի ժամանակ վառռռռռռռռում էինք: Ինձ բաժին էր ընկել տնտեսական անալիզը, մրցակիցները, SWOTը ու լոգիստիկան: Ամեն ինչ ստացվեց ուզածի պես` երբ պետքա, աուդիտորիան ուշադիր լսում էր, երբ պետքա` ծիծաղում /նամանավանց երբ սարսռացնող ձենով սկսեցի պատմել գիշատիչ չինացի մրցակիցների ճիրանների տակից հելնող առողջության ու կյանքի համար վտանգավոր հորմոնալ դեղերի մասին/, երբ պետքա` տեղը տեղին հարցեր տալիս: Կարծիք կա, չափից շատ չէի քայլում, ձեռքերի աշխատանքը նորմալ էր, վիզուալ կոնտակտը սաղ աուդիտորիայի հետ բավարար աստիճանի էր: Մարքերի փոքրիկ գաղտնի անազնիվ հոգեբանական հնարքը աշխատեց փայլուն:
Կարծիք կա` մեր թիմը էսօր ամենալավն էր: Հաճելիա խելոք ու տաղանդավոր մարդկանց հետ գործ անելը:
Էս էլ ես` ուժասպառ տուն էկած: Ինչա նշանակում` սքայպով խոսալուց պահի տակ աչքեր փակելը: Տեղում չափում գծում նկարում են...