Բլոգի մեկնաբանություններ

Այսօրվա իրողությունից էնքան հեռու...
բայց երանելի մի բան է... եթե մի օր նման մի բանի ականատես լինենք, ուրեմ փրկված ենք

Նարե-ի խոսքերից

Լեռնեցի ջան, կներես, բայց եթե ցանկություն ունես դասական ուղղագրությամբ գրելու, ապա դա պետք է անել ոչ միայն այն դեպքերում, որոնց ծանոթ ես, իսկ որը չգիտես, գրես նորմալ աշխարհաբարով: Իսկ այս ձև գրելը նմանվում է կիսագրագիտության:

Նարէ ջան, ինչ որ պահից որոշել եմ գրել դասականով, իմանալով, որ սկզբնական փուլում սխալաշատ կը լինի գրուածքներս:
Յետոյ մի բան էլ, աշխարհաբարը ուղղագրութիւն չէ, այլ՝ բարբառ: Կարելի է գրել դասական ուղղագրութեամբ եւ աշխարահբար:

Լեռնեցի ջան, կներես, բայց եթե ցանկություն ունես դասական ուղղագրությամբ գրելու, ապա դա պետք է անել ոչ միայն այն դեպքերում, որոնց ծանոթ ես, իսկ որը չգիտես, գրես նորմալ աշխարհաբարով: Իսկ այս ձև գրելը նմանվում է կիսագրագիտության:

Ես ինձ համար չէի ասում, Լեռնցի ջան, ուղղակի բոլորս պարտավոր չենք Սևակի ոճին ծանոթ լինել, իսկ էսպես նրանք, ովքեր չեն կարդացել Սևակ, գուցե հետաքրքրվեն ու գնան կարդան, շնորհակալություն, որ ավելացրեցիր

Լաւ ա ասեցիր

Չէի նկատել: Դէ բայց ոճից ակնյայտ է՝ Պարոյր Սեւակ:

Լեռնցի ջան, հեղինակին նշիր, որ մարդիկ իմանան, թե չէ կարող ա մտածեն դու ես, 57 թվին սենց բաներ ես գրել, ծեր ես և այլն

Harcaser-ի խոսքերից

Ամենի ինչ քաղաքականութիւնն է որոշում:

Այսի՞նքն:
Ինչպէ՞ս է քաղաքականութիւնը որոշում:

Ուժն է որոշում: Ուժը:
Որը կա՛մ ծնում է անիրաւութիւն, կա՛մ պաշտպանում է իրաւունքը:

Ամենի ինչ քաղաքականութիւնն է որոշում:

Ես գրել եմ գրական հայերենով` բայց, դասական ուղղագրութեամ: Աշխարհաբարը դա բարբառ է:

Յատուկ այսպիսի թեմաների համար ես կատարել եմ գրառում` http://lernci.livejournal.com/48567.html :

Իսկ չէր կարելի էս ամեն ինչը սշխարհաբար գրե՞լ

Arm.girl-ի խոսքերից

Հօգեբանօրեն մեկուսի և հացից էն կողը չտեսնող այդ տարրը վաղուց է դուրս եկել ցեղային հարազատութեան գծից:

Ճիշդ է, չկան անտականք ազգեր, բայց հայ տականքը կը մնայ անմրցելի:

Էլի Նժդեհն է ասել, ցավոք, բայց մինչ հիմա իրականությունը չի փոխվել:

Նա ազգային պատկանելություն չունի, եւ եթե խոսում էլ է հայերեն, ապա միայն այն պատճառով, որ հաղորդակցվելու այլ ձեւ դեռ չի գտել:

Հօգեբանօրեն մեկուսի և հացից էն կողը չտեսնող այդ տարրը վաղուց է դուրս եկել ցեղային հարազատութեան գծից:

Ճիշդ է, չկան անտականք ազգեր, բայց հայ տականքը կը մնայ անմրցելի:

Էլի Նժդեհն է ասել, ցավոք, բայց մինչ հիմա իրականությունը չի փոխվել:

Անշուշտ:

Ավելի դիպուկ հնարավոր չէ ասել, ցավոք, մեզանում շատ են ազգային պատկանելություն չունեցողները:

Մեկընդմիշտ ամբոխված-հրաշալի է ասված:

Ո՞վ է հայը. մի՞թե նա է, որ խոսում է հայ լեզվով

Միանշանակ:
Նժդեհը ասել է՝ Լավ է լինել խուլ եւ համր, քան լինել օտարախոս հայ:
Լեզուն մշակույթ է, էլ ի՞նչ հայ եթե օտար մշակույթի կրող է:

Հավատացեք` ես այդ զարթոնքին ամենից շատ սպասող մարդկանցից եմ... բայց երևի այդ զարթոնք դեռ շատ կուշանա... Ինչպես կարող եք հայրենասեր անվանել այն երիտասարդներին, որոնք գնում են Ծիծեռնակաբերդ իրենց հարգանքի տուրքը մատուցելու անմեղ զոհերին և ամբողջ ճանապարհին չեն զլանում <<ֆուտբոլի>> գնդակի մեծությամբ ծամոնները բերաններում <<տրորել>>, դեռ ճանապարհին չձանձրանալու համար միմյանց վերջին անեկդոդներն են պատմում... Շատ շատերն էլ ".. եկեք գնանք եղեռն" արտահայտություն են օգտագործում: Գիտեք իմ կարծիքով դա չիմացության, անտեղյակության հետևանք է, և ես կարծում եմ, որ մենք զարթոնքի կհասնենք միայն այն դեպքում, երբ կկարողանանք այդ բացը լրացնել...

Nira-ի խոսքերից

էդպես եմ ասում , քանի որ ներկայումս մեր մշակույթի և հայրենիքի նկատմամբ անտարբերությունը կամաց-կամաց ավելի ու ավելի շատ երիտասարդներ է վարակում..

Ես հակառակը կասեյի: Այսօր Հայրենատիրության զգացողութիւնը հայութեան մեջ աճում է երկրաչափական պրոգրեսիայով ու աւելի շատ երիտասարդներ է վարակում:
Հայությանը սպասվում է նոր ազգային զարթոնք:

էդպես եմ ասում , քանի որ ներկայումս մեր մշակույթի և հայրենիքի նկատմամբ անտարբերությունը կամաց-կամաց ավելի ու ավելի շատ երիտասարդներ է վարակում..

Այո, անշուշտ: Սակայն մեր վերադաս մարմինները ոչինչ չեն ձեռնարկում ...

Սիրելի Նիրա:
Անշուշտ, համաձայն էմ ես քեզ հետ: Խնդիրը միմիայն մեր մեջ է: Հայութիւնը պետք է ճանաչի եւ տէ՛ր լինի իր մշակոյթին, իր պատմութեանը, իր Հայրենիքին:
Ինչնքաճանաչողութիւն: Սա է հայութեանը արթնացնելու ամենաարդիւնաւետ եւ ճշմարիտ միջոցը: