Apsara

Այս տարի գարունն առանց ինձ եկավ, ինձ համար չեկավ, իմ ժպիտը չփայլեց գարնան արևի տակ, մարմինս չվայելեց կանաչը մատղաշ, հոգիս չթռավ դեպի երկինքը կապույտ, շորերս չթրջվեցին անդձրևից գարնան...
Բայց գարունն անցավ, դեռ չվայելած, հազերի նոպաների արանքում, պատուհանի այն հատվածից, որ երկինքն է երևում ես հայացքով թեթև կպա գարնան շնչին, բայց այնքան կարճ միլիվայրկյան, որ չզգացի, որ չապրեցի գարունն գարնան...

Հրաշք մեկ օր առանց կոմպի

Վաղուց շատ վաղուց նա չէր եղել բնության գրկում, իր սիրելի տունն էր, իր սիրելի սենյակը ու այն իրը առանց որի յոլա գնալ անհնար է: Բայց զարմանալին այն էր, որ ամբողջ օրը չզբաղվելով ոչ մի ֆիզիկական կամ մտավոր լուրջ բաներով, նա անչափ հոգնում էր օրվա վերջում ...